Derin , derin nefesler alıyor sakinleşmeye çalışıyordum.
"İyimisin canım bak bana ben buradayım korkma."
"Bilmiyorum Sude herşey bir anda oldu Üzerime yürüyünce osmanı gördüm Neredeyse Eminim o,olduğundan. Onlar Nerede?"
"Ezel demiri dışarıya çıkardı" derken içeriye Ezel girdi.
"Hazal iyimisin?"
"İyiyim." Dedim soğuk bir şekilde.
Kapı tekrar açılınca demiri gördüm ve Öfkeyle Bağırdım. "Çık dışarı!"
Ezel lafa girip.
"Hazal bak sakin ol çok büyük oyunlar Dönüyor seninle konuşmamız gerekiyor." Dedi.
Demir " Bak üzerine yürüdüm ama Amacım Zarar vermek değildi kim Olduğunu öğrenmekti böyle tepki Vereceğini düşünmedim emin ol zarar Vermek istesem beni kimse durduramazdı. "
Hasta yatağına oturdum ve "Anlat." dedim.
"Dinlemek zorunda değilsin Hazal." dedi Sude.
Ezele baktım. "Anlat hadi ne oyunuymuş Bu Bukadar üzerime yürüyecek kadar önemli."
Diyip sert bir şekilde demire baktım.
"Birileri herkeze seni demirin dövdüğünü Yaymış."
"Ne? iyide bu imkânsız beni kurtaran Demirken neden böyle birşey söylesinler? Ve neden Demir?"
"Bizde bunu düşünüyoruz neden demir? Seninle ne ilgisi olabilir demirin hazal bak Bu Adamlar tehlikeli ne biliyorsan Anlatmak zorundasın sana daha büyük Zararlar vermemeleri için bunu yapman gerekiyor."
Osmanın asıl katilleri olduğunu Biliyordum Fakat bunu anlatmazdım bu Sefer herşeyi anlatmak zorunda kalırdım Ve bu hiç istediğim Birşey değildi.
Kafamı sudeye çevirdiğimde söyle der gibi Bakıyordu.
"Şey.. Ben bilmiyorum tanımıyorum yani Hem O gün çok karanlıktı ve birazda çakır Keyif Olduğum için hatırlamıyorum."
"Artık buradan gidebilirmiyiz sude kızımı özledim ve anlatacak birşeyim yok."
"Tamam hadi."
"Biz bırakalım sizi." dedi ezel.
"Gerek yok ezel biz gideriz."
"Hazal lütfen."
"Peki tamam."
Sude koluma girdi ve yürümeme yardımcı Oldu karnımdaki ağrı yürüdükçe artıyordu.
"Hazal ilk önce sana bir yerden makyaj Malzemesi almamız gerekiyor elif yüzünü Böyle görmesin."
"Haklısın canım tamam."
Arabaya bindik makyaj malzemesi satan Bir Yerden makyaj malzemesi aldık ve Sude Arabada makyajımı yapmaya Çalışıyordu.
"Kapandımı?" diye sordum.
"Kapandı gibi kaşındakı yara bandınıda bir şekilde açıklarız."
"Üzülmesin başka birşey istemiyorum."
Sude yolu tarif ederken bende kafamı Cama yaslayıp düşünmeye başladım.
Kafam öyle allak bullak ki sürekli önüme Bir Şey çıkıyor ve ben ne yapacağımı Bilemiyordum.
Hayata karşı öfkeliydim öylesine Doluydumki Delice ağlamak istiyor fakat Onu bile yapamıyordum.
"Hazal hadi canım geldik."
Kafamı kaldırdığımda evin önünde o
Olduğumuzu gördüm.
"Elif değilmi o kaldırımda oturan?"
Aceleyle kafamı gösterdiği yere çevirdim Elif tek başına kaldırımda oturuyordu.
"Bu soğukta dışarda ne yapıyor?" diyip Arabadan indim herkez benle birlikte indi arabadan.
"Elif" diye seslendim beni görünce gözleri Mutlulukla parladı sonra koşarak yanıma geldi.
