Princess Battle

~24~

Gelukkig houdt Adam me stevig vast, anders was ik al vijf keer gevallen. Er lopen bediendes rond met dienbladen champagne, ik pak er een glas af en Adam doet het zelfde, gelukkig blijven we niet lang en zijn we voor twaalf uur weg.

‘Hey Adam!’ Hoor ik al snel vrolijk achter me. Adam draait zich om. ‘He vriend!’ Zegt hij blij en geeft een knuffel aan de jongen, hij is rond onze leeftijd. Zijn bril maakt hem ouder dan dat hij is.

‘Wie is dit?’ Vraagt hij aan Adam hij doelt op mij. ‘Ik ben Celeste.’ Zeg ik en steek mijn hand uit naar de jongen. ‘Cooper.’ Zegt hij en schud mijn hand. ‘Dus zijn jullie een ding?’ Vraagt hij een beetje ongemakkelijk. Ik kijk Adam aan, er is niks officieel gevraagd. ‘Ja.’ Zegt Adam terug met een grote glimlach.

Cooper bleek de studiegenoot te zijn van Adam, ze hebben samen economie gestudeerd en waren ook nog kamergenoten. Ondertussen ben ik aan veel mensen voorgesteld, niet dat ik er veel heb onthouden.

Het is iets voor half twaalf als ik Adam terug vind bij Cooper. ‘Gaan we zo?’ Vraag ik terwijl ik mijn laatste slok wijn neem. ‘We redden het niet voor twaalf.’ Zucht ik. ‘Ja ik zeg even mijn ouders gedag.’ Zegt hij en loopt de menigte door met mij.

Als we bij de koning en koningin zijn staan er veel mensen. ‘Mam, pap we gaan.’ Zegt Adam en kust zijn moeder gedag. ‘Het was goed je te zien Celeste.’ Zegt ze en geeft mij ook een kus.

Adam pakt mijn hand en trekt me terug door de menigte. ‘Ik heb geluk dat mijn andere jurk in de auto ligt.’ Lach ik naar Adam. Hij pakt onze jassen en loopt door naar de garage. Ik ga op de achterbank zitten en begin met het losmaken van mijn jurk.

Ik zie de ogen van Adam in de spiegel naar me kijken. ‘Kijk naar de weg.’ Lach ik en trek mijn zwarte korte jurk over mijn billen. Als ik met veel geklungel mijn jurk aan heb klim ik naar de voorkant. ‘Het is bijna twaalf.’ Zegt Adam en wijst naar de klok. ‘Redden we het?’ Vraag ik en kijk naar de klok. 23:50.

Hij schudt zijn hoofd, ‘laten we zo de auto aan de kant zetten dan.’ Zeg ik. Hij rijdt nog door tot het één voor twaalf is. Hij zet de auto stil, de radio staat aan waar ik mensen al hoor aftellen.

‘Vijf.’ Zegt hij
‘Vier.’ Zeg ik
‘Drie’ Zegt hij weer
‘Twee.’ Ze ik nog een keer.
‘Een.’ Zeggen we samen.

‘Gelukkig nieuwjaar!’ Roept hij, ik begin te lachen en kus hem. ‘Gelukkig nieuwjaar.’ Zeg ik tussen de kus door.

We staan nog even langs de kant van de verlaten weg, niet veel later begint hij weer met rijden en zijn we zo bij het huis van Kelsey. Ik stap uit en trek mijn jurkje recht, Adam komt naar mijn kant toe gelopen en pakt mijn hand. ‘Niet met andere jongens flirten.’ Lacht hij naar me. ‘Het zelfde geld voor jou.’ Zeg ik en open de deur van Kelsey haar huis.

De muziek dreunt luid, en overal zie ik dronken mensen. ‘Wat drink je?’ Vraag ik aan Adam. ‘Water.’ Zegt hij. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan, hij voelt wat in zijn zak en haalt dan de auto sleutels er uit. Ik lach een keer en trek hem mee naar de keuken. Als ik wat bij elkaar heb gemixt voor mezelf trek ik hem mee naar de woonkamer waar de meeste staan te dansen.

We dansen nog een tijd door, ik heb nu al teveel drank op en dat weet ik ook. Ik giet weer een shotje naar achter met Madison en Kelsey, ik ken Kelsey al heel mijn leven maar een goede vriendin was het niet. Het was maar een vriendin.

De meeste waren te dronken om Adam te herkennen en daarom vond ik het zo fijn dat we even rust hadden. Ik hoefde me alleen maar zorgen te maken om dronken meisjes die hem probeerde te versieren, maar telkens als dat gebeurde kuste ik hem. Dan dropen de meeste meisjes af.

Na nog vijf shotjes gaat het verkeerd. ‘Celeste, we gaan.’ Hoor ik Adam zeggen, ik sta nog wat te dansen maar wordt dan mee getrokken door Adam. Ik strompel naar buiten terwijl hij me ondersteunt.

Ik voel dat mijn maag zich tegen me aan het keren is. Adam heeft me nog steeds vast. Ik wil net zeggen dat ik ga overgeven, maar het is al te laat en ik kots zo in een plantenbak bij Kelsey. Adam pakt mijn haren vast terwijl ik nog over de plantenbak gehurkt sta.

‘We gaan.’ Zegt hij en pakt me bij mijn middel vast. Ik zeg niks te bang om weer over te geven. Als we in de auto zitten is het stil. Hij rijdt terug naar zijn huis.