Değiştim Ben!

"Ellerimi kesmezsem Namerdim."

Çok uzun zaman oldu görüşmeyeli.Tahminen 21-22 gün.Yeni bölüm sizlerle.İyi okumalar.

*Bölüm 11*

Emre odadan çıktıktan sonra kafamı kaldırıp etrafa bakındım kendi odamdaydın.Kafamı tekrar yastığa gömüp düşündüm ne bok yemeye özür dilemişti emre benden?
Neyse.Yataktan kalkıp gitmeyi düşündüm ama emre belki gitmemiştir düşüncesiyle vazgeçip uyumaya karar verdim.Ve uyudumda.
Uyanır uyanmaz duvarda asılı saate baktım 17.43.Yattığım yerden doğrulup banyoya gittim.Saatler önce olan olaylar aklıma geliyordu.Oyun içinde oyun vardı resmen.Herkes birbirine oyun oynamaya adamış kendini.Başta Abim,emre ve mete var.

Abim.Ona artık abi diyesim bile gelmiyor.Zaten diyememde.Bir daha karşıma çıkmamak için çok uğraşacak eminim.Hayır zaten çıksa bile abi demem.O kim abi olmak kim.Zaten bugün iremin dediğine göre satılmışmışmışımda felan.Diyorum ama eğer bunlar doğruysa bu işte kim varsa emdiği sütü burnundan getireceğim.Gerekirse abimi öldüreceğim.Ama yapacağım.

Emre.Emre abi derdim hatırlarsınız dimi daha bir kaç gün önce.Artık benim için abi sıfatını taşıyabilecek biri değil. Hayır bide merak ediyorum.Yüzsüzce bu evde kalmaya devam edebilecekmi?Yada,Ben bu kızın suratına bakamam bu evden gitmeliyim diyecekmi?Yoksa banane ondan,ondan iznim ile kalmıyorum ya evde Diyip kalmaya devam edecekmi?Ah emre Ah emre Ah neyin peşindesiniz siz?

Mete.Baş düşmanım Mete.Ama işe bak ki abim ve emre ile dost, kardeş, iş Birlikçi ve daha ne ararsanız.Bildiklerim bunlar.Ama şuanlık.Eğer şu satılma işinde senin parmağın varsa mete Senin derini yüzeceğim.

Ben düşüncelerim ile boğulurken komodinin üstündeki telefon çalmaya başladı.Zil sesinden anladığım kadarıyla telefon benimdi.Telefonu elime alıp arayana baktım.'Ağlak'Yani irem.Ama bugün öğrendim de bu kız hiç ağlak değil.
Telefonu açtım "Efendim irem?" Dedim biraz uykulu sesimle.
"Ya ben size gelecektim adresi yazdığın kağıdı bulamıyorum adresi mesaj atsana." Diyen iremi dinledim tabi ya bize gelecekti işi bitince.
"Tamam mesaj atıyorum bekle." Diyip telefonu kapattım.Ardından adresi mesaj atıp telefonun ekran kilidini kapattım telefonu yatağa atıp.Boş boş telefona bakmaya başladım.O an aklıma Dank eden şey ile durdum.Hemen telefonu elime aldım Ardından pembe kılıfını çıkarıp odanın bi tarafına fırlattım.Hemen yataktan inip dolabımın yanına gittim.Siyah olmayan ne varsa dolaptan çıkardıktan sonra hepsini bir poşete tıktım.Yarın ilk işim ise yeni bir araba almak olacaktı.Siyah bir kılıf.Ardından simsiyah kıyafetler ve yeni bir cüzdan en son ise yeni yatak odası.Hatta emre bu evden gitmezse ben yeni bir eve taşınacaktım. Yarın ki planım bu evet.Tabi olursa.

Odamın kapısı Çalınca "Gel" Diye bağırdım.İçeri bir kız girmişti benim yaşlarımdaydı.Rahat bir tavırla odama girip, "İrem diye bir kız geldi Odanıza gelmek istiyor Çağırıyım mı?" Bu gerizekalı'da kimdi böyle?

"Gelsin.Ayrıca sen kimsin?" Tabiki soracaktım o kimdide elini kolunu sallayarak rahat bir şekilde odama giriyordu.Bu şekilde benim odama irem bile giremez.

"Yeni yardımcı." Hımmm.Annem yardımcılarından oldukça memnundu yeni birini almayı düşünmüyordu.Babam zaten ilgilenmezdi.Büyük ihtimal emre aldırmıştı.Ve bu kızın işinin böyle birşey olmadığına eminim.Başta kıyafetleri markaydı.Ayriyetten ayakkabıları.Bi saniye AYAKKABI MI? Kıza gözlerime büyüterek baktıktan sonra yataktan inip kıza yaklaştım.Kız hala rahattı.

"Sen bi kapıya baksana.!!?"Diye tısladım kıza.Kız kapıya bakıp ayakkabılarına baktı." NE YAZIYOR ORADA LAN!!!" Diye kükremiştim kıza.Kız suratıma ukalaca bakıp bir adım geri çekildi. Ardından "Ayakkabıyla odaya gireni öldürürüm!!! Ayyy,çok pardon ya ben gidip İremi çağırayım." Diyip hızlıca yürümeye başladı.Güldüğü belli oluyordu merdivenden inerken sinsice sırıtıyordu.Yandan olsa bile fark etmiştim.