Princess Battle

~36

 'Mevrouw, ik heb de samples van de kinderlijn.' Hoor ik de stem van Inna zeggen, ze was het nieuwe hoofd van de kinderlijn en was nu al 4 maanden aan de gang, net als de rest van ons bedrijf.

Op dit moment hadden we een styling op Heren, een styling op kinder met elk hun eigen team er om heen. En dan hadden wij onze afdeling nog. Het was veel werk, maar eerlijk gezegd was het goed te doen. Ik was blij dat ik niet strak aan de regels gehouden werd door het koningshuis. Zodat ik mijn eigen dingen kon doen. 'Leg ze maar op mijn bureau ik kijk er zo naar.' Ze ik tegen Inna terwijl ik nog steeds bezig ben met mijn eigen dingen. Inna loopt snel weer het kantoor uit en gaat terug naar de andere vloer.

Doordat ik de vrijheid krijg van het koningshuis, ben ik druk met mijn eigen ding en niet met het leven naast de ''koning'' want zeg nou zelf ik ben gewoon een girlboss ik heb niemand nodig en ik kan alles zelf. Zie wat ik heb opgezet samen met Madison.

Ik word ineens heel misselijk, de baby was weer aan het schoppen. 'Dat kreng moet er uit!' Zeg ik in mijzelf ik was nu 7 maanden zwanger, en ik was die babybuik wel spuugzat. Ik had een mooie buik daar niet van maar hij was zo onhandig groot, net of ik een vierling krijg.

'Dat hoorde ik.' Lacht Madison die met een beker thee binnenkomt lopen. 'Ik mis sushi, ik mis veel koffie, ik mis veel wijn en ik mis mijn normale kleding!' Zeg ik gefrustreerd. 'Wat ben ik blij dat Cooper nog geen kinderen wil.' Lacht ze en ploft neer op de stoel tegenover mijn bureau.

'Dus we gaan kijken naar stoffen zo.' Zegt ze en neemt een slok van haar dampende mok met koffie. Helaas had ik mijn max van vandaag al bereikt en ik weiger om aan cafeïne vrij te gaan, dat ik gewoon niet te drinken.

Na de stoffen meeting had ik eindelijk tijd om dingen te controleren voor de kindercollectie, Lunch was ook zo dus ik moest ook nog eens opschieten. Vaak aten de verschillende afdelingen met elkaar, vaak kwamen Madison en ik er bij zitten. Tenzij we hard moesten doorwerken dan ging de boterham of wat dan ook gewoon tijdens het werk er in.

''Lunch zo? Ik breng wat mee.''

Staat er in het scherm van mijn telefoon, Adam was vaak weg van huis in de avond dus overdag probeerde hij geregeld te lunchen met mij. Binnenkort zouden we vrij nemen voor zover dat kan en ons focussen op de babykamer. We hadden ondertussen wel besloten dat we het kasteel wel in zouden richten maar daar alleen gebruik van te maken tijdens feestjes en dergelijke.

'Ik heb de koning voor je.' Hoor ik de stem van Nikki zeggen. Ze was onze assistente en gaf eigenlijk alles netjes door. 'Je weet dat Adam altijd door mag lopen.' Lach ik naar haar, Ze knikt een keer naar me en loopt dan weer weg.

'Hey beautiful.' Zegt Adam als hij het kantoor binnen komt. Ik sta op om hem te begroeten. Ik strijk mijn jurk een keer goed en loop dan naar hem toe. 'Hey babe.' Zeg ik tegen hem en geef hem een kus. Eigenlijk zijn we een normaal stel, als mensen ons zouden zien zou niemand denken dat wij de koning en koningin waren van een land. We zijn gewoon een jong verliefd koppel.

'Ik heb iets lekkers mee genomen.' Zegt hij en loopt naar de tafel toe die in mijn kantoor staat. Doordat mijn kantoor zo groot is kan ik hier ook makkelijk een kleine meeting houden, Madison haar kantoor is nog groter waardoor ze makkelijk met Cooper in één kantoor kan werken. Dat wou ze graag, als ik het kon had ik Adam ook heel de dag bij me willen houden. Maar ik weet niet of we dan veel zouden werken.

Adam pakt een aantal bakjes uit de tas die hij mee had en ik kan al zien wat hij mee heeft genomen. 'Je hebt pasta meegenomen?' Vraag ik en begin bijna van blijdschap te springen, ik hou van alles wat Italiaans is. De cultuur, de mensen maar vooral het eten maak me wakker voor een lekkere lasagne.

Ik kom naast Adam zitten die rustig zijn pasta open maakt, de heerlijke geuren dringen mijn neus binnen, ik ben blij dat ik zelfs met m'n zwangerschap nog pasta kan eten. Natuurlijk heb ik bepaalde cravings maar ja dat heeft iedere zwangere vrouw.

Op zo'n moment als nu kan ik me eerlijk gezegd niet gelukkiger voelen, een lieve man die voor me zorgt een bedrijf wat goed loopt en eigenlijk alles waar ik ook van heb gedroomd.