Hatırlatma:
"Kanıt mı, kanıttan çok daha fazlası var bende!"
Omzumdaki dikiş izlerimi göstererek alayla gülümsedim. Sanki, biraz önce ameliyat olup, şoka giren ben değildim.
Karşımda sinirlenmesi beni mutlu etmeye yetip artmıştı bile. Bu ben değildim. Ama hoşuma gitmişti.
"Bana bak, eğer bir kişinin bile bugün sana yaptığım ameliyattan ya da dün gördüklerinden haberi olursa seni ve onu mahvederim. Yemin ederim ki seni ne pahasına olursa bulurum. MAHVEDERİM SENİ!"
"Hayaller aleminde yaşıyorsunuz, bu yaptıklarınızı herkes öğrenecek, ne olacak, omzumu sihirli değneğinizle yok mu edeceksiniz? O zaman size iyi şanslar!"
İçimdeki korkuyu öfke ve öfkeyle gelen özgüven kafeslemişti fakat bu adamın bakışlarından öfke ve özgüvenim boğuluyor, korkuyu zihnimin karanlık kıvrımlarına salıyordu.
Geçen seferkini aratmayan karanlığın tüm tonlarını barındıran bir kahkaha attı.
"Beni denemek yapabileceğin en büyük hataydı. Neler yapabileceğimi bilmiyorsun."
Alaycı cümlesinden sonra attığı kahkahayı aratmayan karanlık bir gülümseme bahşetti yüzüne.
"Belki bir sihirli değneğim olamayabilir ama benim silahım var."
Yüzümden kan çekilmişti. Yok artık!
"Bütün gereksiz kanıtları silmeye yetecek kadar hem de."
Bu sefer alayla bakan taraf oydu.
Yeni Bölüm:
Beni mi öldürecekti?
Ölmek istemiyordum. Hayatın güzelliklerini yaşamadan, bilmediğim, denemediğim, lezzetleri tadamadan, çocuklarımı elime almadan, Dünya'yı dolaşmadan, aşık olmadan.
Korkuyla içimdekileri döktüm.
"Be-beni öldürmeyeceksin değil mi?"
Alaycı ve sinirlerimi oldukça bozan bir kahkaha attı.
"Senin elinde. Tabii, kurallarıma uymazsan, sözümden çıkarsan eğer...
İki adım attı ve dibimde durdu.
...olacaklardan ben sorumlu olmam."
Kafamı kaldırmaya korkmuştum. Eğer kafamı kaldırırsam yine o tehditkâr gözleriyle karşılaşacaktım. Onunla yüzleşmeye korkuyordum.
"Anlaşıldı mı?"
Yutkundum ve kafamı kaldırmadan başımı salladım.
"Bana bak!"
Kahve gözlerimde boğuluyordum. Keşke görünmez olsaydım. Avuçlarımın içi terlemeye başlamıştı.
"Be-ben elimi yüzümü yıkayacaktım da, yıkayabilir miyim? Şey sorun olmazsa yani."
Çenesiyle koridora açılan kapıyı gösterip bana döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Ardındakiler
Novela JuvenilGün ışığı ortaya çıktığında, her şey gün yüzüne çıkar, ya karanlığın ardındakiler, çoktan gölgelerde boğulmuşsa? ∞ Gözlerim yardım bulma umuduyla sokağı tararken, bir çift kahverengi göz kendini ele vermişti. Bakışlarını ay ışığında parlıyordu. Arka...
