Sırların Peşinde

Bölüm 6

Bazen yeni bir başlangıç gerekli olur.Her şeye yeniden başlamak.Yeni düzen,yeni ev,yeni insanlar belkide daha iyi gelir bize.Bide sevdiğimiz insanların bizi hayal kırıklığına uğratması kadar acı bir şey yoktur.Ama bize güç verir,kolay kolay yıkılmamayı öğretir insana.Artık her şey için yepyeni bir sayfa açıyorum,kızgınlıklarımı ve üzüntülerimi geride bırakarak.

Gözlerimi ağır ağır açmaya başladığımda başımda telaşlı gözlerle bakan Simge'i,Alperen'i,babamı ve babaannemi gördüm.Kalkmak için hamle yaptım ama babam kolumdan tutarak "Kendini yorma kızım.Yat dinlen.Bu günlerde kendini çok üzüyorsun ama artık bu günler geride kalacak.Biz babaannenle bir karar verdik tabi ki senin kararında benim için çok önemli.Benimle yaşamak ister misin? Hafta sonları babaannen de kalabilirsin."

Etrafıma göz gezdirdiğimde herkes benden bir cevap beklediğini belirten bakışlar atıyorlardı.Küçük bir sessizliğin ardından sessizliği bozdum.Hayatıma yeni sayfa açmakta kararlıydım. 

"Bende bundan sonra seninle yaşamak istiyorum baba. Hafta sonları da babaanneme gitme gereksinimi duymuyorum.Senden tek bir şey istiyorum,babaannemin evinden bana ait olan hiçbir eşyamı istemiyorum.Her şeyi ben seçip dekore edeceğim kabul mü?"

Babamı bu cümlelerle şaşırtmış olmalıyım ki gülümseyip göz kırptı.Hastanedeki işlerimiz bittikten sonra babamla birlikte yeni evimize geldik.Yeni evim,yeni eşyalarım. 

"Bu olaylardan Pelin'in haberi var mı?" 

Babamın yeni eşine asla anne dememiştim sadece adıyla hitap ederken şimdi aynı evin içinde yaşayacaktık.

 "Pelin'e bu olanları anlattım.Beni anlayışla karşıladı ve seni bekliyor."

 Biraz endişeliydim ve korkuyordum sanki hiç tanımadığım insanların evine gelmiş gibi hissediyordum ama elbet buna da alışacaktım.

Evin kapısını bize Pelin açmıştı. "Hoş geldin evine Beren." Bana sımsıkı sarılıp,öpmüştü.Nereden geliyordu bu sevgi anlamış değildim.Küçük bir tebessümle " Hoş buldum." diyebildim sadece.Salonda duvarlarda hep babamla Pelin'in resimleri vardı.Genelde açık renk hakimdi ve evin dekorasyonunu beğenmiştim.Bu ev baya büyüktü dışarıda üç tane güvenlik,açık ve kapalı yüzme havuzu,spor salonu,hamamı vardı.Dört katlı büyük bir evdi. 

"Yarın mimarımız Ceren Hanım sana yardımcı olacak.Odan için aklında olan fikirleri Ceren Hanıma söylersin bu hafta içinde odan hazır olmuş olur.O zamana kadar tam karşısında olan odaya geçebilirsin."

Yeni odam için bir mimarla çalışacaktım.Her şeyin harika olacağına emindim. 

"İzninle baba ben artık uyumak istiyorum." 

Babamın yüzünde sıcacık bir gülümseme oluşmuştu.Beni alnımda öpüp " İyi geceler." kızım dedi.

 Odama geçip,telefonumu elime aldığımda bir çok cevapsız çağrı ve mesaj olduğunu gördüm.Tahmin ettiğim gibi Alperen ve Simgeydi.Beni çok merak etmiş olmalıydılar.İlk önce Simge'i aradım.

 " Neredesin kızım sen ya.Öldüm meraktan.İyisin dimi,çok korkuttun beni.Pelin nasıl gıcık mı?Beğendin mi evi?" 

Her zamanki Simge işte. 

"Tahmin ettiğimden daha güzel burası.Huzurluyum.Pelin'de bana çok sıcak davrandı.Yarın eve mimar gelecek odamın dekorasyonu için,sende gelsene bana yardımcı olursun.Olur mu?" 

Bu teklife Simge'nin kesinlikle olumlu cevap vereceğini bilsem de sormuştum.

"Tabii ki de gelirim kızım.Yarın onda sizdeyim bekle beni.Öpüyorum seni."