Mutluluk

143 7 0
                                    

Arkadaşlar yeni bölümün bu kadar geç kaldığı için üzgünüm çok yoğun bi sınav haftasının içindeyim anca vakit ve kafa rahatlığı bulup yazabildim kusura bakmayın iyi okumalar..

Tuvaletten geldiğinde Junun yüzü daha sakin gözüküyordu bi o kadar da soğukkanlıydı... Min in hareketlerine baktığımızda biraz garipleşmişti ama karşısında uzun yakışıklı bi o kadar da soğuk doktoru görünce içi rahatlamıştı.

Jun: yemeği böldüm kusura bakma

Önemli değil. Sen yokken denizi inceledim görmeyeli uzun zaman olmuş cidden keyif vericiydi

Jun: o zaman cidden rahatladım sıkıldığını düşünmüştüm

Yok hayır gayet iyiyim

Jun: yemiyorsun

Uzun zamandır bu kadar çok yememiştim daha fazla yersem fena olacak gibi geliyor

Jun: ama tabağındakinin yarısından çoğu duruyor

Ben tek öğün beslenen bi insandım ve sadece kahve içiyorum o da tok tutuyordu zaten... Bu kaçıncı öğünü bilmiyorum hastanede de iki de bir bişeyler gelip duruyordu

Jun: şimdi neden bu kadar zayıf ve güçsüz olduğun anlaşıldı. O gün bayıldığım zaman vücudunda enerji kaynağı hiç bişey kalmamış bi nevi vücudun iflas etmiş. Seni durdurmak istemiş

Hıı... Şimdi anladım.

Jun: o gözlerin altındaki halkalarda besinsizlikten

Tamam en kısa zamanda normal biri olarak yaşamaya başlayacağım

Jun: normal?

Öğünlerimi atlamadan dışarı çıkarak spor yaparak. Bu fitliği kaybedemem. Sen yokken kaç kişi konuşmaya çalıştı. Bilsen

İkisinin arasında su sızmamıştı. Kahkalar gülücükler havada uçuşuyordu cidden Min Yu en son ne zaman böyle gülmüştü en son ne zaman bu kadar rahatta en son ne zaman geçmişi tamamen geride bırakmıştı? Herkes rüya gibiydi, psikolojisi yerle yeksan olan kızımız birden karnında çabalamaya çalışan kelebekler engel olamıyordu aslına bakarsanız engel olmakda istemiyordu çünkğ herkes doyasıya gülmek isterdi... Jun ise mutluydu ama kafasında dönen şeylerden yüzünden kendini rahat hissetmiyordu. Ne olduğunu çözmeye çalıştıkça canı daha çok yanıyordu sanki Yunun gülümsemesi onu mutlu ederken diğer taraftan zehirliyordu çünkü içindeki gerginlik dinmek bilmiyordu. Ne olursa olsun günü bozmalısısın diyip kendini tutmaktan başka bişey gelmiyordu elinden.

Artık kalkalım mı geç oluyor

Jun: uykun geldi sanki

Evet biraz çok geç yatmaya alışık değilim kusura bakma

Jun: önemli değil ama bi daha ki sefere kahve ısmarlarsanda hiç sorun olmaz

Tamam en kısa zamanda haber vereyim ben sana

Jun: oldu anlaştık o zaman

Restorandan çıkmaya karar verilmişti bile Jun hemen çalışanlara teşekkür edip hesabı ödemişti Ödemiş ama arkasında ilk defa bi kızla buraya gelişi acaba bu kız kim diye düşünen bi çok çalışan bırakmıştı...

***

Kapıdan çıktıkları zaman, Hava o kadar serinlemişti ki birden Mi Yunun içi ürpermişti sağ eliyle sol elini ovuşturarak kendini ısıtmaya çalışmaya başlamıştı bile arabaya doğru giderken...

Jun:üşüdün mü?

Evet biraz hava cidden soğumuş galiba üstüme bişey daha almam gerekiyormuş

Jun: al bakalım benim ceketimi giydirelim sana

Araba şurada zaten sen üşütürsün hastalarının sana ihtiyacı var

Jun: bişey olmaz bana merak etme hadi bakalım

Teşekkür ederim

Bunu yapmaya nasıl cesaret etmişti kendi bile bunun cevabını bilmiyordu. Arabaya gidene kadar ikisi de utanmış olacak ki Jun sadece arabaya odaklanmış Yun ise yere baka baka yürümeye devam ediyordu...

***

Arabaya geldiklerinde ise Mi Yun ceketi vermeye çalışmıştı ama Jun üstünde kalması için ısrar etmişti. Gittikleri yer şehrin biraz dışına doğruydu... İlk başta ikiside konuşmaya çalıştılar ama Mi Yun birden uykuya dalıvermişti cidden erkenden yatıyordu. Jun uyuduğunu farkedince klimayı da çalıştırmıştı.

***

20 dakika sonra eve gelmişlerdi ama ama Jun ne kadar seslensede Mi Yun uyanmıyordu en son çare olarak arabadan inip onu kucağımda evine taşıımaktı. Bi kere de kucağına almıştı bile Mi Yunu zaten bi deri bi kemikti Mi Yun. Eline önceden aldığı anahtarla kapıyı açmıştı bile iyi ki sadece şiddetle eve giren insanlardan değildi... Kapısının önünde "My Room :)" yazan odanın kapısını açıp kontrol etmişti yatak odası orası mı diye ama içeri girince görükleriyle bir adım ne ileri ne geri gidebilmişti sadece olduğu yerde dikile kalmıştı...

Umarım beğenirsiniz votelerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Diğer hikayeme de göz atmayı unutmayın :) Teşekkürler

SEXY DOCTOR!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin