BAŞLANGIÇ #Wattys2016

Yeni Bir Başlangıç

Merhaba , ben Dilara . Tatlı bir heyecanla Başlangıç 'ın ilk bölümünü yazmaya başlıyorum. Bu benim cesaretimi toplayıp yazmaya başladığım ilk kitabım, anlayacağınız bu işte biraz acemiyim. Bölümlerde yaptığım hataları tekrar tekrar bakıp düzeltmeye çalışacağım. Yeni bir kurguya , yeni bir hayata , yeni mutluluklara , yeni hüzünlere ve zaman zaman içimizi kaplayan yine yeni bir heyecana hep birlikte başlayalım. Güzel bir başlangıç olması umuduyla başlayalım.

Keyifli okumalar.
___________________

"Güzel bir başlangıç" herkesin hayali ve isteği değil midir ? Sorun şu ki ben "yeni" bir başlangıç dahi istemezken güzel bir başlangıç ...

Sadece buruk bir gülümsemeye ve buğulu gözlere neden oluyor.
Şu an arabadayız ,iki saat oldu ve ben sonsuz bir sessizliğe boğulmuş halde arabanın rahat ve yumuşak koltuğuna iyice sindim . Babam arabanın aynasından arada bir bana bakıyor ama o da sessizliğini koruyordu .Eskiden her yolculukta camdan etrafın fotoğrafını çeker ve çoğunlukla "daha ne kadar yolumuz var? , orada o yere ait ilginç yerler görebilecek miyim ?" diye yol boyunca susmaz ve sevgili babacığımın başının etini yiyerek radyoda çalan şarkılara eşlik ederdim. Peki ya şimdi ne oldu?

Yine ben aynı benim ama ruhum çekilmiş gibi öylece oturuyordum . Elimle camın buğunu sildim , etraf hayranlık uyandıracak bir biçimde beyazdı , beyazlık göz alıyordu yarım saat kadar sonra araba durdu babamla birlikte arabadan indik . karşımda duran iki katlı büyük bir bahçesi olan eve ilerlemeye başladık . işte bu evde bu sokakta "yeni bir başlangıç" yapacaktık . Güzel bir başlangıç konusunda ise umudum hiç yoktu açıkçası.

Ha ben kim miyim ? Ben Duru Atak Eskişehir' de yaşıyordum. Babamın bitmek tükenmek bilmeyen işleri nedeniyle şu an burada İzmir ' deyim.
Aslında çok neşeli , enerji dolu biriyim ama okuldaki kendi tayfam dışındakiler beni pek sevmez ki
duygularımızın karşılıklı olması bana bu durumda bir şey kaybettirmiyor doğrusu, benden hoşlanmamalarının sebebi büyük bir ihtimalle kendi tayfam dışındakilere soğuk ve gaddar oluşum ama bu kendiliğinden oluşan bir durum .

Derslerim çok mükemmel değil ama notlarım hep yüksektir . Ve okulu sevme sebebim Poyraz Öz . En iyi zamanlarımı geçirdiğim , yanında çoğunlukla hönkürerek güldüğüm, kalbimin dört bir yanını kaplayan genç adam. Poyraz benim iki yıldır sevdiğim ve sevgilim olan çocuk .

Ben ilk aşkı Poyrazla yaşadım. Ve o büyük aşk Poyrazla birlikte Eskişehir'de, Eskişehir' in en derinlerinde kaldı ve ben ilk tanıştığımız yerden , ilk sarıldığımız sokaktan , salak salak birbirimize bakıp güldüğümüz ve iç çekerek "güzelim" diye ellerimin üstünü okşadığı zamandan uzak bu yeni bir başlangıç yapmak zorunda bırakıldığım İzmir'in serin havasını içime çekiyorum.

"Duru" babamın seslenişiyle kafamı kaldırdım . Bu derin düşüncelerin arasında ne ara ben koltuğa oturmuş , telefonumu kurcalıyordum bilmiyorum.

Tekrar "Duru! " diye seslendi babam, babama boş gözlerle bakmayı bırakıp " efendim" dedim .

" çok durgunsun yol boyuncada hep sustun " dedi .
" alışmam biraz zaman alacak sanırım ama sadece dört ay dört ay sonra yeniden Eskişehir sokaklarında olacağım " dedim gülümseyerek .

Babamında gülüşü bana eşlik ederken babamın yanağına sulu bir öpücük kondurup " ben yeni odamla kaynaşmaya gidiyorum " dedim ve odama çıkan merdivenleri koşarak tırmandım.

_____________

Kısa süren bir bölüm oldu ama diğer bölümler daha uzun olacak. Umarım güzel bir başlangıç yapabilmişimdir . :-)

Bölümün sonundaki yıldızı parlatmayı unutmayın.
Gelecek bölümde görüşmek üzere mutlu kalın.