HATUNUM OL BE GÜZELİM

Yeniden

-----------ERAY'DAN ----------

Kalbim yerinden fırlayacak. Bidaha da dönmeyecek. Karanlığın içinde kaybolup gidecek. Kulaklarım o sesi sürekli aklıma getirecek ve her defasında yeniden pişman olacağım. Ben Eray Taşkıran 4 kez hapishane tehlikesi atlatmış başı hep belada olan hayatı hiç yaşayamayan Eray... Hiç bir zaman mutluluk kavramını tadamamış olan Eray. Hayatındaki hiçbirşeyi umursamayan,taş kalpli,yüreksiz pisliğin teki Eray. Sürünmekten yorulmayan Eray. Sevda sözcüğünün zerresine inanmayan Eray. ERAY hep aynı ERAY. Küçüklüğümden beri acı çekiyorum ama umursayanim yok. Amcam dışında. O da babama borçlu hissettiği için bana bakıyor. Beni kimse sevmiyor ve sevmez hatta sevemez çünkü ben izin vermem. Ben Eray Taşkıran ım ben buyum ve kimse beni değiştiremez !!!

Ama o gün orada o kıza arabayla çarptığım ve başına birsürü olay açtığım bir gerçek. Kimseye acımayan üzülmeyen ben o gün yerde kanlar içinde oracıkta masumca yatan kızı görünce aklımı kaçırdım. Elim ayağım dolandı. Bana ne oluyordu. Anlayamıyordum. Hızla yanına gidip nabzını kontrol ettim yaşıyordu. Kaçabilirdim. Ama ilk defa kaçmak istemedim . Hemen ambulansı aradım. Ardından polisin geleceğini de çok iyi biliyordum. Ambulans gelince kızı alır ve giderdi. Kaçmak en doğrusuydu. Hızla arabaya doğru ilerledim. Tam kapıyı açacaktım ki "hassiktir" karşımda takım elbiseli adamlar duruyordu. Bu adamları dövmek çok güzel bir duyguydu orası ayrı ama şu an buna vaktim yoktu.

"Çekilin önümden "

"Nereye kaçıyorsun lan sen or*spu çocuğu"

"Sen kime orospu çocuğu diyon lan bana bak siktir git yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim bilesin "

"Kıza arabayla vurup kaçmak ha seni bittin oğlum bittin ölüme hazırlan "

"Kusura bakma ya sonra ya sakla hadi eyvallah dövüş havamda değilim kardeşim hadi siktir git ugrastirma adamı hadi ikile siz ne bakıyonuz sizde siktirin  şurdan"

Üç tane adam üçüde birbirinden mal. Şimdi dövsem polis gelecek falan ugraşamam

"Ya demek öyle ha dövüş havanda değilsin ha al sana geber"

Yumruğu sertti. Ambulans ve arkasından gelen polis buraya yaklaşıyordu. Adama dayak atmadım. En azından kendimi haklı çıkartabilirdim bu sayede. Ambulans geldi ve kızı sedyeyle götürdü. Üzülmüştüm. Ne dedim ben üzülmek mi ahahaha tabiki böyle bir şey olamaz . Olamaz işte olmamalı...

Polis dördümüzde tuttuğu gibi kelepçeledi ve arabaya bindirdi. Dediğim gibi 4 kez hapishane vakası geçirdim. Şu an hiçbir korku heyecan gibi bir şey hissetmiyordum. Sıradan geliyordu.

Karakola gelmiştik.Arabadan indim ve içeriye doğru yürüyordum . Tabi şu polisler kollarımdan tutmasa olmayacak. Yanımda gelen üçlü ordan bana pis  pis bakışlar atıyorlardı. Komiğime gidiyordu böyle insanlar. Beni tanımayanlar...

Eee arkadaşlar nasıl hikaye :D ( Medyada Eray var ) İlk başta yazarken beğenilmemekten çok korkuyordum. İnşaallah sevmissinizdir. Bu günlük bu kadar bidahaki bölümde görüşmek üzere
Keyifli okumalar dilerim... :)