13-Just stay

225 20 0
                                    

Βρίσκομαι μέσα στα χέρια του και ο χρόνος σταμάτησε για μένα. Ένιωσα χαζή που τον έδιωξα και τώρα τον κρατάω κοντά μου. Τον άφησα μόνο του να στέκεται αντιμέτωπος της κρύας και σχεδόν αδιάφορης έκφρασης μου. Δεν είναι αλήθεια. Δεν είμαι αδιάφορη. Απλά δεν ξέρω, δεν θυμάμαι πως είναι να αφοσιώνεσαι και αν ανοίγεσαι.

 Λάθος. Δεν είναι οτι δεν θυμάμαι αλλά οτι δεν μπορώ να ξεχάσω αυτή την αίσθηση. Με ποιο δικαίωμα παίζω μαζί του; Αλήθεια αυτό κάνω; Παίζω; Όχι απλά είμαι μπερδεμένη. Μα τώρα σαν όλα να πήραν μια τάξη.Κατέβασα τα πόδια μου από τον κορμό του και ακούμπησα τα μέτωπά μας.

-Είσαι ένας μπελάς. ένας μικρός μαύρος μπελάς. 

 Χαμογέλασε τελειώνοντας την φράση του.Μπελάς γιατί; και μάλιστα μάυρος. 

-Είναι αργά. Θες να περάσεις; Νομίζω έχουμε πολλά να πούμε.

Δεν ήθελα να δώσω τέλος σ'αυτό το βράδυ, ήταν μοναδικό, όπως και αυτός, όπως και εμείς. Σαν να 'μασταν κομμάτι μιας ταινίας, τα λόγια μας προσεγμένα μα όλα αληθινά, παρμένα απο σενάριο διαδέχονταν τις αναπνοές μας. Μπήκαμε και γρήγορα κατευθύνθηκα προς την κουζίνα. Λίγο πιο πίσω μου αυτός σαν μικρό παιδί κοιτούσε τους λευκούς τοίχους, τα ανάγλυφα ταβάνια, τη χρυσή σάλα. 

Το ρολόι στον τοίχο έδειχνε περασμένα μεσάνυχτα. Σε λίγες ώρες μόνο διαδραματίστηκαν τόσα πολλά που ο νους μου αρνούνταν να συλλάβει. Συναυλίες, ραντεβού στο πάρκινγκ, περίπατοι στην παραλία, εξομολογήσεις, τραγούδια , κλάματα και  φιλιά. Θεέ μου. Ετοίμασα γρήγορα δύο ποτήρια τσάι και βόλεψα το σώμα μου στον λευκό καναπέ δίπλα του.

-Mad. Σου έχω εξηγήσει τη θέση μου και τα αισθήματά μου. Εσύ όμως διαλέγεις να με μπερδεύεις και να κρύβεσαι.Τη μια στιγμή με διώχνεις και την άλλη βυθίζεσαι στην αγκαλιά μου.

Έχει δίκιο μα τι στο καλό συμβαίνει μαζί μου;

-Cameron άκου. Μ' αρέσεις, όμως υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν γνωρίζουμε ο ένας για τον άλλο. Θα ήταν καλύτερα να συνεχίζαμε σαν δύο φίλοι και να περιμένουμε να δούμε πως θα καταλήξει δεν νομίζεις; 

Έπιασε το χέρι μου κοιτάζοντας με.

- Αν αυτό θες θα το σεβαστώ.

Μείναμε για λίγο αμίλητοι χαζεύοντας τα ποτήρια μας. Ο ένας προσπαθούσε να διεισδύσει στις σκέψεις του άλλου και να συνειδητοποιήσει το αποτέλεσμα αυτής μας της απόφασης,

-Ξέρεις υπάρχουν πολλά που θα ήθελα να μάθω από 'σένα αν φυσικά και εσυ είσαι πρόθυμος. 

-Σαν τι θα μπορούσα να σου μάθω; 

Είπε με πονηρό ύφος και μου έκλεισε το μάτι.

-Χαχαχαχα ... δεν εννοούσα κάτι  τέτοιο. Μιλούσα για τα social media. Θα ήταν μια καλή αρχή νομίζω.

Δεν ασχολούμουν με αυτά . Τα θεωρούσα ανόητα και ίσως υπερβολικά δημόσια. Χάνεις τον ευατό σου, την προσωπική σου ζωή.

-Χμ εντάξει... αλλά μόνο αν μου μάθεις πιάνο. Κανείσ από τους απο τους δυο μασ δεν ενδιαφερόταν πραγματικά πάνω σε αυτήν την ανταλλαγή γνώσεων μα ίσως να ήταν ο καλήτερος τρόπος να μάθουμε και να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο.

-Πιάνο λοιπόν.Είναι δύσκολο και θέλει υπομονή, είσαι σίγουρος ;

-Ναι στο κάτω κάτω θα έχω την καλύτερη δασκάλα, δεν θα μάθω τόσο γρήγορα αφού δεν πάω σε ωδείο αλλα θα τα καταφέρω. Είπε με και τα λακάκια του σχηματίστηκαν.

-Βασικά δεν πήγα σε ωδείο.Έμαθα από την μητέρα μου.

Τα μάτια μου στράφηκαν στο μάυρο πιάνο που καθόταν στη γωνία σκονισμένο. Χρόνια είχα να αγγίξω τα πλήκτρα του. Να ακούσω την μελωδία του.

Καθόταν με τις ώρες και έπαιζε, τα δάχτυλά της χόρευαν στα λευκά πλήκτρα και όλο το σπίτι γέμιζε με ζωή. Με έβαζε να κάθομαι δίπλα της στο ψηλό σκαμπό. Για μένα έμοιαζε με βουνό, μια κορυφή που έπρεπε να κατακτήσω. Στα μάτια μου η μορφή της θύμιζε νεράιδα και η μουσική της με μαγεία.

Σχημάτισα την εικόνα της στο μυαλό μου, τη φωνή της, το γέλιο της. Είχα ξεχάσει το γέλιο της. Και η όψη της; Θολή και μαύρη χάνονταν από τη σκέψη μου σιγά σιγά. Δεν είχα φωτογραφίες της. Δεν της άρεσαν. Μόνο μία από όταν ήμουν τόσο δα μωρό. Την είχα κρατημένη μέσα στο κομοδίνο μου. Τα μάτια μου δεν δάκρυσαν. Ήμουν περήφανη για αυτήν και όχι λυπημένη.

-Θα ήταν υπέροχη. Αλήθεια πως την έχασες; 

Η φωνή του ήρεμη και σταθερή.

-Ήταν ατύχημα

Έριξα το βάρος μου στον ώμο του. Δεν ήθελα να συνεχίσω. Ήμουν κουρασμένη. Ένιωσα το χέρι του να με τυλίγει και με μια του κίνηση βρισκόμουν ξαπλωμένη στο στήθος του ανάμεσα από τα δύο του πόδια



Καινούργιο!!!!!! Τι κάνετε?? 500+ views   so proud <3 <3




Fame PathWhere stories live. Discover now