Bir Şapka Hikayesi

7.bölüm

Ayla karakterinin ismini bulamadığım için Ayla değişmiş oldu. Çok özür dilerim ama bulamadım ismini. Umarım bu Ayla karakterini beyenirsiniz
------------------------------------------------
Ben ona ne dedim ya. Seni çok seviyorum dedim. Hala o şekilde duruyoduk. Kıvırmam lazım.
- Seni çok seviyorum. Yani en sevdiğim arkadaşımsın.
Ohh iyi kıvırdım.
- Bende Ecem bende. Yani sende benim en sevdiğim arkadaşımsın.
Bu sözleri söyledikten sonra bana daha da sarılmaya başladı. Sonra kendini geri çekti ve çenemden tutup kafamı kaldırdı. Gözlerimin içine baktı.
- Bak o çocukla bi daha konuşma. Ve bi daha ağlama. Sana yakışmıyo. Sen hep gül.
- Tamam, hep gülerim.
Diyip gülümsedim. Eli hala çenemdeydi. Benim güldüğümü görünce o da güldü ve gözlerimin içine baktı. Artık napıyım dayanamadım bende gözünün içine baktım. O şekilde saatlerce bekliyebilirdim. Telefonumun çalmasıyla gözlerimizi kaçırdık. Elini çenemden çekti. Telefonumu açtım. Arayan Aylaydı.
- Efendim Ay...
- Kızım siz nerdesiniz ya! Aradık aradık bulamadık. Nerdeyseniz eve gelin. Bizde yola çıktık zaten.
- Tamam.
- Sesin niye öyle geliyo?
- Sonra Ayla.
Benim konuşmam bitince Emre bana dönüp
-Noldu?
- Ayla. Nerdesiniz diye soruyo.
- Tamam gidelim madem. Merak etmesinler.
Arabayı çalıştırıp yola koyulduk. Gülümsemeden duramıyorum.
Evin kapısının önüne gelince aradan inip sırtını arabaya yasladı. Bana bakıp
-İyi geceler. Sakın üzme kendini.
Başımı"tamam" manasında eğip kaldırdım.
-İyi geceler Emre. Olur, üzmem kendimi.
Diyip gülümsedim. Kapıdan içeriye girip kapıyı kapattım. Odama hızlıca çıkıp yatağıma uzandım. Elimle yüzümü kapatıp ayaklarımı salladım. Oyy bana üzme kendini dedi. Yerim ben onu. Kapı çaldı ve hayallerimden kurtulup kapıyı açtım. Ayla bana sinirle bakıyodu.
- Kızım siz nerdeydiniz yaa!
- Kanka Emreyle Selim kavga etti. Çünkü Selim bana çıkma teklifi etti. Sonra arabayla gittik. Ve kavga ettik.
- Ne kavga mı? Ve oha sana çıkma teklifi etti. Bende Emre'nin yerinde olsam bende dalarım çocuğa.
- Evet. Ama sonra ben ağlayınca dayanamadı sarıldı.
- Oy sarıldı mı!
- Ay evet. Ve sen üzülme dedi.
Ooooo diye bağırıp ayağa kalktık.
- Kanka çok tatlıydı.
Dudağının kenarını ısırıp
- Hadi kanka uyuyalım. Yarın okulun son günü. Dinç olmamız lazım ve güzel.
Diyip göz kırptı. Kafamı sallayıp yukarı çıktık. Üstümüzü deyiştirip yattık. Ya ben uyuyamıyorum ki! Gözümü kapattığımda Emre gözümün önüne geliyo. Çenemi tutup gülümsedim. Neyse uyumam lazım.
----------------------------------------------
Ay inşallah geç kalmamışımdır. Saate baktığımda 06.36 ydı. Hemen kalkıp kıyafet seçtim. Saçımı yapıp mutfağa indim. Kahvaltı yoktu ortalıkta. Ayla'nın odasına çıktım. Ayla hala uyuyodu.
- Ayla kanka kalk geç kalcaz. Kahvaltı da yok. Hadi kız!
- Ya kızım bi kez de sen hazırla.
- Ya kanka sonra zehirleniriz.
Beni takmadan yorganı üstüne çekti
-Bari üstünü deyiştir ben hazırlayana kadar.
- Tamam.
Diyip kalktı. Ben de mutfağa indim. Allahtan yumurta yapmasını biliyorum. Yumurtayı yapıp süt koydum. Yani bide çay mı hazırlıycaktım. Biraz da masaya reçel koysak tamamlanır. Ayla aşağı inip masaya oturdu. Sonra yemeye başladık.
- Olcak senden.
- İnşallah,diyip tavana baktım.
--------------------------------------------------
Ay bugün okulun son günü. Yani yarı dönemin. Bir iki saat okulda durduk sonra hoca sınıfa girdi. Elinde karneler vardı. Karneleri teker teker dağıttı. Sıra bana gelmişti. Aldığımda çok sevindim. Teşekkür almıştım. Hem de 78 virgül bişey bişey.
