Princess Battle

~33~

De huwelijksreis ging sneller voorbij dan gehoopt toen we thuis kwamen ging alles in een stroomversnelling, ik had de baan van Tommy Hilfiger uiteindelijk niet aangenomen omdat Madison met het idee kwam om samen ons eigen merk op te richten.

Ik had altijd een eigen bedrijf gewild en omdat samen met mijn beste vriendin te doen is een droom. We waren veel samen om het alle ideeën uit te werken, en dat kon perfect bij mij en Adam thuis. Het huis was groot genoeg om voor ons dingen te bedenken.

Ik zucht een keer en maak weer een propje van het papier, we bedenken nu samen een zomer collectie en dat valt me moeilijker dan gedacht. We hebben natuurlijk de thema's al bedacht maar toch is een hele opgave. Ik pak mijn beker koffie en neem een slokje. Adam was zo lief geweest om koffie te brengen, voordat hij met Cooper ging golfen.

Als we dan toch groot en deels onze collectie hebben ontworpen en hebben bedacht was het tijd voor Madison om Cooper op te halen, die waren officieel aan het daten, dat had ik toch even mooi geregeld. 'Veel plezier!' Zeg ik tegen Madison die de deur uitloopt. Ze zouden vanavond uiteten gaan en daarna naar de ouders van Cooper.

Peter en Monica hadden Cooper al ontmoet en waren natuurlijk helemaal weg van de jongen, want wees eerlijk Cooper zag er goed uit en was nog een super slim, hij had een goede baan, een eigen huis en een eigen auto. Cooper was zeker een goede catch voor Madison.

Doordat ze kroning van Adam snel zou plaats vinden moesten er allemaal voorbereidingen plaats vinden, en moesten wij vaak naar het paleis toe om dingen door te nemen. Vaak zat ik er wat naast als versiering maar toch moest ik mee want ik zou koningin worden, niet dat ik veel verantwoordelijkheden zou krijgen maar voor de buitenwereld was ik nu aankomende koningin.

'Dus jullie lopen dan naar de troon toe, en dan zou jou vader de kroon letterlijk op jou hoofd zetten.' Zegt de piepstem van de planner. 'Daarna zweer je bij dit boek en ben je officieel koning.' Klinkt simpel. 'En jij.' Begint ze en kijkt me aan. 'Jij loopt gewoon lekker mee.' Tuurlijk want ik was niks waard. Adam kijkt me aan de geeft me een kus op de wang, hij had door hoe bot het uit haar mond kwam.

'Zullen we gaan lunchen lieverd?' Vraagt de koningin ook wel Katherine aan me. 'Graag!' Zeg ik tegen haar en loop mee. Op de marmeren vloer klinken mijn hakken hard door de hal. 'Dus kind hoe gaat het met je?' Vraagt ze als we eindelijk zitten in de tuin met de lunch. De zonnestralen vallen op mijn huid wat een prettig gevoel is. 'Het gaat goed met me! Het gaat goed met het opzetten van het bedrijf.' Katherine knikt en neemt een hap van haar salade. 'Hebben jij en Adam het al over kinderen gehad?' Vraagt ze ineens. Ik had op dat moment net een slok drinken in mijn mond, en verslik me er bijna in.

'Hoezo dat dan?' Kan ik er uit krijgen nadat ik het drinken heb doorgeslikt. 'Nou ik wil natuurlijk wel kleinkinderen hebben en als koning moet je natuurlijk een troonopvolger hebben.' Zegt Katherine serieus en neemt nog een hap. 'Nou eigenlijk hebben we het er nog niet over gehad.' Zeg ik eerlijk en roer wat door mijn salade heen. 'Ik zou het er eens met Adam over hebben.' Zegt ze met een lach. Ik weet dat ze het niet verkeerd bedoeld maar dit kwam als een onverwachte klap. Ik ben nog super jong en had eerlijk gezegd nog niet aan kinderen gedacht.

Zelf had ik een jaar of 27 in gedachten dat was natuurlijk nog niet aan de orde maar blijkbaar had de koningin er andere gedachtes bij. Na het gesprek over kinderen verliep de lunch gezellig, we hebben over veel gepraat. Gelukkig was Adam snel klaar daarna en konden we samen naar huis.

