Konuşmanyitisini kaybetmiş gibiiydi... Kendini ne kadar zorlasada olmuyordu... Anıları çoktan onu ele alıp bütün vücudunun zerrelerine kadar işlemişti aslında ilk olarak parmaklarında karıncalanma hissetti ama şüphelenmemişti çünkü uzun süredir kriz geçirmiyordu... Çünkü uzun süredir kimseyle konuşmuyordu... Her harf boğazına bir düğüm daha ekliyordu yavaş yavaş nefesi kesiliyordu işte tam o an hayatının son noktası olduğunu düşünmüştü ama unuttuğu bi nokta vardı... Şuan zaten hastanedeydi karşısında şaşkına dönen doktor ilk olarak bilincini geri getirmeye çalışıyordu ama bu pekde işe yaradışı söylenemezdi git gide gözünün önünde sönen hastaya karşı içinin neden bu kadar ağrıdığını defalarca kendine soruyordu soruyordu ama zatrn cevap belliydi... İnsan neden bildiği soruyu kendine sorardı? Cevabı basit değilmiydi aslında sadece cevaptan emin olup tatmin olmak içindi... O anda Min Junu kendine getiren şey Mi Yunun sesi olmuştu.Be be ben iyiyim şuan
Jun: bu ne kadar sıkklıkla oluyor size?
En son 2 sene önce olmuştu ama bu kadar kötü değildi... Sadece kendimi uyuşmuş hissettimiştim...
Jun: anlıyorum sizinle haftada iki gün görüşmek istiyorum. Hangi günler müsaitsiniz?Ben her zaman müsaitim. Sadece uygun günü söylemeniz yeterli.
Jun:Tamam sizi salı ve perşembe günleri görüşelim...
Peki salı ve perşembe gelmeye çalışacağım
Mi Yun içindeki ağrıyı daha derinden hissetmeye başlamıştu bu sefer ağrı git gide vücuduna yayılıyordu o an hiç bişey düşünememişti sadece odadan çıkmak istiyordu diğer taraftan doktora bakıyordu... Doktor ise ne olduğunu anlamadığı için yine bakmakla yetinmişti her ne kadar içindeki "bişeyler söylesene ikide bir susup duruyorsun sen doktorsun sor yada söyle herşeyi diye içi içini kemiriyordu..." ikiside şuanda ne yapıyorlar farkında değillerdi ki Mi Yun kendini toplamıştı ve
Ben gitsem iyi olacak galiba haftaya görüşürüz... İyi günler
Jun: oh evet kusura bakmayın dalmışım. Haftaya tekrar görüşürüz bu arada bu kartım üstünde numaraö var istediğiniz zaman arayıp yada mesaj atabilirsiniz.
Teşekkür ederim. Aramaya çalışacağım
Mi Yun çıktıktan sonra Min Jun sadece düşünmeye başlamıştı? Neden bu kadar kötüydü sorun sadece psikolojikmiydi... O an sustukları an düşündüğü şeylrri hissettiği şeyleri bilmeyi o kadar çok istiyordu ki istemeden tırnağını ağzından parçalamıştı ve bunu tırnağının yarı kanlı bi kısmı ağzında kalıp, ağzını kan tadı kaplayınca anladı... Yavaş yavaş ayağa kalkım odasında ki küçük lavaboya doğru ilerledi. Lavaboya tükürünce ağzından çıkan kanı gördü ve biran Mi Yunun ailesi kanlar içinde gördüğü zamanı gözünün önünde canlandırmaya çalıştı annen ve baban kan gölünün tam içinde hayır hayır kan gölünü oluşmasına neden oldular çünkü ikiside bir hırsız tarafından öldürülmüştü tam bu düşünceleriyle boğuşurken içeriye uzun boylu hafif buğday tenli ama teni beyaz önlüklü altında sportif ayakkabı ve onun üstüne bi o kadar uyan blu jeanı var saçları ise kahverengi ve sarı arası bi renkti gözleride tenine bi o kadar uyum sağlamış kapkahverengiydi Juna bakıp
Ya Junahh ne yapıyorsun orada tükürüğüne bakıp?
Kapının açılıp bi ardından garip ingiliz aksağanlı bi ses gelmesiyle Jun olduğu yerden sıçramıştı ve fark etmeden ağzında ard arada bir sürü küfür savurmuştu...
Jun: Ya Nichkhun! Ne yapmaya çalışıyorsun? Girerken kapı yokmuydu? Pat diye dalıyorsun odaya
Khun: defalarca çaldım yoksun sandım. Bende kontrol etmek istedim
Jun: tamam tamam otur ağzımı çalkalayıp geldim
Khun: sana ne oldu? Bu halin ne? Baya dalgınsın tükürüğüne bakacak kadar
Jun: dalga geçme. Bi hasta geldi bu gün garipti biraz aklım ona takıldı...
Khun: sen hastalarını pek böyle düşüünmezdin dikkatini çeken ne ki?
Jun: hastalarının söylediklerini sakladığımızı biliyorsun o yüzden söyleyemem...
Khun: iyi bakalım neyse kaçtım ben biraz daha işim var çıkışta görüşürüz...
Jun: ok
Nichkhun Junun hastanede ki yakım arkadaşlarından biriydi genelde beraber takılırlar ve her konuda Junun yanımda olan biri. Khun çıktıntan sonra Junda tekrar Mi Yunun dosyalarını incelemeye başladı... İnceledikçe olaylar daha netleimeye başlamıştı gözünde o kadar netleşmişti ki kendini garip bir acının içinde bulmuştu yüzü bir türlü gülümsemiyordu.
***
Mi Yunun gitmesinden sonra bi hafta geçmişti ama Mi Yun iki randevuya da gelmemişti... Jun iyice merak içinde kalmıştı... Dayanıp hasta dosyadından numarasını alıp aradı Mi Yuna ve telefonda duydukları onun şoka girmesine neden olmuştu... Tek ağzından çıkan sözler... " Bu cidden çok acımasızca...
Arkadaşlarr yorumlarınızıı bekliyorumm! Umarım hikaye iyi gidiyordur... Çalışmalarımdan per hikayelerede göz atmayı unutmayın..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEXY DOCTOR!
Novela Juvenilİlham ilham ilhammm! Durduramadımmm.... Evet yeni bi hikayeye başladım. Yazmak benim için iç dökmek gibi bişey aslında... Umarım hikayemi beğenirsinizz... Bakalım doktorumuzla neler yaşayacağız... İyi okumalar!