HATUNUM OL BE GÜZELİM

Dur gitme :(

Gözlerim bulanık görüyordu. Etrafımda ne var kestiremiyordum. Midem bulanıyordu. Başım deli gibi ağrıyordu. Gözlerimi açmaya çalışıyordum. Hertaraf bembeyaz. Hastanenin meşhur kokusu burnuma geliyordu. Serumlar,ilaçlar... Elimi başıma koyup doğrulmaya çalıştım. Kusacak gibiydim. İçeri bir hemşire girdi

"Uyanmışsınız , nasıl hissediyorsunuz , lütfen uzanın ve dinlenin..."

Sesi resmen işkence ediyordu. Başım çatlayacaktı. O an düşünmeden bağırdım.

"Bok gibiyim.S*ktir olup git.Dinlenmem lazım"

Tamam. Biraz fazla abartmış olabilirim. Ama napiyim başım çok ağrıyordu ,başka kurtuluş yoktu. Hemşire mal gibi kalmıştı. Dönüp baktı

"Kusura bakmayın efendim. Şimdi lütfen dinlenin "

Hiç içten değildi sesi. Gayet sinirliydi. Haklı

Kafamı yastığa koyup dinlemeye başladım. Kapımı biri tıktıkladı. Ben daha gir bile demeden içeri daldı. Evet. Gelmişti. Tahmin ettiğim gibi. Bana bakıp

"Nasılsın " dedi. Sesi çok tok çıkmıştı. Cevap vermedim. Vermeyecektimde. Başını biliyorum gibi sallayıp kapıya yöneldi. İstemiyordum ama kendime engel olamıyordum.

"Eray, şeyyy. Neyse

Geriye döndü. Yüzüme baktı. Gözleri dolmuştu. Koşarak odadan çıkmıştı. Şok oldum. Halbuki çok sert,taş kalpli,üzülmeyen (evet gerçekten hicbir seye üzülmeyen) biriydi. Ve karşımda gözleri doldu. İnanamiyordum. Hertarafım ağrıyordu. Şaşkına dönmüş olsam bile bunu düşünecek halim yoktu. Uzandım ve kendimi derin bir uykunun rahat kollarına bıraktım

Uyandığımda gerinerek esnedim. Ayağa kalkma çabaları gösteriyordum. Sarhoş gibi bi halim vardı. En sonunda ayağa kalkmayı başardım. Kolumda serum olduğunu bile farketmedim. Elimi çektirdiğimde kolumdaki serumun kopması ile acı bir çığlık attım. Arkamdan koltukta uyuyakalmış malcığımın sesi geliyordu.

"Kızım napiyorsun. Kanatmışsın işte, off Gülçe off bi rahat dur otur şuraya ben hemşire çağıracağım"

Sena'nın cırtlak sesiyle kafam yerine geldi ve oturdum

Arkamda omzuma düşen bir kafa hissetmiştim. O an refleks olarak küçük bir çığlık attım. Arkama dönüp baktığımda Berkayın uykulu tipine gülmemek elde değildi. O an canım başına şaplak atmayı çok istemişti ve yaptımda bi anda uyandı ve çok komik görünüyordu . Bu halini çekip millete atmak lazım :D

"Noluyor lan. Bi uyutmuyonuz insanı . Hayırsız gece boyunca dibinde nöbet tuttum senin yaptığına bak"

Berkay söylenip duruyordu o arada hemşire geldi. Yine aynı kadın off bu kadına özür borcum var amann banane ya

Kadın koluma yeni bir serum taktı . Bana pis bir bakış atıp odadan çıktı. Gıcık işte yaw

Bir dakika Eray neredeydi? Burada olması gerekiyordu. Ben neden onu merak ediyorsam. Çıkmıyor işte aklımdan çıksana be çocuk bıktım senden!!!

Yanımda sadece can dostlarım,sırdaşlarım,kardeş dediğim Sena ve Berkay vardı. Ailem bile yoktu. Çünkü bir ailem yok !!Aslında var ama...Neden ya neden neden hep hep ağlıyorum hep üzülüyorum neden ? Bu acıları neden çekiyorum.Hayatimin şu son 4 yılı inanılmazdı. O 4 yıl beni mahvetmişti. Nerden bilecektim artık daha da mahvolacağımı...

Arkadaşlar acemiyim inşaallah beğenirsiniz :D seviliyorsunuz
Bi sonraki bölümde görüşürüz <3