Sırların Peşinde

Bölüm 5

Aşk mıydı bu yoksa sadece tutku veya hoşlanma.Evet bir şeyler vardı ama bende bu olanlara anlam veremiyordum.Alperen'in bu saatte ve burada ne işi vardı?Ama şu an hala karşımda ve beni öpüyordu.İkimizde geri çekilmiyorduk.Her şey yolunda giderken birden birisi kapıyı açtı.Gelen kişiye tabii ki de şaşırmamıştım.
"Gençler pardon siz devam edin ben yokmuşum gibi." Bir de içten içe gülüyordu.Cevap bile vermeden kapıyı kapatıp gitmişti.Alperen bir süre yüzümü inceledikten sonra 

"Neden bu kadar içtin?Ne gerek vardı? Eğer burada olmasaydım ne olacaktı?"  Kendi kendimin başımın çaresine bakabilirdim.Çocuk değildik sonuçta.

"Abartma çocuk değilim." 

Birden yüzünde gülümseme oluştu.Bir insana gülmek ancak bu kadar yakışırdı.

"Ama ben senin çocuk halini seviyorum." 

Yüzüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp beni yanağımdan öptü.Elimden tutup beni bu yerden çıkardı. 

"Eve mi gideceğiz? ''

" Bu günlük içki hakkını  doldurmuşsun o yüzden eve gidiyoruz. Hiç bir şekilde itiraz istemiyorum." 

Sadece biraz içki hakkımı aşmış olabilirim ama birazcık.Bir sürü insanın arasından Simgeyi  bulup gidiyoruz işareti yaptım. Alperen arabasının kapısını açıp oturmama yardımcı oldu.

"Simge bu akşam sizde kalsam?" 

Eve gitmek istemiyordum. Dışarıda sevdiklerimin yanında olunca sanki tüm dertlerim yok oluyormuş gibi geliyordu.Bir süreliğine de olsa bu beni rahatlatıyordu. 

"Sorman hata canım tabii ki de bizde kalabilirsin."

Alperen'le vedalaşıp Simgelerin evine girdik.Biz Simgeyle eve girene kadar Alperen gitmeyip,biz içeri girince gitmişti. 

"Hadi anlat çatlıyorum neler oldu." Olanlar aklıma gelince yüzüme kocaman gülümseme yerleşti.Simgeyi daha fazla merak ettirmeden her şeyi teker teker anlattım.  

"Ben en başından beri diyorum bu çocuk seni seviyor hemde çok her halinden belli." 

Bu işe benden çok Simge'nin sevindiğini kesindi.Benim mutlu olmamı istiyordu birazda kendini suçluyordu bu olanlarda.

"Artık çift olarak takılıyoruz dimi?"

"Sevgili olup olmadığımızı bilmiyorum." 

Artık Alperen benim sevgilim miydi? Sevgili mi olmuştuk? 

"Ama öpmüş seni ayrıca seni seviyorum demiş." 

O an o iki kelimeyi duyduğumda sanki dünya durmuştu.Seviyordu beni.Düşündükçe daha da mutlu oluyordum.O gece Simgeyle geç saatlere kadar bu konular hakkında konuştuk. Benim hayatımdan, Simge'nin hayatından. Daha sonra ise ikimizde uykuya yenik düşmüştük. Sabah kahvaltıdan sonra Simgeyle vedalaşıp eve gitmiştim.

"Neredesin sen?Dünden beri ne haber veriyorsun ne arayınca cevap veriyorsun beni meraktan öldürmek mi istiyorsun? "

Gene eve gelmiştim ve gene bu olaylar başlamıştı. Kaldığımız yerden devam ediyorduk. 

"Vay be babaannem beni düşünüp merak etmiş.Tebrik ederim." 

Soğuk ses tonuyla bu cümleleri söyledikten sonra alkışlamaya başlamıştım .