+Ne oldu şimdi Orhan ? neden sırtını döndün bana söylesene..
-Git artık meğer ne kadar da kötüymüşsün sen ,bide 3 yıldır senle arkadaş olmaya devam ettim. Yazıklar olsun sana be ..dedi
Ne yapacağımı şaşırdım Allah bilir o kadın benim hakkımda ne yalanlar atmıştı da Orhan benim yüzüme bakmaz olmuştu.. Orhan'ın sözleri çok ağırdı ne ön yargılıymış oda , görmediği şeye hemen inanıyor. Demek arkadaşlığımız gözünde o kadar küçükmüş ki bir taş,bir söz yetiyormuş bizi ayırmaya
+Vayy be dedim kendi kendime +Orhan efendiye bak sen nasılda sattı ama , bir de yazıklar olsun diyor. Ne pis annesi varmış onunda , bizi ayırınca eline ne geçti sanki... saydıra saydıra eve gittim.
2 gün geçti aradan artık kendime yeni arkadaşlar bulmuştum. Orhan bana ne demiş olursa olsun yeni arkadaşlarımda hep onu aradım, onun gibi birini aradım .
Yeni arkadaşlarımla dışarıda gezerken Orhanların taşındığını gördük , Orhan öksüre öksüre arabaya binmeye çalışıyordu.
Bu görüştüğümüz 3 yıl içerisinde Orhan iyileşmişti ama bu aralar nedense hastalığı gittikçe kötüye gidiyordu.
O arabaya binerken ailesi de eşyaları kamyona yüklüyorlardı.15 yıllık arkadaşım gidiyordu işte hasta haliyle. Onun için çok endişeleniyordum. Onların gidişini izledim hiçbir şey yapamadan.En çok da bu üzüyordu beni ; gidişini izlemek. Gittiler +Dur bile dememe müsaade etmeden gittiler.
Onlar gideli 1 gün olmuştu ki söylentiler başladı.. Herkes bana bakıp bakıp yanındakinin kulağına bir şeyler söylüyordu. Konuşulanları duymak için birilerini gizlice dinledim Gül teyzeden bahsediyorlardı
+Tabii ya dedim başka kim olabilir ki.
İnsanlar aynı şöyle söylüyorlardı :
-Bu deniz var ya hırsızlık yapmış.!! başka biri :
-Hasta çocuğu kullanmış ,beraber dolaşalım umuduna çocuğun parasını almış.!!
Kendimi çok kötü hissettim.
Bu neydi ya !! Resmen kadın iftiralar ata ata gözden kaybolmuştu . Bir insan nasıl bu kadar kötü olabilirdi ? Şimdi işin yok gel millete derdini anlat ,ohoooo kim dinler ki.......
Bu sırada da öğrendim ki Orhan hastaneye gitmiş, bizim burada doktor azdır 1-2 tane ancak var.
Demek Orhan'ın hastalığı büyükmüş ki başka şehre gitmişler ... Annesinin bana yaptıklarına rağmen Orhan için endişeleniyorum çünkü Orhan için hastane günleri başlamıştı
SONU OLMAYAN HASTANE GÜNLERİ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluk Arkadaşım.!
Novela JuvenilKüçükken tüm sırlarını paylaştığın biriyle , büyüyünce rakip olmak ve arkadaşının sana böbreğini verdiğini bilememek çok acı... Dostluk ; İki ayrı bedendeki tek bir ruhtur...
