"Merhaba Luke, uyanmışsın."
Luke, duyduğu sesle kalbinin hızlandığını ve ellerinin içinin terlediğini hissetti. Gözlerini yanına gülümseyerek gelen doktoruna çevirdi ve dudaklarına bakmamaya çalıştı. Burada öleceğini hissediyordu, o iki dolgun dudak, Luke'u öldürecekti.
Onlara dokunamamak Luke'un donmasına ve aynı anda yanmasına sebep oluyordu. Luke o dudakları istiyordu.
"Merhaba doktor."
Bay Hood'un yüzünde garip bir ifade oluştu ama birkaç saniyenin ardından şüpheci bir gülümseyle Luke'un mavi gözlerine baktı. Tumblr'daki doktor olduğunu anlamış olması Bay Hood için imkansızdı, Luke bunu anlamış olamazdı.
"Öğrendim ki yemek yemiyormuşsun, nedenini öğrenebilir miyim?"
"Çünkü ölmek isteyen insan yemek yemez."
Doktor kaşlarını kaldırdı. "Bundan vazgeçmen için ne yapabileceğimi bilmiyorum. Ölmek için değil, buraya iyileşmek için geldiğini sanıyordum."
Luke kafasını salladı ve doktorun dudaklarına baktı. "Az kaldı, iyileşeceğim. Tedavi çok iyi gidiyor."diye fısıldadı gözlerini Bay Hood'un ısırdığı dudaklarından ayırmazken. Luke'un aklındaki tek tedavi, ölümdü ve gittikçe buna yaklaşıyordu.
O dudaklar bunu çok iyi beceriyordu.
