Masaya geri döndüğümde ezel "Hazal bir sorunmu var?" dedi.
"Size anlatmak istediğim bir şey var." dedim.
"Korkmalımıyız?" Ezelin bu lafı üzerine Sude sinirle masaya oturdu.
"Ezel siz ne iş yapıyorsunuz?" dedi sude.
"Sude!" dedim uyarıcı bir bakış atarken.
"Şirketimiz var orada çalışıyoruz sude ne oluyor?"
Sude anlamsızca kahkaha atmaya başladı.
"Mafyalığı şirkete taşıdıysanız demek!" dedi Sude.
Kafamı onlara çevirdiğimde şok olmuş bir İfadeyle bakıyorlardı sudeye.
Tek bir kişi hariç demir.
Şimdi öyle bir şey yok diyeceklerdi ve sude suspus olacaktı.
Kafamı dışarıya çevirdim ve o anda ezelin
"Siz nerden biliyorsunuz?" demesiyle kafamı hızla ona çevirdim.
"Ezel doğru değil değilmi? sadece şirketiniz var ve orada çalışıyorsunuz."
"Ben sana söylemiştim. " dedi sude.
"Kader gizem siz niye susuyosunuz böyle birşey yok demeyecekmisiniz?"
Kabul etmek istemiyordum.
Masadan hızla kalkıp hızla dışarıya çıktım.
Böyle birşey nasıl olurdu? abim dediğim kişi nasıl mafya olurdu?
Birilerinimi öldürüyorlardı? peki ya masum İnsanlarıda öldürüyorlarmıydı?
Öldürdükleri insanların çocukları yokmuydu?
Bir el boğazımı sıkıyordu sanki.
Ben onlara gerçekten güvenmiştim.
Birilerini öldürdüklerini düşünmek kanımı Donduruyordu.
" Hazal " dedi yanıma gelen Demir
Cevap vermedim.
" Ne düşünüyorsun ? "
" Tek birşey soracağım gerçekten birini öldürdünüz mü? "
" Evet " demesiyle ona döndüm .
" Pekâlâ hadi içeriye geçelim diyip içeriye girdim .
Masaya tekrar oturduğumda herkes bana bakıyordu.
" Hazal " dedi Ezel .
" Susup beni dinleyin sadece . "
" Ben size gerçekten güvendim sana abim dedim demirse " , diyip kafamı demire çevirdim .
" Demirse demirdi işte soğuk olmasına rağmen güven veriyordu.
Size okadar güvendim ki geçmişimi anlatmaya karar verdim çocukluğumu benden alan şeyleri anlatmaya karar vermiştim neden bilmiyorum ama hala güvenim var size ve anlatacağım ."
16 yaşımdan itibaren üvey babam olacak şerefsizden taciz gördüm.
Elif aslında benim kızım değil kardeşim.
Annem elife hamile kaldığını öğrendiğinde Aldırmak için çok geçti.
Elifi doğurmak istemiyordu düşsün diye elinden geleni yaptı ama başaramadı.
Benim gibi Elifi de istemiyordu , ama beceremedi .
Doğumda öldü zaten Rabbim elifi bana bağışladı
Annem beni hiç sevmedi defalarca kocası olacak ayyaşın bana taciz ettiğini söyledim ama sonu hep dayakla bitti hiç inanmadı bana .
Annemden nefret ettim hep.
Annem ölünce o ayyaş daha fazla tacizde bulunmaya başladı . " Dedim . Gözümden akan yaşları elimin tersiyle sildim.
" Anlatma Hazal ne olur anlatma . " Dedi Ezel .
" Ezel lütfen . " Diyip anlatmaya devam ettim .
" Kaçışlarım yalvarışlarım durdurmadı onu.
Elif 1 yaşına girdiğinde çalışmaya başladım garsonluk yapıyordum .
Elif'ime kısmet teyze bakıyordu , adını bile ben koydum Elif'imin .
Ne annesinden ne de babasından yana şansı gülmedi o yüzden kızım dedim ona herkeste öyle bildi.
O hayvan adamın umrunda bile değildi Elif .
Bir kere ya bir kere bile kızını sevmez mi bir insan zaten Elif'in adını bile bilmiyordu .
Bir gün işten çıkıp eve geldiğimde o ayyaş eve yok sanıp birşeyler yemek istedim.
Bir anda o pis nefesi vurdu yüzüme , sonra bana dokunmaya başladı ona yalvardım ama yalvarışlarım onu durdurmadı .
Sonra onu itip kömürlüğe kaçtım , orası gündüzleri çok karanlık olurdu yine çok karanlıktı .
Kurtuldum diye sevinirken ağzımı kapatıp beni yere itti üzerime çıktı , ne kadar çırpınsam da kurtulamıyordum o pis ellerinden!
Ellerimle yerleri yokladım , elime birşey gelince karnına sokuverdim oysaki onun bir bıçak olduğunu sonradan farkettim .
