HATUNUM OL BE GÜZELİM

Sakin ol !

------------GÜLÇE'DEN------------

Ahh.. Başım...Başım çok ağrıyor... Nerdeyim ben ? Neler oldu? Buraya nasıl geldim? Kafamda bin türlü soru cevap bekliyordu. En sonn....en son o adam bana doğru geldi ve... ve buradaydım. Kimdi o adam ? Benden ne istiyordu? Birde bana sevgilinim diyor. Bok sevgilimsin!!! Ne yaptı bana! Neden getirdi buraya! Hele bir gelsin göstereceğim beni kaçırmak neymiş...Gerçi ne yapabilirim ki? Sonuçta bir kızım. Beni tek eliyle yere yatırır. Allahım yardım et...

Doğruldum ve etrafa göz atmaya başladım. Önümde bir televizyon, yanımda 2 tane tekli koltuk ve masa, diğer yanımda komidin, altımda iki kişilik rahat bi yatak, arka üst köşede bir manzara tablosu(medya)...Sanırım bir oteldeydim. Ama...ama neden? Neden ben? Hatırlamıyorum. Geçmişte ne yaşadığımı, neler yaptığımı, ailemi, arkadaşlarımı... Kısacası hiçbir şeyi hatırlamıyorum. Acaba kötü bir şey mi yapmıştım önceden de bu adam beni kandırıp kaçırmıştı...Olabilir.

Karmaşık düşünceler içerisinde boğulmuştum. Ağlıyordum. Kaçırılmama ve ya vücudumdaki yaralara değil... Hatırlamamama ağlıyordum. Korkuyordum. Daha kim olduğumdan bile emin değildim. Kalp atışlarımı hissedebiliyordum.

Doğru ya ailem var mıydı acaba? Sadece Sena'nın arkadaşım olduğunu biliyordum. Ama ailem? Ailem olsaydı hastanede benimle olmaları gerekmiyor muydu?  Sena ile pek fazla konuşma fırsatım olmamıştı. Hep ağlıyordu. Ve benden bir şey saklıyordu sanki. Açıkçası Sena'yı bile daha tanımıyordum. Ama güveniyordum. Beni iyi hissettiriyordu... Berkay'dan da çekinmiyor değildim. Bana iyi davranıyordu. Ama sonuçta onu da çok tanıyor değildim... Allahım bana yardım et. Bi girdabin içinde boğluyordum...

Banyonun kapısı açıldı. Işte o adam karşımdaydı. Çok korkuyordum. Yüzüne bakmıyordum. Ama kaslarını seçebiliyordum. Burdan kaçmam lazımdı ama nasıl? Acaba başına bir şey mi geçirseydim ya da ayağının kayıp düşmesini mi sağlasaydım. Ama çok güçlü görünüyordu. Başarılı olabileceğimi sanmıyordum. Tamam. En doğrusu ona beni neden kaçırdığını sormak olacaktı. Bence en doğrusu buydu...

"Bak. Kim olduğumu bilmiyorum ve şu an gerçekten çok zor durumdayım. Ne olur beni neden kaçırdığını ve amacını söyle! Beni serbest bırak! Ben bunları hakedecek kötü bir şey mi yaptım sana? Lütfen bırak beni. Sevgilim misin yoksa kandırdın mı? Daha onu bile ayırt edemiyorum. Lütfen anlat..."

"Bak güzelim... Senin kim olduğunu bende bilmiyorum. Ama şunu bil, sorun çıkartmazsan sana zarar vermicem. En azından öyle düşünüyorum. Sevgilin değilim merak etme..."

"Bilmiyorsan beni neden kaçırdın? Manyak mısın! Bırak beni...Lütfen "

"Bak kızım sus ve rahatına bak! İyi günlerinin tadını çıkar! Ben gidiyorum rahat dur! Tahmin edersin ki kapıda korumalarım var..."

Hızla kapıyı çarpıp gitmişti. Ne yapacağımı bilmiyordum. Sanki bi kapana kısılmıştım. Tek umudum Sena'yı bulmak olacaktı. Başım delicesine ağrıyordu. O adam kimdi? Çok sinir olmuştum. Benimle konuşurken gözlerinin içinde giderek içimde oluşan belirsizliği ve hüznü görüyordum. Çıkılmaz bir karanlık vardı. O yemyeşil gözleri benim için simsiyahtı. Konuşurken sesini titretmemeye çalıştığını fark ettim. Acaba bir geçmişimiz mi vardı. Kendime ilk defa bu kadar çaresiz hissediyordum. Ya da belki de önceden hissetmiştim. Onu bile bilmiyordum...Ölmek istiyordum. Sena bulup ondan gerçekleri, geçmişimi öğrenmem lazımdı...

