Princess Battle

~4~

edited 6-1-19

Dit is zo vaag gisteren ging ik nog naar school en vandaag woon ik tijdelijk in een paleis heb ik mijn eigen dienstmeisjes een kast vol jurken en mooie kleren.

Elise en Shelly spelen samen een potje schaak, ik daar in tegen lig op bed wat door mn Vevagram te scrollen. Ik zie van alles voorbij komen.

Ik hoor een belletje en ik zie Shelly en Eliza opspringen, ik kijk ze vragend aan en Elise antwoord snel. 'Diner.' Zegt ze ik knik en wil de deur uit lopen. 'Wat gaat u doen mevrouw?' Vraagt Shelly. 'Eten?' Zeg ik meer als een vraag. 'Moet u u dan niet omkleden.' Doelend op mijn kleren. Ik draag nog steeds de blouse en broek die ik vanmorgen aan had.

Ik kijk in de spiegel ik draag weer een mooie blauwe jurk maar dit keer is hij niet zo groot hij is simpel maar erg mooi. Maar haar is ondertussen netjes opgestoken en ik ben volgespoten met aardbei parfum. Want volgens Eliza vind de prins dat heerlijk.

Ik ga netjes zitten aan tafel en wacht op Kerry en Madison, er is ons net verteld dat als de prins komt dat we op moeten staan en wachten tot hij zit. Ik wacht netjes tot hij komt en kijk naar alle het bestek. Er liggen grote messen en kleine messen en liggen grote vorken en kleine vorken en dat geld ook voor de lepels. Elk meisje zit netjes te wachten en is eigenlijk te bang op te praten denk ik. Want het is helemaal stil

Kerry zit aan de andere kant van de tafel en Madison tegen over me, alleen om dat er geen plek meer was. Selina zit aan mijn linkerkant en zit gespannen met haar vingers te spelen. Ik tik op haar been en ze kijkt me dankbaar aan. Ik glimlach en knik.

Als prins Adam komt staat ieder meisje netjes op en wacht tot hij zit. Hij zit aan het hoofd dan de tafel en begint dan met praten. En Natuurlijk is de camera ploeg er ook.

'Hallo dames, ik heb jullie uitgekozen omdat ik jullie geschikt zag als een leider van Elvevia. Natuurlijk gaan we niet allemaal leiden en gaan er de komende maanden meisjes afvallen. Voor nu eetsmakelijk, en oh ja ik moet mee delen dat morgen jullie lessen gaan beginnen.' Iedereen is nog steeds stil en eet in stilte.

Boven val ik op bed neer en wil gaan slapen maar dan bedenk ik dat ik nog naar Kerry wil. 'Shelly?' Vraag ik. Ik hoor voetstappen mijn kant op komen en dan staat Shelly voor me. 'Wat is er mevrouw?' Vraagt ze. 'Weet je waar Kerime Red haar kamer is?' Ik zie haar bedenkelijk kijkend en dan knikken. 'Ze zit aan de linkervleugel dus u moet langs de trap waar u net voor het eten af ging en dan links en dan een van die kamers.' 'Dank u.' Zeg ik netjes. 'Tot uw dienst mevrouw.'

Ondertussen heb ik een zijde badjas over mijn ondergoed aan. Ik tippel snel naar de linker vleugel en ik liep toen rechts. Ik klop op 1 van de 1e deuren en zie dan prins Adam. Hij draagt alleen een jogging broek waardoor ik zijn sixpack goed kan zien Shit. 'Owh sorry Hoogheid het spijt me zo!' Ik wil weg lopen maar word dan tegen gehouden.

'Waarom loopt u weg dat is niet beleefd.' Zegt hij met een lach. Ik lach ongemakkelijk en friemel aan mijn badjas. 'Hoogheid ik moet gaan.' Zeg ik. 'Volgens mij had ik u gezegd om me geen hoogheid te noemen.' Ik lach en loop dit keer weg goed op weg maar de kamer van Kerry, natuurlijk lag die al in dromenland in haar kingsize bed.

