Soyadı Şen'di
Babası ise Orhan Şen...
İlk önce benim arkadaşım olabileceğini düşündüm, sonra koskoca İstanbul'da bir onun adımı Orhan Şen dedim.
Emin olmak için:
+Sarp , beni babanla tanıştırır mısın ? diye sordum.
-Tabiiki , yarın uygun mu sizin için ? dedi
+Evet uygun , ben babanın şirketine uğrarım. dedim.
1 gün sonra Orhan'ın şirketine gittim , tanıştım . Adam bana fazla kötü davranmadı. Sohbet ettik,en son ona en merak ettiğim soruyu sordum:
+Senin annenin adı ne Orhan, seni biriyle karıştırmış olabilirim ondan soruyorum. dedim
-Annemin adı Gül. dedi.
Evet bu oydu , çocukluk arkadaşım...
Hemen kalkıp sarıldım, bana baktı,kimliğimi verdim. Adıma,soyadıma baktı ve beni itti:
-Sen hangi yüzle buraya geliyorsun, birde rakip şirketin sahibi olmuşsun yuh be. dedi
Büyük bir sevinçle sarıldığım adam beni tanımıştı ve şirketinden kovuyordu.Benim de sinirlerim tepeme çıktı tabii.
+Pislik herif , bir de beni kovuyor.Şu yaptığına bak adamın, yüzsüz herif.
Böyle şeyleri sevmezdim tabii ama benim de sabrımın bir sınırı vardı ve o sınır bir hayli aşılmıştı.Sürekli kendi kendime söylenip duruyordum.Eve gittim kızımın kolundan tuttum ve:
+Hemen o çocuktan ayrılıyorsun , hem de hemen. Babası benim çocukluk arkadaşımdı onu bulup yanına gittim o da beni tanıyınca beni itip şirketinden attı , şimdide senin ,onun oğluyla evlenmene izin vermem. dedim
Kızım bu sefer bana bir şey demedi , çünkü oda çok sinirlenmişti hemen Sarp'ı telefonla arayıp eve gelmesini istedi.Sarp gelince durumu öğrendi , bir süre kızımla konuştular. Sarp da babasına çok kızdı ve hemen gidip babasıyla konuştu:
-Sen ne yapmaya çalışıyorsun baba. Adam senin çocukluk arkadaşın mış . Seni gördüğüne o kadar sevinmişti ki. dedi. Orhan ise:
-Oğlum sen o adamın bana yaptıklarını bilmiyorsun .deyip anlatmaya başladı:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluk Arkadaşım.!
Novela JuvenilKüçükken tüm sırlarını paylaştığın biriyle , büyüyünce rakip olmak ve arkadaşının sana böbreğini verdiğini bilememek çok acı... Dostluk ; İki ayrı bedendeki tek bir ruhtur...