- Emre seninkine bakayım.
- Ya ben teşekkür almışım. 70.1231 hep şu edebiyatçının yüzünden. Biraz fazla puan vereydi.
- Sen de inek olmaya başladın yavaş yavaş.
- Malesef bücür.
- Bücür lafını unuttuğu düşünüyodum.
- Hayır unutmadım. Boyunu görünce yine aklıma geliyo.
- Beni çok sinir ediyosun.
- Ama çok komik oluyosun sinir olunca. Şu tipe bak.
- Ya uyuzsun.
-Hadi dışarı çıkalım. Herkes eve dağıldı. Biz azcık takılalım aşağıda. Hemen Aylalar yanıma geldi.
Gökhan Ayla dan önce davranıp
-Kanka ne aldın?
- Teşkekkür sen?
- Si....
- Kapa çeneni.
Ayla araya girip kahka atmaya başladı.
-Berke bir puan daha alaydı teşekkür  alıcaktı.
- Kanka sen ne aldın.
- Teşkekkür bebem.
Bi sessizlik oluşmuştu. Sonra ben sessizliği bozup
-Ee tatilde ne yapıcaksınız?
- Bilmem.
- Biz kesin evde öyle otururuz. Gökhan bize gelir. Bazen de dışarı çıkarız.
Berke araya girip
- Benim bi fikrim var. Acaba bizim dağ evine mi çıksak? Yani babamlar Emreyle beraber kullanalım diye aldı.
- Oha dağ eviniz mi var,diye ekledi Ayla.
- Ne bileyim annemler merak eder mi ki?
- E söyle.
- Eğer ki erkeklerle gidiceğimizi duyarsa oyar beni.
- Söyleme madem yada Aylayla gidiyoz de.
- Yani yalan mı söyliyim.
- Ne halin varsa gör.
- Hemen atarlanma sırık. Tamam şimdi arıyım sorayım.
- Alo anne ne yapıyosun?
- İyiyim kızım. Karne nasıl?
- İyi teşekkür anne. Anne şey ben bi şey sorucaktım da.
-Sor.
- Ben burda çok iyi arkadaşlar edindim. Güvenilirler. Zaten Ayla'yı  Gökhan'ı tanıyosun. İşte ben bu tüm arkadaşlarımla dağ evine gidebilir miyim?
Arkadan Gökhanlar kıs kıs gülmeye başladılar. Gökhan'nın karnını dirsekliyip telefona geri döndüm. Kısa bi sessizlik olduktan sonra
-Emin misin güvenilir olduklarına?
- Evet anne eminim.
- Eminsen git madem.
- Çok saol annecim. Görüşürüz.
- Görüşürüz.
Emre benim taklidimi yapmaya çalışarak
-Anno şey bon.
- Emree,diyip sırtına vurdum.
- Ee ne zaman gidiyoruz?
Diye merakla sordu Ayla.
- Bugün.
- Oha hemen hazırlanalım o zaman.
-Biz sizi bırakalım sonra biz de hazırlanalım.
Arabaya binip eve gittik. Gardolabımda ne varsa bavula deptim. Ayla da bavulunu hazırlayınca Gökhan'ı aradım. Gökhanlar aşağıda bekliyolarmış. Aşağı indik. Araya binicektim ki Berke'nin önde oturduğunu gördüm. Yine Ayla'yı öne ittirdim. Bu sefer Emre'nin arkaya oturucağını biliyorum:)Emre oturdu sonra tam ben oturucaktım ki Gökhan atladı
Ay gıcık şey. Ben istemesemde Gökhan'nın yanına oturdum.
- Noldu bu sefer niye yanıma oturmadın?
- Sanane ya! Belki ben cam kenarına oturmak istiyodum. Hem beni araba tutuyo.
- İğrenç!
Hiç bi şey demeden camdan etrafı incelemeye başladım. Yolculuk çok uzun geçicekti anlaşılan. Yolculuğun birinci saatinde midem bulanmaya başladı. Kahrolacası midem!
- Hayırdır Ecem. Yüzün değişti?
- Birazcık midem bulandı.
- Üstüme kusmayı düşünme sakın! Sonra kızlar beyenmez beni.
-İnadına senin üstüne kusarım.
- Neden kızlar beni beyenmesin diye mi? Eğer ki öyleyse beni kıskanıyo oluyosun.
- Ne alakası var sı...böööhh
-Ecem ne yapıyosun ya!
-Kanka naptın benim üstüme niye kusuyon?
- Ya bilerek mi yaptım.
Dışarı çıkıp kalanını yolun kenarına çıkardım. Çantamdan ıslak mendil alıp ağzımı sildim. Bi kaçtane daha alıp Gökhan'a ve Emre'ye uzattım.
- Alın silin. En azından biraz geçer.