In slaap komen gaat moeilijk ik heb het gevoel dat heel mijn kamer volhangt met camera's en dat de mensen die thuis zitten me kunnen bespieden, Shelly en Elise zijn naar hun kamer en mijn kamer is angstig stil. Ik slinger mijn benen over het bed pak mijn badjas en open het balkon, de frisse zomerlucht komt mijn lichaam tegemoet op het balkon staan 2 stoelen en een tafeltje. Ik zit daar tot het licht wordt en dan besluit ik toch nog even om naar bed te gaan.

De volgende morgen zit ik als een monster aan het ontbijt, natuurlijk zit dit monster onder de aardbeien parfum en draagt ze een jurk. Ik had maar een uur of 2 slaap gehad tot dat Shelly en Elise weer in mijn kamer waren.

Na het ontbijt hadden we lessen om in het publiek "normaal" te doen, hun verstaan normaal doen in een andere zin dan wij we mogen alleen lachen en zwaaien en praten als ons wat gevraagd wordt.

De lessen waren zwaar vandaag dus ,mochten we het paleis verkennen en dus ook naar buiten. Ik loop samen met Kerry en Madison buiten door de tuinen, we praten over van alles en nog wat maar dat ik de prins heb gesproken laat ik achter wegen.

'Mijn moeder zou me moeten zien! Heel de dag in een jurk die verklaart me voor gek!' Lacht Madison. Terwijl ze een rondje draait in de jurk .Ik lach mee en samen lopen we arm in arm verder tot we aan het eind van de tuin komen. Aan het eind is een mooie vijver die verborgen is onder bomen en mooi gesnoeide struiken.

Bij de vijver ligt een poes rustig in de zon te luieren. Ik aai de poes en neem hem op schoot. Ondertussen zijn Kerry en Madison elkaar aan het nat maken met het vijver water. 'Dit is niet hoffelijk meisjes.' Lach ik en kijk ze streng aan. 'Zijn de camera ploegen hier ook dan?' Vraagt Madison die gelijk stopt. Ik begint te lachen en haal mijn schouders op. De poes die net op mijn jurk lag ligt nu ergens onder de struiken, waarschijnlijk door Madison en Kerry. Ik lag en spetter wat water nog Madison en Kerry, alle 2 beginnen ze te gillen en zo krijgen we een water gevecht. Het is zo erg dat we allemaal doorweekt zijn, ik krijg een duwtje van Kerry waardoor ik in de vijver beland.

'Kerry!' Schreeuw ik terwijl ik een stukje waterlelie uit mijn haar haal. 'Dames, wat heeft dit te betekenen!' Roept Estelle. 'Sorry.' Mompelen we in koor. 'Haal haar uit het water!' Roept Estelle naar Kerry en Madison. Ze steken alle 2 hun handen uit naar me, Estelle is al weg gelopen met de kreet. 'Prins Adam krijgt dit zeker te horen.'

Ik pak de hand van alle 2 de meisjes aan en trek ze mee in de vijver. 'Celeste!' Roepen de 2 nu in koor naar mij. Alle 3 gaan we stuk van het lachen.

We klimmen weer snel de vijver uit. 'Hoe komen we ongezien het kasteel in nu?!' Hoor ik Kerry jammeren. 'Trek de jurk uit?' Opper ik. 'Ja en in mijn string door het kasteel rennen?' Lacht Madison. 'Zo krijg je wel zijn aandacht.' Grinnik ik. 'Is er nog een andere optie?' Probeert Kerry. 'Geen idee maar ik zet het op het rennen!' Lach ik.

Als we bij het begin van de deur zijn trekken we alle 3 onze jurken en hakken uit. 'Ik zie jullie later!' Roep ik. Ik pak mijn spullen op en ren als een gek de trap op. 'Kerime en Madison!' Hoor ik Estelle roepen. Ik lach in mezelf. Ik dump mijn jurk en trek snel mijn badjas aan.

Ik loop terug naar de linker vleugel waar Kerry en Madison nog steeds in hun ondergoed bij Estelle staan. 'Ziet u wij probeerde geen troep te maken en daarom hebben wij onze jurken uit gedaan.' Probeer ik. 'Voor heel nationaal tv!' Roept ze. 'Dan kunnen we later nog ergens om lachen.' Hoor ik Madison. 'Naar jullie kamer!' Roept ze. 'Ik ben benieuwd wat Prins Adam hier van vindt.' Roept ze. Zonder Kerry en Madison te zien roepen we alle 3. 'Grappig!'