Siyah Anlaşma

#karanlik#

Telefonun kötü sesiyle güne başlatıp hemen telefona cevap verdim.

"Efendim "

"Günaydın "

"Tamam birazdan cikacam okulda görüşürüz " deyip telefonu kapattım.banyoya gidip günlük işlerimi tamamlayıp aşağıya indim. İndependent bu güne kadar bu evde olmayan kokuları aldım. Sıcak çay omlet ve kahvaltı.  
Hizlica mutfağa girip bakindim.cenk masada oturmuş bekliyordu beni görünce yüzünde gülümseme oluştu. Kaptirma merve hayır asla   ona boş gözlerle bakıp

"Çıkıyorum ben akşam geç gelirim iyi günler " deyip arkamı dönüp onun birşey demesine müsade etmeden oradan uzaklaştım böyle davranmak gerçekten zordu ....

Evden hemen çıkıp arabaya atladım .

*

Hızlı kullanmam sayesinde okula gelmiştim. Otoparkta koray beni karşıladı beraber okula doğru yürüdük.

"Nasıl hissediyorsun ".   Sahi nasıl hissediyordum.
"Siyah sadece siyah ".  Beni anlayan gözlerle bana bakıp konuştu.
"Seni çok iyi anlıyorum ama birde olumlu yönden bak artık hayatta maddi yönden sıkıntı asla cekmeyeceksin "
Tabi evet o konuda gerçekten hergün hesabıma fazlasıyla paralar yatiriliyordu.

"Maddi yönden çekmeyecek ama manevi yönden şimdiden sıkıntı çekiyorum koray buna ne diyeceksin ".  Üzüntüyu gözlerinden anlayabiliyordum. Oda benim gibiydi. Ama anlamadığım benim üzerimde çok büyük yük var gibi.

Karanlık insanı içine cekermi bu denli. İkimizde susmuş  kiyafetlerimizdeki siyah uyum ruhumuzunda artık siyahligini işaret ediyordu. İnanabiliyor musun evde bir tane bile beyaz veya pembe sarı lacivert aklına hangi renk gelecekse o renk bile kıyafetin yok. Normal günlük kıyafetlerinin hepsi siyah. Ve onların yanına gidince giyebilecegim günlük hayretten şatafatlı olan kip kırmızı kıyafetler başka renk hayatımda barindirmiyorudum artık. Hayatım bu olmuştu benim. Bunun içinde yanıp simsiyah olacaktım o anlamı cikariyordum artık.

Daha doğrusu artık hangi anlamı çıkaracağını bile bilmiyordum. Kendimi simsiyah daracık bir odada hapsedilmiş gibi hissediyordum.okula gelip kafeteryada oturduk.

"Derslere girecekmisin yoksa "
Kafamı olumsuz anlamda sallayıp
"Emin ol bu kafayla hiçbir şey kaldıramam. Dediğin gibi olsun gitmeden gecirsinler beni. Okulda arada bir gorunsem yeterli olacaktır ". Kafasını anlamış gibi sallayıp
"Peki bende öyle yapacam zaten görünmek istersek beraber gelir görünür gideriz olur mu " kafamı aşağı yukarı sallayıp öylece daldım.

"Kızım nerdesin sen ya " yan tarafıma baktığımda kubra gelmişti. Koraya onadami katı olmm lazım diye bir bakış attıktan sonra mahcupca kafasını evet anlamında sallayinca artık tamamen köşede kalmıştım. Kubraya dönük bakışlarını atıp hiç yerimden kalkmadan cevap verdim.

"Kubra bu böyle artık uzaklaştım herkesden koraydan başka kimseyle pek görüşmeye niyetim yok üzgünüm ".  Sesim öyle dönük ve katı çıkmıştı ki kubraya bakamiyordum bile. Öyle saf ve iyi bir kız ki onu bu kötülükten istesemde bogamazdim zaten.  Birşey demeden yanımdan hizlica uzaklaştı. Zaten okulda pek kimse korayin yanına gitmezdi pek dedigime bakmayın hiç kimse gitmezdi. Buda korayin hepsini red etmesiyle alakaliydi.

Birkaç kişi vardı ama onlarda bizim gibi arada görünüp giderlerdi. Bugün hepsiyle orda tanisacaktim. Koray elini omzuna atıp güven verircesine sıkıp bana hafif tebessüm etti.