O'NUN MAVİSİ

Narin

"Seni seviyorum Clara, çok seviyorum ömrümün sonuna kadar bu böyle olacak."

"Yaa David, bende seni çok çok çok."

"Hey nereye kaçma, Claraa! Bekle beni.Yakalarsam öperim bak."

"Ahahahah yakalayabilirsen tabi."

"David."diyen mırıltılarıma uyandım.Yatağımda donakalmıştım.Uzun zamandır o pisliği rüyamda görmüyordum.Ne güzel güne 1-0 kötü başlamıştım.

Rahatlamak için duşa girdim fakat suyun bedenime her vuruşunda anılar beynime hücum ediyordu.İlginç olan ise artık onunla ilgili anılarımı düşünmek acı vermiyordu.O benim bütün kişiliğimi değiştiren bir tecrübeydi.

Havluyu vücuduma sarıp giyinme odama girdiğimde O'nu gördüm.Kelimeler boğazımda kaldı.Yattığımızın ertesi günü bile böyle hissetmemiştim.Çünkü dün gece ilk defa aramızda duygusal bir şeyler yaşanmıştı.

"Dün senin yanına gelmişim, hatırlamıyorum ne olduysa unut kendimde değildim."

"Bir şey olmadı merak etme şimdi izin verirsen giyineceğim işe ve görevime geç kalacağım yoksa."dedim iğneleyici bir tonda.

Kafasını sallayıp gitti ama kapıdan çıkarken "sanki görmediğim şey ." dediğine yemin edebilirim.

Terbiyesiz!

O'nu daha fazla kafama takmayarak kendimi kıyafet seçmeye verdim.Havalar soğumuştu gerçekten o yüzden hem kalın hem seksi bir şeyler seçtim ve hazırlanmaya başladım.Hazır olduğumda son olarak parfüm sıkıp çantamı alarak aşağıya indim.

Faruk'un yanına gittim.Birlikte her zamanki gibi arabaya yürümeye başladık.Arka koltuğun kapısını açtı.Bindiğimde içeride koltukta duran kahvaltılık şeyleri gördüm.Faruk'ta arabaya bindiğinde bana gülümsedi ve arabayı çalıştırdı.Bunların nereden çıktığını soracaktım ki not kağıdını gördüm.

"Bir haftada Kuzey'i tavlayamayacağını biliyordum.Ama itiraf etmeliyim ki yaptığın hamleler beni etkiledi.Onu tavlayıp Narin'den ayırana kadar Faruk senin şöförün kahvaltılıklar da avansın."

İçimden çok sağ ol ya daha iyi bir avans olamazdı diye söylenirken acıktığımı fark ettim.Uzun zamandır düzgün bir kahvaltı yapmıyordum.Şirkete gelene kadar hepsini mideme indirmiştim.

Şirkete girmek istemiyordum ayaklarım resmen geri geri gidiyordu ama mecburdum.

Kapıdan girmemle Kuzeyi görmem bir oldu.Beni mi bekledi anlamadım ki.

"Mavi günaydın dün konuşmuştuk ya biz Narin'le dedik ki öğle yemeğinde bize katılır mısın acaba?"

"Olur tabi sevinirim." dedim gülerek

...

İşimi sevmiştim.Danışmanlık gibi bir şeyler yapıyordum, çok yoğun değildim.Ne olduğunu anlamadan öğle arası gelmişti.Sözleştiğimiz yere doğru yürümeye başladım.Şirketin hemen arka sokağındaydı çok yakındı yani.

Yürürken aynı anda O'nun sözleri aklımdan geçiyordu.Narin'de bir şey vardı tabi ki salak değildim beni boşuna bu görev için seçmediğini anlamıştım.Ama bu olayların sonunda kendimle ilgili kötü şeyler ile karşılaşmaktan korkuyordum.

Kafeye girdiğimde ikisini gördüm.Uzaktan çok tatlı bir çift gibi gözüküyorlardı.Birbiriyle şakalaşıp sonra birbirlerine sarılıyorlardı.Bana önceden tanıdığım bir çifti hatırlatıyorlardı.Yanağımdan süzülen bir damla yaşı görünce yapamayacağımı anladım.Narin'le tanışmak düşündüğümden çok daha ağırdı benim için.

