Fame Path

15-Nobody

Άνοιξα τα μάτια μου. Ιδρώτας έλουζε το σώμα μου. Μου πήρε κάποια δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσω το που βρισκόμουν. Ήμουν στην αγκαλιά του. Μαζεύτηκα πιο κοντά του. Ξημέρωσε κιόλας. Σήκωσα γρήγορα τον κορμό μου αρπάζοντας το κινητό μου από το τραπεζάκι δίπλα μου και ξαναχώθηκα στη αγκαλιά του πριν καταλάβει την απουσία μου.

 Είχε αποκοιμηθεί αλλά τα χέρια του ήταν ακόμη τυλιγμένα γύρω μου. Χαμογέλασα στη σκέψη ότι κοιμήθηκα μαζί του. Μαζί με τον Κάμερον Ντάλλας. Αλήθεια ποιος να το φανταζόταν. Ένα συναίσθημα χαράς, ζωντάνιας και ενθουσιασμού με συνεπήρε, ήθελα να σηκωθώ να τρέξω και να τσιρίξω με το κατόρθωμά μου αλλά αρκέστηκα σε ένα μικρό χαμόγελο.

 Απολάμβανα τόσο πολύ τη ζέστη του σώματός του.Ήταν τόσο γαλήνιος. Τα μαλλιά του αχτένιστα και μπερδεμένα έπεφταν στο πρόσωπό του. Τα βλέφαρά του χάιδευαν τα μάγουλά του. Το στόμα του μισάνοιχτο και τα χείλια του παχιά κάλυπταν τα δόντια του. Είναι πανέμορφος.

Το κινητό μου δονήθηκε και στην οθόνη του φάνηκε το όνομα του Σον

-Όλα καλά; 

Η αγουροξυπνημένη φωνή του με τράνταξε και αμέσως μετακινήθηκα από τα πόδια του στον κενό χώρο δίπλα του.

-Ναι ήταν ο Σον. 

 Ένα είδος μουγκρητού βγήκε από τα χείλια του και με κοίταξε παράξενα

-Γιατί έφυγες;

Τα μάγουλά μου κοκκίνισαν και το βλέμμα μου άρχισε να περιπλανιέται μέσα στο δωμάτιο.

-Τι δεν σ'αρέσει να κουλουριάζεσαι τώρα;

Το σαρκαστικό του γέλιο και το μικρό στραβό του χαμόγελο εξαφανίστηκαν όταν το μαξιλάρι που βρισκόταν πίσω μου προσγειώθηκε στο πρόσωπό του.

-Είσαι απίστευτος. 

Είναι η πρώτη φορά που βλέπω αυτήν την πιο παιχνιδιάρικη πλευρά του. Συνήθως είναι πιο ... δραματικός. Πιο γλυκός... και είναι υπέροχος απλά τώρα... τώρα είναι διαφορετικός. Και του πάει τόσο πολύ.