------------SENA'DAN-----------

Gülçe'yi tam kaçıran adamın yüzünü tam seçememiştim. Özür dilerim kardeşim. Seni koruyamadım... Üvey ailesi ile irtibata geçip her şeyi anlatmalarını isteyecektim. Çünkü normal bi kaçırma mı yoksa gerçek ailesiyle bir bağlantısı var mı öğrenmem gerekiyordu...Nasıl olabilirdi ki onun üvey ailesi? Seçil teyze ve Onur amca ile ailem yakın arkadaştı. Nasıl bir anda onu bırakıp gittiler! Anlamıyordum...Zavallı arkadaşım. Her şeyini kaybetti...

-------------BERKAY'DAN-----------

Gülçe, ben ve Sena küçüklüğümüzden beri arkadaşız. Onun başına gelenleri aklım almıyordu. Normal bir gündü. Her zamanki gibi. Bir anda her şey nasıl bu kadar değişebilirdi...Bu kaçırma olayının aslını öğrenmemiz lazımdı. Kardeşim saydığım Gülçe'yi o adamlara bırakmicam...Söz veriyorum kardeşim, en kısa zamanda seni bulucam...

Ailesiyle konuştuktan sonra polise haber vericez. Çünkü konuşmadan önce haber vermek Gülçe için tehlikeli olabilir...

Berkay ve Sena anlaşıp Gülçe'nin üvey annesinin yanına giderler. Ancak süreleri kısıtlıdır.

(Sena-Telefon) Aranan-Seçil Teyze

"Seçil teyze lütfen benimle konuşmayı  kabul et, kızını kaçırdılar, üvey olsa bile en azından onu bulmamıza yardım et! Bunu ona borçlusunuz!"

Cevap- Seçil Teyze

"Sena 1 saate kadar bizim evin önüne gel , zamanımız kısıtlı.. Buralardan gidiyoruz , uçağın kalkma saati yaklaştı. Acele et..."

Sena ve Berkay evin önüne gelirler.

"Seçil Teyze o senin ne olursa olsun yıllardır baktığın kızın!"(Sena)

"Ihm. Sena... Onlar Gülçe'ye kızım demeyi hak etmiyor. Baksana kaçıp gidiyorlar. Umurlarında olsaydı..." (Berkay)

"Berkay lafımı kesme! Seçil teyze sende artık bir şey söyle! Lütfen!"( Sena)

"Bakın çocuklar...Bilmediğiniz şeyler var... Gülçe' gerçekten üzüldüm. Ben onu yıllardır öz evladım gibi sevdim. Fatih ve Batu benim için ne ise Gülçe'de o... Ama..ama..."(Seçil Teyze)

"Aması ne!!!"(Berkay)

"Berkay sakin olur musun!!! Seçil teyze seni dinliyoruz."(Sena)

"Dediğim gibi. O yaz tatile gidiyorduk. Konya'dan Antalyadaki yeni aldığımız yazlığa doğru yola çıkmıştık. Önümüze bir araba dönmüştü. Eşim kontrolü kaybetmişti. Bir anda diğer arabaya çarptık. O araba uçurumdan yuvarlanmıştı. Ve bizde döne döne bariyerlere çarpmıştık. Arabamız durunca diğer arabayı kontröle gittik. Arabadakiler ölmüştü. İcerde bir bebek vardı.  Suçluluk duygusuyla onu aldık ve kaçmaya başladık. Kaçıp Bursa'ya yerleştik. Nitekim polisten daha tehlikeli bir durum vardı bizim için...Çünkü polis yakalarsa en fazla hapse girerdik. Ama Tilki diye bir adam...ögrendigimize göre bu adam Gülçe'nin dedesiymiş. Peşimize düştü. Yıllardır bu korkuyla yaşamaktan sıkılmıştık zaten. Bu kaza bizim ve Gülçe'nin dönüm noktasıydı. Bi kazayla onu ailesinden ayırdık. Bi kazayla da geri verebilecegimizi düşündük. Çünkü hafızasını kaybetti ve bizi hatırlamıyordu.  Ama sakın yanlış anlamayın! Kazayı biz yaptırmadık. Duyduğumuza göre çok tuhaf ama Tilki'nin peşinde olduğu biri Gülçe ' ye çarpmış. Bu kaçırma olayıyla onun ilgisi olabilir... Daha fazla bilgi veremem çocuklar. Kendinize ve Gülçeme iyi bakın. Onu bulun! Bu adamlar çok tehlikeli... Onu çok seviyorum. Üvey bile olsam ona ben baktım. O size emanet. Dikkatli olun..."

"Hassiktir! Olaya bak. Demek öyle. Mafyacılık oynucaz..."(Berkay)

"Sena sen burada kalacaksın. Ben Gülçeyi arayacağım. Seninle bağlantı kurarız. Polise haber veremeyiz. Gülçe ellerinde. Ona zarar verebilirler. Hem bu sayede bizide tanımamış olurlar..."(Berkay)

"Peki senin ailen ne olacak? Bende seninle geliyorum . Anca beraber kanca beraber..."(Sena)

"Peki madem. Başlıyoruz..."(Berkay)

Şekerlerim yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum :)  Hikayenin devamı hakkinda düşünce yazabilirsiniz . Dikkate alacağım.  Şimdiden teşekkürler . Seviliyorsunuz...

Keyifli okumalar dilerim :)