Utancımdan ölüceğimi zannettim. Ayla yanıma gelip
-İyi misin canım?
Kafamı evet manasında salladım.
Emre bagajı açıp bavuldan bi kazak  çıkardı. Üzerindeki kazağı çıkarıp aldığını giydi. Oha baklavaları çok fazla ve çok dikkat çekiciydi... Gökhan da bi kazak çıkarıp onu giydi. Gökhan'nın da baklavaları vardı ama Emre'nin ki daha dikkatimi çekiyo. Nedense...
-Hadi gidebiliriz,diye hayallerimin içine etti Berke.
Arabaya binip tekrar yola çıktık. Uykum geldiği için kafamı Gökhan'nın omzuna yasladım. Sonra da uyumuş. Uykumu Emre'nin sesi bozdu
-Kalk bücür geldik.
- Ne diyosun ya?
- Geldik geldik.
Gözlerimi ovuşturup bagaja yöneldim. Bavullarımı alıp köşke doğru ilerledim. Ev deyil yalnız köşk. Aylalar önden gitti. Ben yavaş yavaş arkalarından gittim. Eve yani köşke uzaylı görmüş masum köylü gibi bakıyoduk. Emre yukarı katı göstererek
-Odalarınız yukarda. Siz yerleşirken bizde kendi odalarımıza geçelim. Hem ayrıca Gökhan da bizim katta kalıcak.
- Kendinize daha büyük oda ayırdınız demi?
-Gece gel bak istersen,diyip pis pis sırıttı.
- Pislik,sapık, uyuz..
-Tamam Ecem. Yakında küfür ediceksin,diyip Ayla ağzımı kapattı.
- Tamam çıkıyoruz yukarı.
Tahta merdivenlerden çıkıp odamın kapısını açtım. Oha lan! Bu odaysa ben ahırda uyuyom. Bavulumdaki kıyafetleri gardolaba yerleştirdim. Her şey ahşaptandı. Yatağıma uzandım. Yorulduğumu fark ettim ve ayrıca kusuk koktuğumu. Ayla'nın odasına gidip
-Kanka ben duş alıcam kusuk kokuyom.
- Benim odamda varda ben de yapıcam.Nerde almayı düşünüyosun?
- Gökhan'a sorayım bi.
Aşağı inip Gökhan'nın yanına gittim.
- Gökhan benim duş almam gerek. Kusuk kokuyom. Nerde bu banyo?
- Eveeet,diyip yüzünü buruşturdu.
- Hadi hadi söyle.
- Ayla'nın odasında yok mu?
- Orda Ayla yapıcak.
- Bide Emre'nin odasında var.
- Ya hayır ya.
- Emre dışarı çıktı. Hemen yap istersen.
- İyi tamam madem.
Yukarı çıkıp kıyafetlerimi aldım. Sonra Emre'nin odasında ki banyoya girdim. Duş alırken odanın kapının açılma sesini duydum. Banyonun kolu açıldı ama kapı açılmadı. Çünkü ben zeki kilitledim.
- Kim o yaa!
- Ecem benim odamdaki banyo da ne işin var? Tamam anlıyorum yakışıklıyım da bi sakin ol yani. Bu kadarı fazla.
- Kusuk kokuyom Emre ve Ayla'nın odasındaki banyoda Ayla var. Bende mecburen buraya geldim.
- Yalnız oturma odasında da banyo var.
-Ahh Gökhan ah. Salak bu çocuk ya bana sadece burda var dedi
- İyi tamam ama çabuk çık. Bende kusuk kokuyom.
- Odadan çık yalnız.
- Çıkıcaz zaten. Meraklı deyilim sana.
Kapı sesini duyunca çıktığını anladım. Ben yine de işi sağlama alıp üstümü banyo da deyiştirdim. Çıktığımda Emre bana pişmiş kelle gibi sırıtıyodu.
-Ne oldu Emre niye öyle sırıtıyosun?
- Dayanamayıp benim odamda banyo yaptın ya ona sırıtıyorum.
- Emre ne alakası var?
- Tamam tamam sizin köy daha büyük.
- Hem sen duş almıycakmıydın?
- Seni erken çık diye söyledim.
- Gıcık.
Ellerimi birbirine sürtüp
-Ben üşüdüm ya. Ayla şömineyi yaksana.
- Ya ben niye yakıyom. Berke yaksın onlar ev sahibi. Berke hadi yak.
-Emredersiniz komutanım.
- Ha ha çok komiksin.
Berke gidip şömineyi yaktı. Hepimiz şöminenin karşısındaki minderlere oturduk. Ellerimizi ısıtırken kapı çaldı. Tövbe yarabbim bu evde korkunç zaten.
-Hani biri gelmiycekti Emre?
- Ne bileyim!
Emre kalkıp kapıyı açtı. Emre kapıyı açınca yüzü birden düştü. Kim geldi ki?