Second Chance

Chapter 20

Umuwi ako samin with a huge smile on my face. Hindi ko alam kung bakit, siiguro dahil my reason na ako para bawiin si Leslie kay Cath? Hahahah! andito ako ngayon sa kwarto ko. When I heard mom crying. Agad akkong tumayo at tumakbo papunta sa kwarto ni mommy 

"Mom! open the door. Are you okay? open the door" 

shiit! ayw buksan  ni mommy yung pinto. What's going on? kinuha ko yung duplicate ng susi and I open it.

"Mom? anong nangyari? Are you okay? damn it's obvious your not. so tell me whats the problem?"

bigla na lang akong niyakap ni mommy and lalo syang naiyak T-T i don't want to see my mother crying like this. And I fucking don't know the reason.

"Baby your dad *sob sob* he's back" 

biglang kumirot yung puso ko ng marinig ko yung sinabi ni mommy.Si Daddy? Bumalik sya? For what? He left us! hindi ko naranasang magkaroon ng ama simula pagkabata ng dail saknya! all the time na iniisip ko anong pakiramdam ng may ama. And now he's here? For what? para guluhin kami ni mommy? The Hell no! hindi ko Kakayaning makasama sya sa iisang bahay! I can't! Find, selfish na kung selfish! pero ako yung naulila sa ama simula pagkabata! 

"He ask me Jas, he ask me to be with us. He can explain everything" 

"The Hell ma! No! he doesn't deserve your second chance, OUR second Chance. But wait, ano pong sabi nyo saknya?"

"I told him na iexplain nya sakin yon kapag kasama kita. I still love your dad Jas and I know you know that. right? I want your daddy back. Forgive him." 

Hindi ko alam kung anong ka baliwan ang pumasok sa utak ko at tinalikuran ko si mom, pero bakit ang dali lang saknya na tanggapin ulit yung lalaking nang iwan saknya? bago pa man ako makaalis sa kwarto ni Mommy ay nag salita sya.

"If you can't forgive him, it's okay. You are my life Jas. And this is the reason why Im crying, dahil alam kong hindi mo kayang mapatawad ang daddy mo."

Hindi ko mapigilang umiyak sa mga sinabi ni mommy. Yes alam kong mahal nya pa si daddy. Pero pano naman ako? pano yung pain na naramdaman ko? Umiyak lang ako ng umiyak sa kwarto ko. dahilan para hindi ako makakain ng hapunan. 

*tok tok tok*

bigla akong napa upo sa kama ko, sino namang kakatok sakin ngayon dito? napatingin ako sa orasan ko sa may side table. It's already 8:30

"Jas? It's me Leslie. Sabi ni tita kanina kapa daw hindi nakain ha? Open this door, kung ayaw mong mawalan ka ng pinto ngayon"

"Tss. Fine" 

pinag buksan ko na sya ng pinto, dahil ayaw kong mawalan ng pinto nho -_- hayss :3 Alam talaga ni mommy kung sino yung taong indi ko kayang matanggihan >_< Pag bukas na pag bukas ko ng pinto, yung puso ko... parang nakikipag karerahan sa mga kabayo -_- ang lakas ng tama sakin nentong kumag na to >_<

"Anong nakain mo at nagpunta ka dito?" tamad na sabi ko saknya, wala naman talaga ako sa mod e. lamang padin yung lungkot na nararamdaman ko.

"Wow! thankyou sa pag welcome sakin ha? thankyou talaga! oh pagkain mo! subukan mong hindi ko kainin yan papalunok ko sayo yan ng walang nguya nguya" I miss this jerk. srsly :3

"oo kakainin ko to. Teka baka hanapin ka ni Cath ha?"

"Ha? hindi yan. tska kanina ko pa nga sya indi katext ee, kasama nya kasi pinsan nya may lakad daw sila"

Bigla kong naalala yung nakita ko kanina sa Mall, leslie I'm sorry kung hindi ko kayang sabihin ngayon yung nakita ko kanina sa mall. Soon les aagawin na kita saknya :) pero may problema muna ako na kailangan kong pag daanan, 

Kinian ko na yung pagkain na dala nya, sinabayan naman nya na ko. nagkamustahan kami, nag tawanan, nagkulitan. Yung parang dati. Nung wala pang Cath na nadating sa buhay naming dalawa ni leslie. Wag ka mag alala les :) Im on your back. Mga ilang oras din ay nag paalam na syang uuwi na sya, gabi na din kasi and may pasok pa kami bukas. Hinatid ko naman sya sa gate, 

At nung paakyat na sana ako, biglang nag salita si mommy na andon pala sa may sofa. 

"Pupunta dito daddy mo bukas Jas, please? Make him explain first"

Ayan nanaman!bumabalik nanaman yung sakit na naramdaman ko, na kanina ay nawala dahil andito si Leslie! Gosh. Tumango na lang ako kay mommy habang nakatalikod, siguro naman ay nakita nya yon. dumaretso na ako sa kwarto ko at natulog na lang.