"Anne, bırak kolumu."diye sert çıkışarak kolunu annesinin elinden hızla çekti Luke. Yüzünde tekrar o asabi ifade oluşmuştu ve bu annesini de korkutuyordu. Çünkü ne zaman bu yüz ifadesi oluşsa oğlunun yüzünde, çocuk ya kendine ya da ona zarar veriyordu.
"Affedersin?"diyerek Liz koridordaki beyaz kıyafetli bir kızı durdurdu. "Oğlum hasta... Bize yardım edin."
Luke annesine hakaret etmek istedi ama beyaz önlüğü olan, uzun boylu bir doktorun karşılarında belirmesiyle tüm hakaretleri boğazını tıkamış, onu becerikli bir şekilde susturmuştu. Karşılarındaki adamın esmer ve parlak teni, şişkin dudakları, geniş göğsü ve dağınık saçları çok etkileyici duruyordu. "Merhaba bayan... Sen gidebilirsin Marry."
Kız kafasını bir kez sallayıp, doktora gülümsedikten sonra yanlarından ayrıldı. Luke'un aklında ise tek bir soru vardı: Bu kız neden doktora cilveli cilveli gülümsemişti?
Kızın gidişinin ardından doktor, Liz ve oğluna gülümsedi. Bu gülümseme daha Luke içindi ve en çok Luke, bu gülüşü hissetmişti.
"Ben doktor Hood. Nasıl yardımcı olabilirim?"
