Let's Make It Better - ft. Liam Payne (vervolg op It's Get Better)

Deel 29

Juul’s POV

Rosie was bij mij op schoot geklommen. ‘Ik ga wat drinken voor ons halen..’ seinde Liam. Ik knikte hem toe en streelde Rosie, terwijl ik wat naar buiten keek. Rosie lag met haar gezichtje naar mij toe en keek me met open ogen aan. Er stond een bepaalde blik in haar ogen, die ik niet goed plaatsen kon. ‘Rosie moe..’ zuchtte ze uitgeput. Ik knikte haar toe. ‘Ga maar lekker slapen, lieverd..’ Rosie stopte haar duimpje in haar mond en ik hoorde zachte sabbel geluiden. Inmiddels hoorde ik in de keuken de waterkoker koken, en Liam haalde glazen uit de kast. ‘….Julia..?’ Rosie’s stem klonk benauwd en haar gezicht stond grauw. ‘Rosie kan niet meer..’ kreunde ze. Ik schrok en besefte wat er ging gebeuren. ‘Hou vol, Rosie!’ zei ik huilend.  Haar ogen zakten steeds dichter en ik probeerde naar Liam te schreeuwen, maar het voelde alsof mijn keel dichtgeknepen zat.  ‘Please.. Rosie.. Keep You’re eyes wide open!’ Maar het leek alsof Rosie al opgegeven had. Ik greep haar kleine handje vast, voelde hoe koud haar vingertjes voelde en ineens kwam ik terug uit mijn waas. ‘LIAM!’ schreeuwde ik zo hard ik kon. Ik hoorde iets vallen in de gang en besefte dat het de mokken thee waren. Liam was binnen een paar stappen, naast me en er verschenen tranen in zijn ogen. Hij rende naar me toe, liet zich huilend op zijn knieen voor mij vallen en legde zijn  warme handen op het koude lichaam van Rosie. Ik wist niet hoe ik reageren moest, ik gilde maar wilde ook stil zijn.. Ik riep om hulp, ook al wist ik dat het zonder nut zou zijn. Ik zag de pijn en hulpeloosheid in de ogen van Liam, die probeerde Maddy te bereiken. Ik keek door een waas van tranen en zag hoe Rosie haar ogen liet dicht glijden.

‘Wij houden van je Rosie..’ waren mijn laatste woorden voor haar. Ik brak volledig, gilde zo hard ik kon en wachtte tot ik Liam weer zag. Hij kwam aangerend, nam het levenloze lichaam in zijn handen en keek schichtig om zich heen. De tranen leken van overal te komen. Ik greep mijn spullen bij elkaar en rende het huis uit. Ik moest hier weg.. weg van Rosie.. weg van Liam, maar vooral wilde ik wegrennen voor de waarheid..

Liam’s POV

‘Waar is Julia!?’ schreeuwde ik boven al het gehuil en geschreeuw heen. Ik keek verward om me heen en merkte nu pas dat alle spullen ook weg waren. Zayn keek me hoofdschuddend aan en ook Niall wist nergens van. ‘We kwamen hier pas, toen iedereen er al was..’ begon Louis. Ik knikte en veegde over mijn wangen.  De afgelopen uren gingen zo snel.. Ik merkte niet eens dat Julia er allang niet meer was. ‘Ik moet haar vinden, ze is in de war!’ riep ik bang. ‘Ze is in een waas van tranen.. ze weet niet wat ze doet..’ zei ik daarna beangstigend.  Zayn liep naar me toe en ondanks zijn badboy verleden, stonden de tranen nu in zijn ogen. ‘We gaan haar zoeken..’ fluisterde hij. Ik verliet de overvolle woonkamer en keek nog een keer naar achteren. Maddy was totaal in shock en ze had er niets aan als ik naast haar zou gaan zitten. Familie en vrienden zaten verstrooid door de kamer en ook de politie was inmiddels gearriveerd. Nadat ik hen mijn verhaal had verteld, verliet ik zo snel mogelijk het huis. De gure wind sneed langs mijn wang. Ik trok mijn jaskraag wat veder omhoog en stapte het tuinpas af. Ik moest het ene gedeelte nu afsluiten, daar kon ik immers niets meer aan veranderen.. Ik moest nu Julia vinden.. Zayn stond gelukkig achter me en ook de andere jongens verzamelde zich voor een zoektocht. We splitsten ons op in verschillende richtingen. Louis vertrok als laats en legde nog snel een hand op mijn schouder. ‘We vinden Juul wel.. Er gaat haar niets overkomen!’ fluisterde hij vastbesloten. Ik knikte kort en trok toen een sprintje richting het park, het gedeelte waar ik zoeken zou.

Ik liep wat te dwalen door de donkere straten en hoorde wat geroezemoes achter mij. Een paar dronken mannen liepen achter me te zwalken, iets wat me de rillingen bracht. Wat als Julia last zou hebben van zulke griezels achter zich aan… Ik was diep in gedachten over alles wat de laatste dagen was gebeurt. Nog steeds kon ik het niet bevatten dat Rosie niet meer na mij zou kunnen lachen, niet meer met ons spelen en toen kwam ook het besef dat het ook zo zou kunnen zijn gelopen met Juul. Wat als zij was overleden inplaats van Rosie? Ik schudde mijn hoofd en probeerde de gedachten weg te duwen. Niet aan denken Liam, spookte het door mijn hoofd. Ik schrok van getril en een bekende melodie vanuit mijn broekzak. Zo snel ik kon greep ik het toestel en duwde op het groene telefoontje. ‘Harry!? Mooi! Waar ben je? Ik kom er direct aan.. Hoe bedoel je, ik mag niet komen!? Ik maak me zorgen Hazz! .. Okee.. Als jij maar bij haar blijft! Laat haar niet alleen en beloof me dat je haar veilig thuis brengt! Doeg.’Ik duwde het verouderde toestel terug in mijn broekzak en zuchtte. Langzaam drong het tot me door wat Harry net tegen me zei. Julia wilde niet met me praten..