Princess Battle

~39~ Epiloog

'Victoria!' Roep ik als ik de trap af kom zetten. Ik kook van woede. 'Wat mam.' Hoor ik haar zuchten in de keuken. 'Blijf van mijn kleren af!' Roep ik als een klein kind. Als ik de keuken in loop zie ik haar zitten in mijn een van mijn jurkjes van vroeger. Vaak droeg ik die als ik uitging, natuurlijk waren het niet de netste jurken, waardoor ze dit pertinent niet kon dragen. Ze was de kroonprinses die overal in het nieuws was!

'Dat je 18 bent betekend niet dat je zomaar uit kan gaan en je kan kleden hoe je wilt!' Zeg ik haar terwijl ik tegen de deurpost aanleun. 'Dames dames wat gebeurd hier!' Hoor ik Adam roepen als hij de keuken binnenkomt. Als hij Victoria ziet stopt hij gelijk. 'Lieverd dit kan echt niet.' Zegt hij tegen Victoria. 'Maar pap.' Zucht ze terwijl ze een slok van haar drinken neemt. 'Nee geen gemaar je weet de regels.' Zegt hij terwijl hij zijn hand op mijn rug legt.

Het is zwaar om een puber op te voeden. Vooral een aanstaande Koningin, ik leef ook zeker met haar mee. Ze wilt graag een normaal leven maar dat kan nou eenmaal niet. Ze heeft strenge regels die ze moet volgen en lessen die ze moet volgen. Ze moet er altijd perfect uitzien ze mag nooit wat verkeerd doen en al helemaal niet als de pers het kan zien. Het is zwaar en dat geef ik haar mee.

'Ik mag ook nooit wat van jullie!' Roept ze kwaad als ze naar boven stormt. Tranen wellen op in mijn ogen als ze wegloopt. Ik wil dit niet voor mijn dochter of de rest van mijn kinderen. Ik heb haar altijd zo'n normaal mogelijk leven willen geven, maar naarmate ze ouder werd hoe moeilijker het werd. Haar vrienden konden uitgaan en daten met iedereen. Hier moet altijd de regels worden gevold waardoor je als eigenlijk volwassen vrouw niks mag. Adam trekt me in een knuffel en wiegt me zachtjes heen en weer terwijl ik zachtjes huil.

'Jij hebt hier toch ervaring mee?' Vraag ik aan Adam als we naar de bank verplaatsen. 'Ik denk dat ze er een jaar tussenuit moet.' Probeert Adam. 'Waar naartoe?' Vraag ik terwijl ik de tranen wegveeg. 'New York? London? Parijs?' Noemt hij op. 'Een plek waar ze niet veel in het nieuws is geweest, zo kan ze even haar normale leven lijden.' Zucht Adam.

'Waarom is Vic boos?' Hoor ik de stem van Oliver zachtjes zeggen. Hij staat daar met zijn knuffelbeer in zijn ene hand terwijl hij met de ander in zijn oog wrijft. 'Heeft ze je wakker gemaakt lieverd?' Vraag ik en open mijn armen als gebaar dat ik wil knuffelen. 'Ze sloeg de deur dicht.' Zegt Oliver nog steeds even zachtjes. 'Ben je geschrokken lieverd?' Vraagt Adam die zijn hand op zijn beentje.

Terwijl Oliver rustig in slaap valt in mijn armen checkt Adam of Amelia wakker is geworden door de woedeaanval van Vic. Amelia is natuurlijk was ouder dan Oliver dus misschien maakt het haar niet uit. Met Amelia die 12 is hebben we in het huis 2 Pubers die alle 2 veel aandacht vragen en op dit moment zie ik door de bomen het bos niet meer met Vic.

Adam heeft misschien gelijk in het ''tussenjaar'' ik vind zeker dat ze een normaal leventje moet kunnen lijden, maar ik ben bang dat ze niet meer terug wilt daarna. Ze moet over een aantal jaar natuurlijk wel de troon overnemen. Want ik zie het Oliver en Amelia niet zo snel doen.

Ik denk dat Victoria het ons nog moeilijk gaat maken.

{A/N Hallo iedereen! Dit was het laatste deel van dit boek, goed nieuws er komt een nieuw boek aan!}