"Ona yardım ettim, sadece çok fazla hisle başa çıkmaya çalışıyor ve kendisi, tüm bunları kendisine yapıyor."
"Ama öyle değildi... O öyle değildi..."diyerek Liz şiddetle ağlamaya ve doktorunun dediklerini reddederken Bay Hood kafasını iki yana salladı.
"Anlatın lütfen. Bayan Hemmings, oğlunuzun önceden neler yaptığını biliyor muydunuz?"diye sordu şefkatli sesiyle Calum. Ellerini Liz'in ellerinin üstüne koydu ve tüm içtenliğiyle Liz'in gözlerine baktı. Luke'un gözlerini orada da görebiliyordu.
"Oğlum... Luke, tüm kötülüklere bulaşmıştı. Uyuşturucuyu daha çok damar yoluyla tercih ediyordu. Bileklerini kesti. Kendisini camdan, üçüncü kattan aşağıya attı. Kendisini asmaya çalıştı ve bir keresinde onu elini yakarken gördüm. Sol elinin kenarında hala izleri duruyor..."diye ağlamaya devam etmiş ama doktorun istediği cevapları da vermeye çalışmıştı Liz. Bay Hood ona minnetle gülümsedi.
"Luke çok güçlü biri. On dokuz yaşında birisi için oldukça gayretli ve emin olun ki yakın zamanda normala dönecek."
"Yanılıyorsunuz."dedi Liz ağlayarak oğlunun uyuyan elini tutup. "O hep böyleydi."
Kaşları çatılan Calum sormakta tereddüt etti. "Nasıl?"
"Hastalıklı."