In de auto zit het gesprek met Katherine nog wel in mijn hoofd. 'Adam.' Begin ik zachtjes, hij kijkt me aan en zet de radio zachter als teken dat ik verder moet gaan. 'Heb jij al over kinderen nagedacht?' Ga ik verder terwijl ik met mijn handen speel. Hij slikt een keer en blijft stil, als hij door heeft dat ik nerveus met mijn handen speel pakt hij met zijn vrije hand mijn handen vast en wrijft er geruststellend overheen.

'Het verbaasd me nog dat het zo lang heeft geduurd, bij Birgit was het al in de eerste maand.' Lacht hij. 'Mijn moeder zeker?' Vraagt hij daarna, ik knik en kijk naar Adam. Hij ziet er niet gespannen uit door mijn vraag. 'Als jij het wilt en er klaar voor bent dan ik ook, anders wachten we mooi dit is onze relatie dus ons tempo.' Zegt hij simpel en knijpt een keer in mijn hand.

Adam is goed voor me hij is zo kalm onder dit allemaal. Hij wordt binnenkort koning en hij heeft een moeder die wilt dat hij zo snel mogelijk kinderen krijgt. Maar Adam blijft Adam, ik wou dat ik zo kalm en zorgeloos kon zijn, het zou me heerlijk lijken om me nergens zorgen om te maken. Terwijl heel het land naar je kijkt en iedereen wat van je verlangt. Ik zou zelf die druk niet aan kunnen. Ook al wordt ik koningin is mijn rol niks waard, ik mag af en toe een lintje doorknippen, voor de rest word ik op evenementen de versiering van Adam, omdat ik een vrouw ben en waarschijnlijk toch geen oog heb voor politiek of andere landen en relaties daarmee. Tuurlijk snapte ik goed hoe alles werkte en dat wist Adam ook allemaal, maar zo was het nou eenmaal

Als we thuis aankomen, voel ik ineens een vlaag van misselijkheid over me heen komen, ik ren zo snel als ik kan naar de badkamer en gooi mijn hele maag inhoud er uit. Adam is ondertussen al bij me gekomen om mijn haar vast te houden. Als ik klaar ben zak ik neer op de vloer. Ik was overtijd maar dat was af en toe normaal voor mij. Tuurlijk zou ik nu net zwanger zijn nu Katherine er over begint, lekker cliché dit.

Ik had altijd voor het geval dat een zwangerschapstest thuis liggen, Adam kijkt me nog steeds even bezorgd aan. 'Er ligt een test in mijn nachtkastje.' Zucht ik en laat mijn hoofd op mijn handen rusten. Eigenlijk wilde ik dit nu totaal niet. Ik was niet klaar voor een kind, ik was er zelf nog een. Ook al zijn kinderen heel schattig, toch ''verpesten'' ze sommige dingen, ik wil de wereld over reizen en nog meer dingen doen die niet perse samen gaan met een kind. Adam is inmiddels weer terug met de test. Als hij die aan me geeft doe ik de deur dicht.

Ik stap de wc weer uit met de test in mijn handen te bang om te kijken of er überhaupt al wat is gebeurd. 'Gaat het goed mop?' Vraagt Adam die me naar zich toe trekt. Mijn hoofd rust op zijn borst. 'Wil jij kijken?' Vraag ik. Hij pakt de test uit mijn handen en het blijft stil. 'Cel.' Begint hij. \

'Ik weet het al.' Zucht ik en trek Adam nog steviger naar me toe. 'Waarom ben ik die 0,01% die zwanger raakt met de pil?' Zeg ik zachtjes. Adam lacht en tilt me op. Ik heb mijn ogen dicht en zie niet waar we naartoe gaan.

Adam zet me neer en komt naast me zitten op de bank. 'Ik weet dat het ongepland is.' Begint Adam. 'Maar eindelijk ben ik heel blij.' Zegt hij en een grote glimlach ontstaat op zijn lippen. 'Je bent zwanger!' Schreeuwt hij half en kust dan mijn buik. Ik begin te lachen, het is zeker niet dat ik geen kinderen wil maar ik ben gewoon in shock. 'Je wilt niet weten hoe blij ik ben.' Zegt hij. 'Mijn eigen kleine prins of prinsesje.' Zegt hij en wrijft met zijn handen over mijn buik. 'Papa gaat goed voor je zorgen.' Zegt hij tegen mijn buik en kust het nog een keer.

Ik hou van deze man.