NEFRET

Bu Kişi Sen Oluyorsun...

Tanıtım'da emeği geçen arkadaşım Özge'ye teşekkür etmek istiyorum.Umarım bir gün senin de hikayelerini okuma fırsatımız olur.:)

BURAK'TAN

Pis pis sırıtarak bana yaklaştı ve " Beni kandırabileceğini mi sandın evlat ?" dedi.

Ben olduğum yerde kalakalmışken Ekrem konuşmaya devam etti " Derdin neydi bilmiyorum Burak ama ya şu an burada her şeyi itiraf edersin ya da seni yanımdaki adamlarla başbaşa bırakırım.İnan bana hiçbirisi ıskalamaz." Ne karşımda bana doğrultulmuş olan silahlardan korkuyordum ne de bu adamın tehditlerinden.Çünkü ölümden korkum yoktu.Her şeyin bir son bulacağı günün bugün olmadığını biliyordum.

" Neden bahsettiğini falan sormayacağım Ekrem.Artık yüzleşme vakti." Ekrem yanındaki adamların silahları indirmesini söyledi ve merak ettiği soruları sormaya başladı.

" Bunca zamandır kuyumu kazan kişinin bunu neden yaptığını öğrenmek istiyorum.Bekliyorum, dök içindeki nefreti."

Nefret ? Bu kadar basit değildi.Şu an yaşadığım duygunun tarifi tek bir kelimeye sığdırılamazdı.Artık kontrolümü yitirmiştim ve bu lanet yerden tek bir kişi sağ çıkacaktı.Bu kişi ya Ekrem olacaktı ya da ben.

" Sen benden hayatımı çaldın.Ailemi benden çalan sendin." Şu an bağırıyordum.İyi hissetmiyordum." Şimdi karşıma geçmiş neden diye soruyorsun.Senin derdin ne Ekrem ? Anneme nasıl yaptın bu iğrenç şeyi.Seni öldürmediğim için kendini şanslı saymalısın."

Ekrem şaşırmıştı.Bense sadece onu nasıl öldürmeliyim düşüncesine odaklanmıştım.Belki de en başından bu adamı öldürmeliydim.O zaman tüm bunları yaşamamış olurduk.

" Annen mi ? Annene ne yapmışım ben, sen neden bahsediyorsun ?" Ekrem düşüncelere dalmıştı.Ben de ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Şu an ağlayamazdım.Yeri burası değildi.Lanet olsun güçlü durmalıyım.

" Sen ? " dedi ve devam etti " Sen kimin oğlusun ?"

" Sinem Başaran ismi sana tanıdık geldi mi ?"

" Başaran demek.Bunu nasıl anlamam, sen Sinem 'in oğlusun.İnanmıyorum.Her zaman yüzün bana tanıdık gelmiştir ama hiç çıkaramadım."

" Annemin ismini ağzına alma.Senin gibi şerefsizlerin değil de annemin ve babamın mezarda yatıyo oluşu bu dünyanın adaletini ispatlıyor.İşte o adaleti ben sağlamaya çalıştım.Senin hayatını çalmak istedim.Acı çekmeni.Çünkü anneme tecavüz ettiğinde annem de aynı şeyleri yaşamıştı.Bu yüzden kendini öldürdü.Bir silah sesi benim yaşama sebebimi elimden aldı ve buna sen sebep oldun."

" Yanlış biliyorsun evlat." dedi hiç düşünmeden." Sana bunları düşündüren neydi bilmiyorum ama annene asla dokunmadım."

" O zaman neden kendini öldürdü.Sen dalga mı geçiyorsun? Babam öldüğünde ben daha çocuktum.Annem de çalışmak ve bana bakmak zorundaydı.Bu yüzden senin o lanet şirketinde işe başladı.Bir süre sonra tam bir felaketti.Annem her gece ağlıyordu.Bana karşı ilgisiz davranmaya başlamıştı.Bunun babamın ölümüyle ilgisi olduğunu düşünmüştüm o zamanlar, ama sebebi sendin değil mi ?"

" Annen işe başladığında ona hepimiz acımıştık.Geçmişinden hiç bahsetmedi.Ve babandan da bahsetmedi.Sadece bir oğlu olduğunu biliyordum." Ekrem derin bir nefes aldı ve devam etti " İlk başlarda annenden etkilenmiştim bu doğru.Çünkü güzel bir kadındı.Ama acı gerçek şu ki annen benden daha fazla etkilenmişti.Yani başlarda her şey normaldi ama sonra bu bir takıntıya dönüştü.Ben de birbirimizden uzak durmamız gerektiğini söyledim.Sonra da her şey hızlı bir şekilde gelişti.Ölüm haberini aldım."