I Think I Love You{on going}

Chapter 15: Kiss

"Good morning, angel of mine. How was your sleep? Napanaginipan mo ba ako?" He said as he smile while caressing her face.

She groaned as she barely open her eyes. Akala mo kung sinong pupungas-pungas na paslit habang nag-iinat ng katawan. Nang matauhan siya'y napakunot ang noo't agad na bumangon sa pagkakahiga.

"What the- anong oras na?! At- at, anong ginagawa mo dito?" She paused then surveyed the room. "I-I mean anong ginagawa ko rito? N-Natin, dito sa kwartong 'to?! D-don't tell me something happened. Like . . . . . .you . . . . and me . . . . . us . . . "

He looked surprised. Hindi siya umimik o kumikibo man lang habang nakatingin sa kanya ng diretso ngunit puno ng pagtataka. Out of nowhere, he bursted into laughters.

"Pffft. hahhaha! You know, what? You're so funny!" he uttered in between laughters. He paused for a while and manage to speak again. "Teka lang, huh. Isa-isahin natin lahat ng mga tinanong mo. First and foremost, 10am na po. Pangalawa, nandito ako kasi property ko 'to. Pangatlo, nandito ka rin kasi dinala kita dito kahapon, remember? Fourth, oo may nangyari pero hindi kasing dumi ng nasa utak mo. Lastly, kung iniisip mo na lagot ka sa parents mo, eh lagot ka talaga dahil hindi ka umuwi. Hahahahha" he smirked. " Joke lang. Ipinagpaalam na ho, kita. Kahapon pa." Buong pagmamalaking wika niya at pinisil pa ang ilong ng  dalaga.

Agad na tinampal nito ang kamay na dumampi sa ilong niya at nakipagtalo sa kanya. "What did you say? A-anong ipinagpaalam? P-paano? K-kanino? S-saan?"

"OA?" sarkasitkong sabi niya. "haha, alam mo minsan hindi na talaga kita ma-gets. Di ko alam kung may split personality ka or something. Okay, I went to your house yesterday, nagpakilala ako sa mama mo na boss mo ako kaya ayun, pumayag siya."

Oh yeah, how smart of you, Xander. At talagang ginamit mo pa talaga ang pagiging boss mo to go out of your way, huh.

"Ano kamo, pumunta ka sa bahay namin? Paano kung nakita ka ng tatay ko? Paano kung--"

Xander put his pointing finger on Yannah's lips before she could even speak another word. "Ssshhhhh. Bakit ba ang dami mong iniisip? You're such a worrier. Wala doon ang tatay mo, kaya hindi kami nagkita.

Oh yes! Salamat naman at hindi sila nagkita. Kung nagkataon, I'm dead.

Parang nabunutan ng tinik sa lalamunan si Yannah sa narinig. Hindi niya alam kung ano'ng pwedeng mangyari kapag nalaman ng tatay niyang may manliligaw siya o kahit na sinumang lalaking umaaligid sa kanya. Tila ba takot pa siyang pakawalan ang anak kasi sa paningin niya, ito pa rin ang baby girl niya. Well, kahit paano ay iba si  Elliot, kasi kilala na talaga siya ng tatay ni Yannah. At ang totoo pa nga niyan ay gusto nito ang ugali ng binata.

"Sayang nga eh, akala ko pa naman ay magkikita kami ulit." untag ni Xander.

"Anong ibig mong sabihin? Magkakilala kayo ng papa ko?" kunot-noong tanong niya.

"Yep!" he exclaimed. Tinalikuran niya si Yannah ngunit sinundan siya ng tingin hanggang sa prenteng-prenteng umupo sa sofa nang naka-dequatro at naka-crossed arms pa. " Magkakilala kami ng papa mo. We met that very day that I send you home."

Her face filled with curiosity the moment he said that, so she sit with him on the sofa.

"Pakiulit nga, nagkita't nagkausap na kayo ni papa? Anong pinag-usapan niyo?" she leaned over him.

Umayos ng upo ang binata saka humarap sa dalaga. Inilapit niya ang mukha, nagpa-cute at nag-puppy eyes pa. "Opoooooooooooooo." he winked. He make his face up then he put his tongue out, "pero hindi ko sasabihin kung anung pinag-usapan namin, hahahahah." he chuckled. "Haaayyyysss bakit ba ang kyut kyut mo?" he said as he leaned closer to her. His eyes met hers and they look at each other as he is inching more towards her. He closed his eyes trying to kiss her.