Unutmak...

217 10 0
                                    

Gözlerimi açtığımda kendimi siyah camları olan şık bir arabanın içinde buldum -medya- . Ağzım bantlıydı. Korkuyordum. Benden ne istiyorlardı ki... Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Yanımda siyah takım elbise giymiş bir adam vardı. Ön koltuklardada aynı şekilde giyinmiş iki adam. Biri arabayı sürüyordu . Yanımdaki adam uyandığımı fark etti. Pis pis sırıtıyordu. Midem bulanmıştı. İçimden dua ediyordum. Amaçları bana dokunmak olmasın da ne yaparlarsa yapsınlar. Öldürsünler ama dokunmasınlar...

"Korkma. Sana birşey yapmayacağız küçüğüm "

Çırpınıyordum. Ağlıyordum. Ama bant yüzünden boğuk boğuk sesler çıkarıyordum. En sonunda adam bu ses dayanamadı ve yanıma yaklaştı

"Hişşt sus bakiyim küçüğüm..Yoksa kötü olur uyarmadı deme "

Haykırmak istiyordum. Biri yardım etsin lütfen lütfen lütfen... Gözyaşlarım dökülüyordu. Kalbim ağrıyordu. Sonumun geldiğini hissediyordum. Peki ya neden ? Ben ne yapmıştım da bunları yaşıyordum ... Adam suratıma bakıyordu

"Merak ediyorsun değil mi küçüğüm? Neden buradasın? Merak etme yakında herşeyi öğreneceksin..."

Ne demek istiyordu anlayamıyordum. Anlamak dahi istemiyordum. Tek istediğim kurtulmaktı. Yapabileceğimi sanmıyordum ama deneyecektim. Arabadan atliyacaktim. Ellerim bağlıydı. Nasıl yapacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu. Ayaklarım.. Evet evet ayaklarım. Bağlı değillerdi. Ama bir dakika ya kapılar kilitli ise o zaman bu plan bir saçmalık olacaktı. İlk olarak kilitli olmadığına emin olmak gerekiyordu. Peki ya nasıl? Aklım durmuştu. Sanırım kilitli olup olmadığnı anlayamazdım. Yapacak bir şey yoktu . Kilitli ise de ki bence kesin kilitli artık sonumu bekliyecektim..

"Bakıyorum da söz dinliyorsun küçüğüm sustun aferim sana akıllı kız "

Bu adama fena gıcık kapmıştım . Küçüğüm diyip durması sinirimi bozuyordu.
Kaç saattir yoldayız ve hâlâ nereye gidiyorsak gelemedik. Çok sıkılmıştım ve korkuyordum. Bana dokunmalarından çok korkuyordum. Saatler sonra bir benzinlikte mola vermek için durmuştuk. Üçüde arabadan inip sigara içmeye gidiyordu. Beni de indirdiler. Kolumdan sıkıca tutuyorlardı. Çok acımasızca... Dışarı çıkmamı deli gibi fırsat sanmıştım. Beni tutan adamın kasığına tekmeyi geçirdim ve acıyla inledi. Hemen kaçmaya başladım. Hertarafda dağlar tepeler vardı. Ortada ise 3 şeritli otoyol. Kaçmaya çalışıyordum ama hızlı değildim arkamdan diğer iki adamın geldiğine adım gibi emindim. Koşarken boynumu gelip gelmediklerini kontrol etmek için arkaya çevirdim ve tekrar önüme döndüğümde hayat benim için bitmiş olabilirdi. Sert bir korna sesi ardında hızlı bir çarpış havaya uçuş ve yere hızlı bir iniş... İşte asıl sonum sanirim şimdi gelmişti...

Canlarım nasıldı bölüm bol bol aksiyonlu :D Acaba ne olacak merak ediyormusunuz.. Fikir ve düşünceleriniz benim için çok önemli unutmayın. Sizi seviyorum. Keyifli okumalar

HATUNUM OL BE GÜZELİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin