I Wouldn't Mind [On-Going] #Wattys2016

Chapter 3 : More Minutes

Irene's POV

"Alam mo, gorg? Ang gwapo talaga nung new target ko! Kaya lang.. hindi ko nakuha yung name niya e, bigla kasi siyang nawala nung pagkatapos kong i-save yung number niya." Pag kwento ni Ysa sakin sabay subo dun sa pag kain niya.

"Alam mo din ba, kung ilang beses mo ng nasabi na gwapo 'yong new target mo?" natatawa-tawang sabi ko sa kanya

"Tsk! Panira ka naman oh." Sabi niya naman sabay irap sakin.

Napailing na lang ako.

Hindi ko alam kung ano bang pumapasok sa utak ng kaibigan kong 'to. Kanina pa kasi niya sinasabi ang tungkol sa lalaking na-target niya, simula pa lang pagpasok namin dito sa canteen.

Habang kumakain naman ako. kinalabit na naman ako ni Ysa.

Oh god, please give me more patience.

Hindi ko siya pinansin bagkus pinabayaan ko siya, but she's not stoping.

Kaya nilingon ko siya nang nakataas ang kilay.

"What?!"

"Ay? Beast mode? Pinag sakluban ka te? Tignan mo yun oh, yun." Sabi nito habang nginunguso-nguso pa yung nasa likod ko.

Ayoko sanang tumingin pero pinilit niyang ilingon yung ulo ko.

Unti-unti kong nilingon yung nginunguso niya at nagulat ako sa aura ni kuya, Tristan.

He looks so mad and have some blood on his lips. Blood? Or bleeding. It's either of the two.

"Bakit may dugo yung labi niya?" Tanung ko sa sarili ko.

"Aba ewan ko, magkasama tayo simula kaninang pumasok ka e." Sabat ni Ysa.

Umirap at umiling lang ako sa ka-saltikan ni Ysa.

Dahil hindi ko maintindihan ang nangyayari sa kanya, I decided na lapitan ito.

Nakatulala siya kaya malamang hindi niya pa ko napapansin, i touch the bleeding lips of him.

"Aray!" Pag sigaw nito sabay hawak sa labi niya.

Tinignan naman niya ko ng Bakit-Ba-Look.

"Not now, Irene." Sabi nito sakin at ininum yung drink in can niya.

"What happened? Who did that to you?" tanung ko kay kuya sa pagaalala.

"No one, just... just don't mind it. Mind your own business." Masungit na sabi nito.

Is he insane? Kanina lang inaasar niya ko tapos ngayon mind my own business? Srsly?

"Kuya, mind my own business? Are you insane? Napaka mo! Ako na nga may concern e. Sige, simula ngayon wag nalang tayong mag pakielamanan ha? Pati wa--"

Natigil ako sa kaka sermon sa kaniya dahil bigla siyang tumawa ng malakas.

"Princess, your so childish, stop acting like your really concern about your kuya because it's obvious that your not. Silly." Sabi nito na natatawa pa.

But? I'm serious. Tch, manhid lang talaga siya, that he can't even know that I'm serious.

Dahil sa ginawa niyang pagtawanan ako, I punch his shoulder with my full force at pinag kukurot ito.

"Aray! Ouch! Masakit! It hurts, Irene!" He said while laughing.

"I won't stop 'till your not telling me who's that stupidest guy that made that to your ugly face!" Pang-aasar ko.

"Ok, Ok I will tell you who it is. Just please stop!"

Good, sasabihin naman pala niya

"But first, let me correct you that I'm not ugly."