Him

Έρχομαι

ξυπνησα, απο τον υπεροχο υπνο μου, ουτε και εγω δεν ξερω ποσες ωρες κοιμομουν. σηκωθηκα και αφου εκανα τα απαρετητα στο μπανιο,πηγα στην κουζινα για να ετοιμασω πρωινο.παντα τρωω πρωινο,εβαλα την καφετιερα να μου ετοιμαζει τον γαλλικο μου, καθως εγω εφτιαχνα δυο φετες ψωμι με βουτρο και μελι.

μετα το εντονο σφριγμα της καφετιερας,καταλαβα οτι ηταν ετοιμος,προσθεσα γαλα και τα εβαλα σε εναν δισκο βγαινοντας στο μπαλικονι.10:00 το πρωι η ζεστη μυρωδια του καφε διαπερασε το αναπνευστικο μου συστημα.καθως απολαμβανα το πρωινο μουμε την υπεροχη θεα που ειχα, αντιληφθηκα την ελενα να ετοιμαζει το δικο της, εκεινη σηκωθηκε 11:00 η γλυκια μου,εχθες ηταν λιγο αρρωστουλα εαν καταλαβα καλα απο τον τροπο που ρουφουσε την μυτουλα της, και που τραβουσε το σεντονι, παρολο που ειναι καλοκαρι, και εκανε τρομερη ζεστη.

ηρθε και εκεινη με το δικο της πρωινο και καθησε διπλα μου στο τραπεζι.φορουσε το σορτσακι της και μια ζακετα, ενω εγω ημουν με το τιραντακι και το σορτσακι μου, την κοιταξα και της χαρισα ενα χαμογελο,περα απο το οτι μου το ανταπεδωσε,ρουφουσε την μυτη της,φτερνιζοταν καθε δυο λεπτα,το βλεμα της μου ζητουσε συγγνωμηγια την 'ενοχληση'αυτη. δεν εκανα τιποτα περα απο το να την χαζευω. ειναι πολυ ομορφη,και αυτα τα μελλι ματακια της της φωτιζουν το πρόσωπο απο το μαυρο μαλλι της. συνεχεια παραπονιεται οτι δεν ειχει τα δικα μου ματια, επειδη ειναι μπλε-πρασινα αλλαζουν συνεχεια χρωμα,και οταν το κανει αυτο γινεται ακομα πιο γλυκια.

αφου φαγαμε μαζι,με πηρε η μαμα μου για την κλασσικη 'καλημερα' και για να ελενξει εαν ηθελα κάτι και για το πως ηταν χθες. αυτη η γυναίκα ειναι τα παντα για εμενα.οταν πεθανε ο πατερας μου,ηταν πιο δυνατη απο εμενα,παρολο που ηταν χαλια.γαμω τον καρκινο.οταν μαθαμε οτι ηταν στο 3 σταδιο και οτι δεν υπηρχε ελπιδα,μαζευε ολη της την δυναμη για εμενα.απο τοτε προσπαθω να της το ανταποδωσω με οποιονδηποτε τροπο.και το καταφερα περνοντας στην νομικη,οταν το εμαθε ηταν πιο χαρουμενη απο εμενα,που μας εβγαλε εξω. βεβαια την ειχα πιασει μια φορα να περνει τηλεφωνω τον αριθμο του πατερα μου λεγοντας του τα νεα,παρολο που ο αριθμος ειχε καταστραφει. μολις το καταλαβε οτι την ακουσα,μου ζητησε συγγνωμη και την ειχα στην αγκαλια μου,διοτι δεν σταματουσε να κλαιει.και οποτε μπορω παω να την δω.οπως ερχεται και αυτη σε εμενα φερνοντας παντα κατι απεξω,ενω της παραπονιεμαι οτι με παχενει αυτη η γυναικα.

εφτοιαξα εγω σημερα το μεσημεριανο.κοτοπουλο στον φουρνο με πατατες τηγανιτες. η ελενα τρελενεται οταν φτιαχνω κοτοπουλο,λεει οτι το κανω οπως δεν το εχει ξαναφαει,φυσικα και στακωνομαστε για το πια θα φαει την πετσα. αλλα παντα την μοιραζομαστε. μολις φαγαμε η ελενα εφυγε κατευθαν για υπνο,θα ανεβαζε πυρετο. αλλα οχι,το προλαβε παλι καλα, την πλακωσα στην αντιβιοση και στα depon και ηταν ηδη καλυτερα. αν και δεν της αρεσει το τσαι,το κατεβασε με την μια για να γινει καλα,αφου την πιεσα και λιγο.