BİR KALBİN İKİ YARASI

59 12 39
                                    

                                  Medyaya sizler için güzel bir şarkı bıraktım :) 

MERHABA ARKADAŞLAR ,

YENİDEN , YENİ BİR BÖLÜMLE SİZLERLEYİM. BİLİYORSUNUZ Kİ 'DANIŞMAN' ADLI İKİNCİ KİTABIMI YAZMAKTAYIM. GEÇTİĞİMİZ HAFTA ONUN İLK BÖLÜMÜNÜ YAYINLAMIŞTIM VE BİR HAFTA İÇİNDE OLDUKÇA SEVİLEN BİR BÖLÜM OLDU . 'DANIŞMAN' A YAPILAN GÜZEL YORUMLARINIZ İÇİN ÇOK ÇOK ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM , BEN BİLE BU KADAR SEVİLECEĞİNİ BİLMİYORDUM. YAPILAN YORUMLARI OKURKEN DEFALARCA GÖZLERİMİN DAHİ DOLDUĞU OLDU. BANA O MUTLULUĞU YAŞATTIĞINIZ VE DESTEK OLDUĞUNUZ İÇİN TEKRAR TEŞEKKÜR EDERİM CANLARIM :))))

Bu bölüm diğer bölümlere kıyasla daha kısa oldu çünkü bu bölümün sadece Serkay ve Duru' ya ait bir bölüm olmasını ve tek bir olayla sınırlı kalmasını istedim. Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur. Geçmişteki küçük ayrıntılar şimdilerde büyük anlamlar kazanıyor ;))))  

Keyifli okumalar ...

    ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫  

Sırf sen sev beni diye Sana geldim Koca koca dağlar diktin önümeTüneller kazdımYine geldim Sana geldimVe yine yaranamadım

 Bölüm için özel bir dörtlük bıraktım buraya :)))   Bu bölümün olsun bu. 

                         

☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫

HATIRLATMA :

"O resim Gamze ve o resim ..." dedi ve iyice duvara iterek "eksik !" Diye bağırdı. Hayır kükredi. "O resim Gamze olduğu için eksik !"

Hâla tuttuğu kolumu çekiştirerek yürümeye başladı.

"Serkay , nereye?"

"Parçaları tamamlamaya."

    ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫ ☫

'Parçaları tamamlamaya' 

Ben parçaları hem soyut , hem somut olarak tamamlamıştım.

Neden bahsediyorsun Serkay ?

Serkay elimi tutmuş yürümeye devam ederken , bir kaç kez durdurmaya çalışsamda , onun o damarlarlardan oluşan kolu hiç bir şekilde benim çekiştirmelerimden etkilenmiyordu.

"Serkay !" 

"Serkay dursana !"

Beni umursamadan çekiştirmeye devam etti. En sonunda ben de pes edip onun büyük adımlarına ayak uydurmaya çalıştım.

Giriş katındaki koridora da geldiğimizde , durup bana kısa bir bakış attığında ben de kaşlarımı çatmış ona bakıyordum. Tekrar hareketlenip koridorun sonundaki bir kapıya doğru ilerlemeye başladı. 

Kapıyı ardına kadar açtı ve karşısına çıkan manzaraya bakmayı süzmeye başladı. Benim bakışlarım onda , onunkiler ise odadaydı.

Ben de bakışlarımı ondan alıp odaya çevirdim.  Geniş , karanlık bir odaydı.  Yerden tavana kadar tüm bir duvar boyunca uzanan camları , tüm İzmir'i gözlerinizin önüne seriyordu. Camın önünde ise bize arka tarafı bakan büyük bir tuval vardı. Tuvalin yanında beyaz bir masa ve masanın üzerinde duran çeşitli resim malzemeleri. Ve son olarak camın önünde duran siyah , geniş ve manzaraya doğru bakan deri bir koltuk duruyordu. Odada başka hiç bir şeye yer verilmemişti.

BAŞLANGIÇ #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin