Piskomanyak

ilginç

Koltukta saatlerce uyuduktan sonra uyandım. Her zaman olduğu gibi Klara kahvaltıyı hazırlamıştı. Furkan işe gitmişti. Kahvaltımı tek başıma yaptım. Odama gittim ve siyahlarla dolu olan dolabımı açtım. Kot şortumu üstüne bol beyaz t-shirt giydim. Vaz geçilmezim olan siyah bilekliklerimi saatimi taktım. Dağınık topuz yaptım ve nike airforce larımı giydim. Makyaj yapmazdım sadece kirpiklerim dolgun olsun diye maskara kullanırdım. Hazırdım , güzel gözüküyordum. Arabanın anahtarını ve telefonumu aldım ve
Şirkete doğru yola koyuldum.

Nedense iki gündür içimde izlendiğime dair bir his vardı. Her seferinde kapşonlu bir tip görüyordum ve bir anda kayboluyordu.

Şirket ile ev arası araba ile 15 yürüyerek 40-50 dk sürüyordu. Arabadan indim şirkete giriş yaptım. Yine gözler benim üzerimdeydi. Asistanım hemen yanıma geldi yaklaşık dört gündür şirkete gelemdiğim için işler birikmişti. Başımda hiç susmadan konuştu. Odama geldiğimde asistanımı gönderdim ve her zamanki gibi kahvem geldi kahvemi yudumlarken şirket telefonumu açtım ve gelen mesajları okumaya başladım. Bir kaç tanede sesli mesaj vardı. Okuma işini bitirdikten sonra dinlemeye başlayacaktım ki henüz 10 dk. Önce gelen bir sesli mesaj dikkatimi çekti.

Sevgili Alina.
Seni pis sürtük!
Furkan'dan uzak dur!
Seni asla onun yakınında görmeyeyim!
Yoksa sonun diğerleri gibi olur. :) :)
Sevgilerle... Yakında çok yakında karşına çıkacağım ve kim olduğumu anlayacaksın.

Bu neydi şimdi? Uf klasik tehdit mesajları. Mesajı aldırmadım madem karşıma çıkacaktı bende çıkacağı günü bekleyecektim.
Olabildiğince dağınık olan masamdan uyuşturucu paketlerimi koyduğum çekmecenin anahtarını buldum. Çekmece dediğime bakmayın odamı seçerken yer altını iyice incelemiştim. Güzel bir yer bulmuştum masamı önüne kapatmıştım ve masanın altına küp şekilinde bir yer çekmecesi yaptırmıştım. Uyuşturucuları burda saklıyordum ve bundan Furkan'ın haberi yoktu.
Anahtarı deliğe soktum yavaşca kapağı kaldırdım. Hapları koyduğum poşetin ağzını açtım bir tane hap aldım ve hemen ağzıma atıp su yardımıyla vücuduma gönderdim. Poşeti yeniden yerine yerleştirirken bir zarf dikkatimi çekti. Buraya zar saklamadığımdan emindim. İçini açtım ve çeşitli fotoğraflar çıktı. Hepsi Furkan ile ben yan yana iken çekilen fotoğraflardı. Bir kaçıda Furkan odasında çıplak bir şekilde uyurken çekilen fotoğraflardı. Ve son fotoğraf dün kapşonlu birini fark ettiğimde çekilmişti. Hastır! Takip ediliyorduk. Her anımız her dakikamız. Ama sorun şuydu ki kim olduğunu tahmin bile edemiyordum.

Ben fotoğrafları incelerken Furkan odama daldı. Hadi ama insan kapı tıklatır. Ayağımla çekmeceyi kapattım. Şanslıydım fazla ses çıkmadı.

"Salak kızların odasına öyle dalınırmı odun!"
"Uff banane. Akşam için hazırlan seni Luci ile tanıştırıcam."
Ahh tabi yha bide sevgilisi ile tanışacaktım.
"İi peki ama bi gelsene görmen gereken şeyler var."
Fotoğrafları Furkan'a gösterdiğimde şanşkınlık ile ağzı açık kaldı. Sonuçta uyurken odasına birileri giriyor ve fotoğraflarını çekiyordu. Fotoğraftan sonrada mesaji okuttum. Şaşkındı.

"Kim olabilirki?"
"Ayh Furki ne bilim ben?"
"Tamam elbet öğrenicez çıkıyom ben bb"
"Tmm s.git işim var gücüm var. Dikkatli ol."

Uf tamda hayatım normale döndü derken bir yerden bir bokluk çıkıyordu. Ve bu beni acayip sinirlendiriyordu. İşimi bitirdim saatimi kurdum. Bir hap daha attım ve sandalyede uyumaya başladım.

Saat 19:30 da alarm çaldı. Uyandım. Bide şimdi hazırlanmam gerekiyordu. Arabama atladım ve eve doğru sürmeye başladım. Yolda bir topluluk gördüm. Gören oradan uzaklaşıyordu. Arabadan indim ve ne olduğuna baktım. Yerde biri vardı ve Furkan onun başında dikeliyordu. Furkan? Ne alakaydı lan bu. Yere eğildim ve Furkan'ı kaldırdım. Kızın kolyesinde Luci yazıyordu. Oww olamaz bu furkan'ın benimle tanıştıracağı kızdı. Hadi ama Furkan mutlu olmayı hak ediyordu üzülmeyi değil.

Anladığım kadarıyla kimse ambulansa ve polise haber vermemişti. Önce polisi aradım adresi verdim. Sonrada Luci'yi Furkan'ın yardımı ile arabaya yerleştirdim. Kendi hastanemize götürecektim ve orada tedavi olacaktı Furkan'ın üzülmemesi için elimden geleni yapacaktım.
Arabayı biraz fazla hızlı kullandığım için 10 dk. İçerisinde hastaneye gelmiştik.  Luci kan kaybediyordu.   Furkan arabadan indi sedye getirtti. Zaten ameliyathaneyi hazırlamaları için yolda haber vermiştim. Direk ameliyata alındı ve bizde beklemeye başladık. Beklemek bana göre bir şey değildi. Yerimde duramıyordum.

Sessiz bir şekilde Furkan yanıma geldi.

"Bana acı çektir buna ihtiyacım var."
"Eminmisin?"
"Lütfen"
"Tamam burada malzemede çok."

Boş bir oda bulduk ve oraya geçtik.  İşimize yarayacak olan malzemeler hazırdı.  Bu sefer koluna değil  çeşitli yerlerine zarar verecektim.     İlk olarak sayunmasını istedim.  Sadece pantolonu kalmıştı.    Neşteri elime aldım ve hiç bastırmadan hafif  hafif  göğüsü üzerinde dolandırmaya başladım.     Kesikler oluşuyordu.     Kanlar akıyordu.   Göğüsünden başlayıp karnındaki baklavalarına kadar uzun uzun çizikler attım. Acayip zevk alıyordu.  Alıyordum.      Sonra alkol buldum. Yaraların üzerinde dolaştırdım.    İnliyordu.       Bir yandanda gözünden yaş geliyordu.    Daha fazla acı veremezdim.    Göğüsü apaçık ortadayken  baş harfimi tüm kurbanlara yaptığım   gibi kazıdım.    Sonra pansuman yaptım.    Teşekkür etti.   Harika olduğumu söyledi.  Ah teşekkür ederim.

Biz içeriden çıktığımızda  bir fark yoktu. Luci hala ameliyattaydı.  Ona çok sert bir şekilde araba çarpmıştı. Artık emindim bunları yapan peşimizdeki kapşonluydu.  Ve bu seferki sapık Furkan'ın peşindeydi. 

Hastanede tek başıma dolaşmaya başladım.   Lanet olsun kapşonlu tam karşımda duruyordu.   Elindede neşter vardı. İmm güzel bir oyun oynayacağa benziyoruz. 

Birkaç dkk.  bakıştık.  Sonra üzerime atladı ve neşteri omzuma sapladı. Pislik bunun izi kalıcaktı. Kan zaafım. Dolu dolu kan akıyordu.Ben kana bakarken kapşonlu boşluğumdan yararlandı ve bir anda kayboldu. 

Hadi ama bu hiç eğlenceli ve adaletli değildi!
Furkan omzumdaki kanları görünce ne olduğunu anladı.  Aramayacaktı çünkü bu seferki sapık ustaydı. Acemi değildi.

Bir sonraki bölüm  30 okunma 7 vote'da gelir