Fame Path

16-try

-Ναι το ξέρω απλά... Ο κενός χώρος μεταξύ μας έκλεισε και το βλέμμα του τολμώ να πω πως είναι άπελπισμένο

-Απλά τι;

Δεν ήθελα αλήθεια να μάθω. Δεν έχω όρεξη για τους μελοδραματισμούς του Κάμερον.

-Είσαι καλά;

-Γιατί να μην είμαι;

Είπα σαρκαστικά και προσπάθησα να χαμογελάσω αλλά νομίζω πως ήταν το πιο ψεύτικο χαμόγελο που μπορούσα να δείξω. Πλησίασε κοντά μου και τώρα λίγες μόλις ίντσες χώριζαν τα χείλια μας. Ένιωσα να φεύγει από μέσα του μια ανάσα την οποία προφανώς κρατούσε όλη αυτήν την ώρα. Τα χείλια του ίσα που ακούμπησαν τα δικά μου πριν ανοίξω την πόρτα στην οποία στηριζόμουν τόσην ώρα και χωθώ μέσα στο δωμάτιό μου.

Πήγα στο μπάνιο της κρεβατοκάμαρας μου κοιτάζοντας τον εαυτό μου στον καθρέπτη. Είναι πραγματικά αξιολύπητο το θέαμα. Έχω μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μου τα μαλλιά μου είναι αχτένιστα και τα μάγουλα μου τόσο χλωμά. Στήριξα το σώμα μου στον νιπτήρα και περιεργάστηκα λίγο ακόμη την κοπέλα που βρίσκετε απέναντί μου. Φαίνεται τόσο αβοήθητη. Τα χέρια της πληγωμένα.

Τα χέρια μου γεμίζουν με το κρύο νερό ξεπλένοντας τα μαύρα σημάδια από τη μάσκαρα. Αλλάζω γρήγορα σε ένα μαύρο παντελόνι και μια γκρι αμάνικη μάλλινη μπλούζα. Αφήνω τα μαλλιά μου αχτένιστα κάτω. Ελπίζω να μην υπάρχουν κάμερες. Ο Jason θα με σκότωνε αν έβλεπε τέτοια φωτογραφία μου.

Παίρνω τα κλειδιά μου και κατευθύνομαι προς τα έξω. Ο Σον μέσα στο αμάξι του ενώ ο Κάμερον έξω από το δικό του.

-O Hayes ; είπα κλειδώνοντας την πόρτα.

-Εδώ! Φώναξε πίσω από τον Κάμερον.

Πριν προλάβω να του δώσω επιλογή μπήκα στο αμάξι του Σον αφήνοντας τον να μπει στου Καμερον. Ξέρω οτι ο Σον δεν πρόκειται να με ρωτήσει κάτι. Ξέρει τι συμβαίνει στη ζωή μου όσο σκατά αυτή και αν είναι.

-Ώστε είστε μαζί τώρα;

με ρώτησε και ήμουν σίγουρη σε ποιόν αναφερόταν.

-Όχι

Το μαγουλό μου ακούμπησε στο παράθυρο.

-Τότε γιατί κοιμήθηκε στο σπίτι σου;

Τα μάτια μου γούρλωσαν.Πως ήξερε για αυτό;

-Ο Καμ μου το είπε.

Απάντησε στις σκέψεις μου.

-Δεν είμαστε μαζί. Απλά τον πήρε ο ύπνος σπίτι μου όσο μιλούσαμε.

Είναι ο κολλητός μου αλλά δεν θέλω να συζητήσω για το χθεσινό βράδυ. Στο κάτω κάτω δεν είμαστε μαζί. Ήταν απλά ένα φιλί. Λοιπόν δύο. Έτσι;

-Θες πρόσκληση;

Είπε γελώντας και είδα την μεγάλη ταμπέλα των TGI Friday.

Περπάτησα δίπλα του στην άσφαλτο ώσπου το χέρι του Κάμερον με εμπώδισε.

-Γιατί δεν ήρθες μαζί μου;

-Απλά ήμουν ευγενική με τον Σον. Στο κάτω κάτω αυτός μου ζήτησε να έρθουμε εδώ.

Δεν μπορώ να τον κοιτάξω στα μάτια. Θα με ηρεμήσει και δεν το θέλω. Θέλω να είμαι θυμωμένη να ανεβαίνει η αδρεναλίνη μου. Δεν χρειάζεται να δίνω εξηγήσεις ούτε τίποτα. Αυτό μου φτάνει.

-Madelin. Ο κόσμος πάντα κάτι θα έχει να πει.Σημασία έχει το πότε διαλέγεις να τον ακούσεις. Ναι. Το να ακούς τους ανθρώπους να μιλάν έτσι για σένα είναι κάτι το οποίο κανείς δεν θέλει αλλά ανάθεμα. Πρέπει να βγεις από αυτό το μαύρο συννεφάκι σου και να δεις τον ήλιο. Δεν αξίζει να στεναχωριέσαι. Έμαθα να μην πτοούμαι από λόγια. Οι πράξεις μου μετράν περισσότερο.

Η φωνή του αντοιχούσε σε όλο το γεμάτο πάρκινγκ.

-Μη μου δίνεις μαθήματα ζωής Κάμερον. Ίσως εσύ να πρέπει να βγείς από αυτό το αφράτο συννεφάκι.Βρίσκεσαι εκεί που είσαι μόνον γιατί αυτοί το θέλουν. Τι θα ήμασταν χωρίς τους φαν μας; Ένα τίποτα. Το να τους ακούς να μιλάνε έτσι για σένα δεν σε προτρέπει να το ξεπεράσεις αλλά να αναρωτηθείς τι είναι αυτό που κάνεις λάθος.

-Κάνεις λάθος!! Θα...

-Θα τι Κάμερον.

Γύρισα τα μάτια μου γύρω γύρω.

-Πάμε μέσα.

-Ανάθεμά σε μπορείς να με ακούσεις και να σταματήσεις να είσαι τόσο ξεροκέφαλη!!

-Φτάνει.

Οι λέξεις βγήκαν μέσα από τα δόντια μου. Αλήθεια δεν με πείραξαν τόσο πολύ τα λόγια τους για μένα όσο αυτά για την μητέρα μου. Δεν είναι κάτι το οποιο θα έπρεπε να το συζητήσω μαζί του. Δεν του οφείλω εξηγήσεις.

Περπατούσε μπροστά μου και αποφάσισα να τον ακολουθήσω.

Αν θέλετε δεστε την καινούργια μου ιστορία innocent θα το εκτιμούσα πολύ <3