Sabah gözlerimi açtığımda yatakta tek başıma yatıyordum.
Kendi odama geçtim ılık bir banyo yaptım çünkü havalar artık sıcaktı yaz kendini belli ediyordu.
Dolabı açtığımda kışlık kıyafetlerin kalktığını farkettim bunları ne ara topladılar diye düşünüyordum.
Daha fazla bornozla beklemenin sağlıklı olmadığını düşünerek mavi kot şortumu Giydim üzerine sıfır kollu vücudumu saran bir tişört giydim.
Aynadan kendime baktığımda bacaklarım ön plana çıkmıştı uzun ve biçimliydi.
Şaçlarımı çekmeceden bulduğum düzleştiriciyle düzeltmiştim.
Göz kızarıklıklarımı hafif bir makyajla kapattım.
Tekrar aynanın karşısına geçtiğimde güzel olduğumu farkettim.
Gülümsedim kendime.
Yeni hazal hoşgeldin Dedim.
Aşşağıya indiğimde herkes masada oturmuş kahvaltılar çoktan bitmiş kahve içiyorlardı.
Beni ilk farkeden Demir olunca içtiği kave boğazına takılmış öksürük krizine girmişti.
Onun bu haline gülümsedim.
Masadakiler bana dönünce herkes bir şaşkınlık yaşadı demekki bir bakım okadar değiştiriyordu insanı.
"Annee çok güzel olmuşsun." Diyen Elif'e baktığımda ona gülümsedim.
kollarımı açtığımda koşarak kollarıma geldi.
Onu kucağıma alıp masaya oturdum.
"Günaydın." Dedim gülümseyerek.
Sude göz kırptı ve "Günaydın güzel bayan saat 12'yi gösteriyorken günaydınmı bilemedim."
Onun bu lafına kader ve gizem kıkırdayınca göz devirdim.
Abimle Demir aynı anda;
"Bu şortun yarısı nerde." Diyince masada bir kahkaha kopmuştu.
Ben onlarada gözlerimi devirirken.
Elif'e baktım.
Sanki kilo vermiş gibiydi.
Kolay şeyler yaşamamıştı ve ben ona destek olmak yerine bide ben yakmıştım Canını.
"Elif dün ben isteyerek yapmadım biliyorsun değilmi." Dedim ona gülümserken.
Elif kocaman gülümsemeyle.
"Biliyorum annecim sen benim Canımı acıtmazsın ki." Dedi ona gülümsedim başına bir öpücük kondurdum.
Elif'i sandalyeye oturtup mutfağa gittim kahve yaptım kendime.
Masaya geri döndüğümde Demir kızgın bir boğa gibi bana bakıyordu.
Sert bir şekilde yutkundu ve kafasını döndürdü.
"Önce kahvaltı yap." Diyen abime; "canım istemiyor Dedim"
Masadakiler bu kız düzelmez bakışları atıyordu.
"Evde lavaş varmı?" Dedim.
Demir evdeki hizmetliyi çağırdı.
"Evde lavaş varmı."
"Yok efendim."
"peki patates varmı?" Diye sordum.
Bu sabah bitti ama şoförü almaya gönderdim isterseniz arayıp söyleyim gelirken lavaşta alsın."
"Ozaman kalsın." Dedim gülümseyerek.
"Demir sen aldır." Dedi hizmetli kıza.
"Sude kader gizem ve Elif siz benimle geliyorsunuz dışarı çıkıyoruz."
Dedim gülümseyerek.
Sude " düşündüğüm şeyi yapmayamı gidiyoruz. " Dedi kocaman bir gülümsemeyle.
Ona göz kırptım.
"Demir bize bir araç ayarlarmısın."
"Tamam git üzerini değiştir araba hazır olana kadar." Dedi.
"Üzerimi değiştirdim gördüğün gibi." Dedim.
"Böyle dışarı çıkabilceğinimi sanıyorsun" Dedi tek kaşını kaldırarak.
"Evet." Dedim.
Kader,gizem,ve sude bol tşört bol pantolon giymişler iyide kaderle gizemi geçtim sude hayatta bol pantolon giymezki.
Abim ve Furkan Demir'in haline gülerken kızları yukarı çıkarttım.
Onlarada kısa şort üzerine dar tişörtler verdim inceydi hepsi halinden memnundu.
"Yanmıştım bu pantolonla." Diyen gizeme kader ve sude hak verince gülümsedim.
"Abim beni böyle çıkartmaz."
"Furkan beni öldürür."
Hiç birşey olmaz Dedim kızlara bakarak.
Sudede birşey demeye çalıştı sonra vazgeçti.
Hep birlikte aşşağıya indiğimizde Furkan'ın ağzından suyu püskürmesi Demir'in o yakıcı bakışları abimin kıp kırmızı olması bi anda oldu.
