Bazı geceler uyku girmiyor gözüme. Sabahlara kadar düşünceler içinde kıvranıp duruyorum. Yastığın bir yüzü hep ıslak. İstemsiz gözyaşlarına boğuluyorum bazı akşamlar. Canım yanıyor, çok yanıyor. İçten içe eridiğimi farkediyorum. En acısı da bunu görmüyor kimse. Haykırışlarımı duyup da gelmiyor kimse. Biraz uyusam kabuslar arasında geri dönüyor bana uyku. Kalp ağrısı olunca uyumana müsade etmiyor işte. Saat yine sabaha karşı beş, ben yine acı içinde sana yazıyorum. Görmediğini, bilmediğini, umursamadığını bile bile biraz geçsin diye sana yazıyorum. Belki her şey biraz geçsindi diyeydi. Biraz hafiflesin ,dinsin..
Yoruluyor abim insan, yoruluyor. Ağır geliyor, çok ağır. Tabi sen nerden bileceksin ki ?
Saçma işte, bu kadar uzatmam saçma. Seni hala her şeyine kabullenmem saçma. Bana çektirdiğin bunca acıyı görmezden gelip hala ilk günki gibi aşkı yaşamam saçma. Aşkı mı derinde hayat söyle kimim ben ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLÜŞÜM
RomantizmEn zor olan kararsızlık içinde bir şeylere başlamaktır.Seçim yapamamaktır.Yaptığın seçimde ise eksikliği ,yanlış yaptım mı diye düşünmektir.Tek istediğimiz biraz mutluluk biraz huzur sıradan bir hayattı.En zoru da zorlukların farkında olmadan, çocuk...