Fame Path

21- cooperation?

Madelin's Prov

Σπρώχνω με τα πόδια μου τα σκεπάσματα από πάνω μου και τα πόδια μου βρίσκουν την θέση τους μέσα στις παντόφλες μου.Σέρνω το σώμα μου μέχρι το μπάνιο παίρνοντας το κινητό μου στα χέρια μου και ανοίγοντάς το. 6:00 πρέπει να βιαστώ αν δεν θέλω να αργήσω. Πλένω το πρόσωπό μου και χτενίζω τα μαλλιά μου.  Κοιτάω την οθόνη του κινητού μου καθώς διάφορες ενημερώσεις αρχίζουν να εμφανίζονται. 

Έχετε μία κλήση από τον Shawn. 

Τέλεια λέω καθώς πληκτρολογώ τον αριθμό του. Δεν αργεί να απαντήσει.

-Σον εδώ.

-Ει μόλις είδα την κλήση σου. Συνέβη κάτι;

Μπαίνω μέσα στην ντουλάπα μου και περιφέρομαι ψάχνοντας κάτι να βάλω.

-Ναι. Μ'ανάγκασε ο φιλαράκος σου να σε πάρω.

Τα μάτια μου γουρλώνουν και κουνώ το κεφάλι μου αφήνοντας την κρεμάστρα με την μαύρη μου ζακέτα να πέσει στο πάτωμα.

-Ποιός; 

Γνωρίζω την απάντηση μα θέλω να σιγουρευτώ.

-Ο Κάμερον. Θα έρθεις σήμερα; 

Σκύβω σηκώνοντας την κρεμάστρα και τοποθετώντας την πάλι πίσω.

-Λοιπόν. Δεν ξέρω. Ίσως αν προλάβω.

Βάζω το φλοράλ φόρεμα πάνω στο σώμα μου κοιτώντας το στον καθρέφτη. Αξιοθρήνητο. Μα μου κάνει. 

-Καλά θες να έρθω να σε πάρω;

-Όχι. Θα έρθω εγώ όταν τελειώσω.

Τον αποχαιρετάω γρήγορα και τερματίζω την κλήση. Αλλάζω με γρήγορες κινήσεις τα ρούχα μου και σύντομα βρίσκομαι στο δρόμο για το στούντιο ευγνωμονώντας με που άκουσα την συμβουλή του Σον να βγάλω δίπλωμα.

...

Βρίσκομαι έξω από το γυάλινο κτήριο με τα τεράστια χρυσά γράμματα.

 Δισκογραφική Εταιρία Andrew Robert

Παίρνω μια βαθιά ανάσα μπαίνοντας φορώντας το πιο όμορφο χαμόγελό μου. Μπαίνω στο ασανσέρ πατώντας το κουμπί του 6ου ορόφου. Κοιτάζω τον εαυτό μου στο στον καθρέπτη στο πίσω μέρος. Είναι τόσο λυπηρό να μην αναγνωρίζεις το ίδιο σου το είδωλο πια.

Περπατάω προς την πινακίδα που λέει Recording studio  4 και ανοίγω την πόρτα. Ένας μεσήλικας μέσα σε ένα τέλεια σιδερωμένο κουστούμι κάθεται όρθιος στην άκρη της αίθουσας. 

-Άργησες.

Βάζω αμήχανα μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου

-Συγνώμη εγω...

-Δεν έχω χρόνο Mad. Κάθισε.

Το χέρι του δείχνει προς τον δερμάτινο καναπέ στην άλλη άκρη στον οποίο έχουν ήδη πάρει τη θέση τους 3 άντρες.Δύο 50αρηδες με το μαλλί τους τραβηγμένο πίσω με ένα γλοιώδες είδος ζελέ και ανάμεσά τους ένας νεαρός. Το πολύ 19. Οι ξανθιές τούφες από τα μαλλιά του  πέφτουν πάνω του και αμήχανα τις τοποθετεί πάλι πίσω. Μου χαμογελάει καθώς πλησιάζω δαγκώντας το σκουλαρίκι που έχει στο κάτω του χείλος. Ανταποδίδω και κάθομαι σε μια καρέκλα λίγο πιο δίπλα.

- Mad από εδώ ο Weekly Chris είναι...

-Το όνομα μου είναι Christian Collins. 

λέει διακόπτοντας τον και ο Andrew φτιάχνοντας την γραβάτα του συνεχίζει,

-Ο Christian λοιπόν είναι yutuber μα τραγουδάει κιόλας.

-Βασικά κάνει  covers.

Ένας από τους κουστουμαρισμένους πάιρνει το λόγο και ο Andrew ξεφυσάει.

-Τέλος πάντων. Αυτό που προσπαθώ να πώ είναι πως θα συνεργαστείτε. Θα γράψεις ένα ντουέτο για σας.Ο Κρις θα βάλει τη μουσική και θα μπεί στο καινούργιο σου άλμπουμ λέει και κουνώ το κεφάλι μου καταφατικά.

-Θα ήταν καλή ιδέα να γνωριστείτε για μια καλύτερη συνεργασία. Αποζητούμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα εδω πέρα.

-Δεν σας θεωρούμε έφηβους μα επαγγελματίες και καλό θα ήταν έτσι να δείτε τη συνεργασία αυτή. 

Σηκώνονται και οι δύο μαζί από την θέση τους και μετά από λίγα δευτερόλεπτα και εγώ και ο Κρις. Μετά από τους τυπικούς χαιρετισμούς ο καθένας παίρνει τον δρόμο του.

...

Κάθομαι μπροστά από το αμάξι μου ψάχνοντας τα κλειδιά μου.

-Είμαι σίγουρη ότι είναι κάπου εδώ μέσα 

λέω στον εαυτό μου ψαχουλεύοντας την τσάντα μου.

-Χρειάζεσαι βοήθεια; Η μήπως μεταφορικό;