Sihirli Okul

7-Karmaşa

    Gözlerim dolmuştu çünkü ben onu sevmiyordum.Ben kim ne derse desin imkansız olduğunu bilsem de Çağan'ı seviyordum.Evet.İlk başta Orçun'dan hoşlanmıştım.Ama Çağan o farklıydı.2 hafta önce -edanın buraya geldiği gün- ona olan aşkımı farketmiştim.Eda 'ya kızıyor muydum?Hayır.Kesinlikle hayır.Hatta biricik kuzenimi kırmamak,onu üzmemek adına bu aşkımı kendime saklamaya karar vermiştim.Ama bu başka biriyle olabileceğim anlamına gelmiyordu.Ben başımı öne eğmiş usulca bunları düşünürken Orçun durumu anlamış gibiydi.

        "Sadece denemek istemiştim.Üzülmene gerek yok.Bekleyebilirim."Farkında olmadan akıttığım göz yaşlarımı elinin tersiyle sildi.Yüzümü ellerinin arasına aldı ve devam etti.

        "Bundan 5 yıl sonra Çağan Eda'dan ayrılmamış olacak.Ve sen.Imm.Şu an tam tarihi veremeyeceğim.Benim kollarımda uyanıcaksın."

                    Bu kadarı fazlaydı.Yüzümü ellerinden kurtardıktan sonra

                "Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun.Ve tabi bütün vücudun egoistlikle doluyken bir o kadar da romantik."

                   "Her neyse artık gidelim."Arabanın kapısını açtı ben yerime oturduktan sonra kendi de direksiyonun başına geçti.

                           "Çağan ve Eda?"Onları yalnız bırakamazdım.Ne yapacakları belli olmazdı ve şansımı daha da zorlaştırmak istemiyordum.

                       Bana yandan gülümsedi ve dalga geçer gibi kafasını salladı.    

                       "Sence Çağan bugün Eda'yı yalnız bırakır mı?"

                     Çok heyecanlanmıştım.Aslında korku bütün vücuduma dağılmıştı.

                        "Ne diyorsun sen ya.Bırakır tabi.Niye bırakmasın.Onlar henüz 2 haftadır tanışıyor."

                     "İkisi de birbirine ne kadar aşık bakıyor görmüyor musun Duru?İstersen dönelim"

                      Orçun bunu söylediğinde çoktan yolu yarılamıştım."Eve gidelim."

           O da sıkıntımı farkına varmış olmalı ki bir süre sustu.Orçun'un düşüncelerini okumaya devam ettim.Sanırım Çağan'la ilgili bir şeyleri sezmeye başlamıştı.Bu hem iyi hem de kötü bir şeydi.İyi seçenek ona aşık olmadığımı anlayıp peşimi bırakırdı.Kötü seçenek ise Çağan'a ve Eda'ya her şeyi anlatırdı...

                                                                  *   *     *

             Eda o gece eve gelmedi.Hiç istemsem de ailemi yatırştırmak görevi bana kalmıştı.Onu koruyabilirdim fakat söz konusu Çağan'dı.Bu konuda onun yanında olmak istemiyordum.Eda eve geldiğinde annemlere hesap verme faslını bitirmesini bekledim.Baya kızmışlardı.Ama haklıydılar.Koca gece ortalıkta yoktu.Mesajlara ve aramalara geri dönmemişti.Tabi ki açıklaması şarjının bitmiş olmasıydı.

                 Odama gelince onu hemen sorguya çektim.

             "Noldu?Siz bişey yaptınız mı?"

              "Saçmalama Duru.Ne dediğini farkında mısın?"

             "Eee nerdeydin bütün gece?"

                 "Annenlere de anlattım ya.Dün siz gittikten 2 saat sonra haber geldi.Orçun hastalanmış.Hem de fena.Gidiyordu çocuk."

                   Gidiyordu.Orçun beni eve bıraktıktan sonra fenalaşmış olmalıydı.Gözlerimden akan yaşların neyi temsil ettiğini anlayamıyordum.

                     Aşk?Hayır.

                    Minnet?Sanmıyorum.                                                        

                   Arkadaşlık? Hayır bu değil.Bunun için ağlamazdım.

                         Eda Çağan Orçun.Basit Eda Çağan'la sevgili.Benimde Orçun'la sevgili olmam lazım.Gerçekten bu kadar basit mi?