My Crush or My Friend

Chapter 9

CHAPTER 9

Medyo nakakapagod 4:00 na ako nakauwi sa bahay kasi nag extend pa ng time yung club period. Medyo naging matagal din yung nangyari kasi nagpakilala pa isa isa yung mga members ng club, pagkatapos nun nag election ng officers ng club. Lucky lang talaga ako at napili ulit akong secretary kaso sa club naman. Mag-isa na lang akong umuwi kasi hindi ko na nahanap sila Azumi. Ang dami kasing students na nagkalat sa paligid ng campus. Nag tricycle na lang ako kasi late na ako umuwi na isip ko na rin kasi na baka wala pang kasama si Hiro sa bahay.

Nandun na ako sa may street namin at malapit na rin ako sa bahay. Nakita ko na may nakaparada nang kotse sa tapat ng bahay. Kotse ni daddy yung nakaparada. Naisip ko na rin na nakauwi na sila. “Ang aga naman nila umuwi ngayon.” Nakapagtataka lang, dati kasi mga 7:00 or 8:00 pm na sila dumadating ni mommy, matagal silang nakakauwi kasi sinusundo pa ni daddy si mommy sa work.

Nakasarado yung gate. Tinawag ko si Hiro para buksan niya yung gate, pero wala pa rin siya. “Hindi yata ako narinig”. Kaya nagdoorbell na lang ako. After 3 minutes may lumabas na para buksan yung gate. Si dad at hiro yung nakita ko. Nagmamadaling lumapit si Hiro sa akin.

“Ate, halika may papakilala akong new friend ko.”

“Hikari, may bisita tayo andun siya sa may living room, kausap niya ang mommy mo.” “ pumasok ka na, kanina ka pa niya hinihintay.”

“Ha? Wait lang dad. Sino naghihintay sa akin?.”

Hinila na ako ni Hiro papasok ng bahay para ipakilala yung new friend daw niya?. Kailan pa siya naging friendly. E, puro gadgets lang naman friend niya. Wait, sino nga pala yung sinasabi ni daddy na bisita? Kahit kalian naman wala namang pumupunta dito sa bahay namin. Unless, papuntahin ko yung mga friends ko dito sa bahay or may occasion.

Papunta na kami nila daddy at hiro sa may living room, may nakita akong little girl at isang lalaki magkatabi sila ni mommy sa couch. Hindi ko masyadong nakita yung mukha nung little girl at nung lalaki.  bakit niya kausap si mom. Hindi naman siguro tungkol sa business yung pinag uusapan nila, kasi mukha namang teen ager lang yung lalaki.

Nung malapit na kami nila daddy at hiro, biglang lumapit sa akin yung guy at hinug niya ako kaagad. Nung binangit niya yung “khari” biglang akong may naalala. OMG.

“Khari!!, Sabishii!!.” Sabi niya habang hina-hug niya ako.

[Sabishii – I miss you]

Si Sieji, yung childhood friend ko.

“Sei!!, Shibaraku desu ah. Ikaga desu ka? Bakit nandito ka? Nasa japan ka dapat ah.”

[Shibaraku desu – Long time no see, ah.]

[Ikaga desu ka? – Kamusta ka na?]

“Bakit? Ayaw mo ba akong makita?

“Hindi noh, eh diba dun ka na nag aaral.”

“Umuwi kami dito kasi dito na kami titira, tsaka dito na rin kami mag aaral, sa school niyo.”

“Great!!, Kailan ka magstastart, 1 Week na simula ng mag umpisa yung classes.”

“Siguro next week pa, Hihintayin ko muna yung parents ko na umuwi dito, kasi nasa Japan pa sila ngayon, pinauna na nila kami ni Haru na umuwi, pinakiusapan na ni dad yung mom mo na kung pwede dito muna kami tumira hanggang wala pa sila.”

“Haru? Sister mo.”

“Ah, oo.”

Nakita ko na bumaba na sa stairs sila Hiro at yung little girl. Nagmamadali siyang lumapit sa akin.

“Oh, saan ba kayo galing ha?”

 “Ate! Ate!, siya si Haru she’s my new friend.” “Galing kami sa room ko, pinatingin ko sa kanya yung mga collections ko ng toys.”

“Hello po ate!”

“Hello din, ikaw si Haru di ba? Ilang taon ka na?”

“Chiharu po real name ko, 9 years old na po ako.”

“Sige Ate punta muna kami sa room ulit, manonood kami ng jimmy neutron movie.”

“Oh sige, patulong ka kay Ate Lilly mag play nung CD ha, magpahanda ka na rin ng food niyo.”

“Ok ate.”

“Hikari, I think you should help Seiji to bring their baggages to the guest room.” “Me and lilly will prepare our food for dinner.” Sabi ni mommy.

“Opo mommy.”

Pumunta na kami  ni Seiji sa guest room, inayos naming yung kwarto at inilagay na din namin yung mga gamit nila sa cabinet. Pagkatapos naming mag ayos ng room nila, pumunta naman kami sa kabilang room kung saan nanonood yung dalawang kids, dun sa room ni Hiro. Doon muna kami nag stay habang hindi pa natatapos sila mommy magluto ng pagkain. Mga 45 minutes din kaming nandoon sa room at nanonood.

“Seiji, Hikari, Ichiro, Haru, our food is ready” sabi ni mommy.

Umakyat na si Ate Lilly , ( siya yung helper namin ) para pababain na kami. “ Mga bata tawag na kayo ni maam, handa na yung hapunan, kumain na kayo.” Stinop muna naming yung panonood at bumaba na kaming apat, nakita ko na nasa table na sina mommy at daddy, kami na lang pala yung hinihintay. Umupo na kaming apat sa table, tapos nagstart na kaming kumain.