Princess Battle

Proloog

Jooo voordat je begint met lezen, Dit hoofdstuk is al aangepast op 5-1-19 maar de rest komt binnenkort online, ik heb het zo erg geedit dat er meer hoofdstukken bij komen :) 

Ik sta in de bakkerij wat achter de toonbank te dralen tot mijn nichtje binnen komt huppelen. 'Zo Assepoester hoe gaat het?' Vraagt ze plagerig. 'Het was net druk maar nu niet meer ik verveel me dood.' Zeg ik verveeld. En ik staar voor me uit. Terwijl ik met mijn ellenbogen op de toonbank hang.

Ik loop naar huis samen met Alicia als we de bakkerij hebben gesloten, thuis ligt er nog veel huiswerk op me te wachten, je denkt bij modeschool niet vaak aan veel huiswerk maar dat is er dus wel. Ik doe de deur van ons huis open en loop naar binnen.

'We are at home!' Schreeuwt Alicia. Ik geef haar een speels duwtje tegen haat schouder. Alicia is 15 jaar en we zijn de beste vrienden! 'Goede avond dames.' Lacht Quint mijn oom. 'Goede avond!' Lach ik en ik gebaar dat ik naar boven ga, Quint knikt en ik maak mijn weg naar boven.

Als ik boven ben kijk ik in mijn rommelige kamer, er liggen overal boeken en schetsen. Ik plof neer op mijn bed en begin maar met het huiswerk. Ik hoor Alicia in de deuropening staan. 'Kom je zo eten?' Vraagt ze. Ik mompel wat en ga dan verder.

Na 15 minuten ben ik klaar en schuif aan bij de rest die natuurlijk al bezig was. Ik help na het eten met de afwas en ik ga samen met Alicia naar boven. Onze kamers hebben 1 deur die naar elkaars kamer toe lijdt. En samen zitten we een beetje op onze telefoon tot Alicia naar haar eigen kamer toe gaat en gaat slapen, Alicia laat altijd de deur open. Nadat ik nog wat op mijn telefoon heb gezeten leg ik hem ook weg en ga slapen.

Ik sta die morgen op om 6 uur .Ik loop naar mijn kast en trek en een leuk setje kleren aan, ik doe snel nog wat make-up op, en loop stilletjes naar beneden want ik wil Quint en Emmaline niet wakker maken, we noemen Emmaline gewoon Emma anders is het zo lang. Ik pak snel een appel mijn boeken, drinken en verdwijn door de voordeur, Alicia heeft 1 uur later les dus we gaan niet samen.

Als ik op het station sta zie ik al snel Kerry ze staat al netjes met 2 bekers koffie op me te wachten. School gaat zoals altijd traag, de leraren zijn saai en de lessen te lang, ik kijk naar de klok die langzaam vooruit tikt. Het is met alsof de tijd me haat het lijkt net of een slak de wijzers voor uit moet duwen. Ik kijk naar mijn boek waar allemaal reken sommen in staan waar ik niks van begrijp. Gelukkig is de rest van de week praktijk.

Ik zie dat Kerry me vragend aan kijkt. 'Wat?' Vraag ik. 'Of ja straks mee gaat met mij en Madison naar mijn huis?' Ik kijk haar aan en denk dan. 'Even Emma een berichtje sturen kijken of het lukt met de bakkerij.'

Hey Emma kan ik vandaag mee naar Kerry en Madison groetjes X

Nu dus wachten. Ik kijk weer naar de docent en zie dat hij alles aan het weg vegen is op het bord dat dus betekend dat iedereen kan opruimen. Dit was mijn laatste les van vandaag, ik ben vrijdag altijd om 1 uur uit. Dus dat is altijd mooi mee genomen. Dan moet ik wel met de trein naar huis maar het is beter dan tot 5 uur.

Ik zit op de grond voor het bed van Kerry. Een beetje door de tijdlijn van Facebook aan het kijken als ik zie dat prins Adam moet trouwen binnen kort

Prins Adam moet binnen kort trouwen om Elvevia over te nemen van zijn vader koning Charles, hij doet dit aan de hand van een bal hij nodigt elk meisje tussen de 18 en 23 uit, en van al die meisjes maken prins Adam en koning Charles een keus. We informeren u als er meerdere informatie is.

Ik laat het bericht aan Madison en Kerry lezen die staan te springen van geluk. 'Kerry!' Wordt er op dat moment geroepen door haar moeder. 'Er is een brief voor je!' Schreeuwt ze Kerry die springt over me heen naar beneden en komt een paar seconden later terug met een brief in haar hand.

Geachte Kerime Red.
U bent uitgenodigd om komende zaterdag deel te nemen aan het bal van prins Adam. Voor zijn verloving.
Draag een mooie jurk en gedraag u.

Met vriendelijke groet bestuur.

Kerry begint te gillen en te dansen door de kamer. 'Doe eens rustig!' Lach ik en Kerry gaat op de stoel in de kamer zitten. 'Maar dan zijn jullie ook uitgenodigd!' Gilt ze blij. Ik kan het niet opbrengen om blij te kinken die hele prins boeit me niks!

Iedereen vind hem perfect maar ik hou van mijn leven zoals het nu is. Misschien zijn er een paar dingen waar ik natuurlijk verdrietig over ben zoals het verlies van mijn ouders maar dat is al 9 jaar geleden! Ik was vroeger heel erg verwend maar eigenlijk zou ik niet meer willen ruilen!