Tam arkamı dönüp giderken Kuzey'in bana seslenişini duydum.

"Mavi gelsene buradayız."

Mecbur yanlarına gitmek zorundaydım şimdi off off.Ben gelince ikisi de ayağa kalktı.

"Narin işte sana çok benzediğini söylediğim yeni danışmanımız.İnanılmaz ilk gördüğümde gözlerime inanamadım ama Mavi'ye bir şey söylemedim yüz yüze görmenizi istedim."dedi Kuzey heyecanlı heyecanlı konuşarak.

"Mavi gerçekten kaybolmuş ikizim olabilir misin ya ne kadar güzel oldu bu çok şaşırdım şu anda."deyip bana sarıldı.Kokusu çok tanıdıktı nereden hatırladığımı bilmiyordum ama sanki hep yanı başımdaki bir kokuydu bu.

Ayrıldığımızda bir kaç saniye gözlerimize bakılı kaldık.Kuzey'in öksürmesiyle ayrılıp masaya geçtik.

Yemek çok keyifli geçmişti.Narin o kadar içten ve saf bir kızdı ki gözlerime inanamadım.Kuzey sürekli onu kandırıp sonra doğrusunu söylüyordu sonra kahkahayla gülüyorduk.Ben ne zamandır bu kadar içten güldüğümü hatırlamıyorum.

Yemek bitip işe geri dönüp kendimle yalnız kalınca Narin'e bunu yapamayacağımı anladım.Çünkü Narin 7 yıl önceki ben gibiydi.Bugün sanki geçmişe dönüp kendimi izlemiştim.Bugün ona değil zarar vermek başkasının zarar vermesini dahi istememiştim.Onu korumak istemiştim hayatımda ilk defa birine zarar vermek değil korumak istedim.O anda telefonuma gelen mesajın bildirim sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Ne düşündüğünü biliyorum.Aklındakileri yok et anlaşmayı asla bozamazsın Mavi, inan buna pişman olursun."

"Sende anlaşmanda umurumda değil s-i-k-t-i-r g-i-t!"yazdım ve telefonu kapattım.

Zihnimi okumasından ve bana ne yapmamı söylemesinden bıkmıştım artık.Şimdi ne yapacaktım biliyor musunuz Narin'le güzelce bir gezecektim.Mesai saati bitmişti zaten.Odamdan çıkıp Narin'in odasını öğrenip oraya yöneldim.Umarım çıkmamıştır diye de içimden söylendim durdum.

Kapıyı tıklatıp içeri girdiğimde ceketini giyiyordu, beni görünce kocaman gülümsedi.

"Mavi hoşgeldinn çok sevindim seni gördüğüme, tam çıkıyordum bende ama olsun geç otur."

"Yok oturmayayım ben şey diyecektim bir planın var mı şimdi?"

"Kuzey'le mobilya bakacaktık ama işi çıktı eve gidiyordum, boşum yani neden?"

"Belki birlikte takılırız diyecektim.Biraz garip oldu ama ben seninle arkadaş olmak istiyorum."dedim çekinerek ama bu sefer rol yapmamıştım çünkü beni geri çevireceğinden korkuyordum.

Yanıma gelip bana sarıldı.Böyle dostça sarılmalara alışık değildim çünkü Leo hariç dostum yoktu.Onunla da hep arama mesafe koymaya çalıştım.Gerçekten bütün dostça sarılmalar bu kadar iyi hissettiriyorsa ben çok şey kaçırmışım.

Sarıldıktan sonra hafif uzaklaşıp yüzüme bakarak "Tabi ki Mavi bende seninle arkadaş olmak isterim."dedi sıcacık bir gülüşle.

"Tamam o zaman nereye gidiyoruz?" dedim gülerek.

"Aaa Mavi plan yapmadın mı yoksa, neyse önemli değil alışverişi sever misin belki mobilya konusunda bana fikir verirsin ha?"dedi cıvıl cıvıl konuşarak.

Kafamla gülerek onayladım.Kol kola şirketten çıkarken benim kafamda Narin'in dediği şey dolanıyordu.

Ben ilk defa plansız hareket etmiştim.