Princess Battle

~8~

Edited 6-1-19

De dagen waren lang en vermoeiden ondertussen zijn er al 8 meisjes weg gelukkig waren Kerry en ik daar geen deel van. Maar ik merk elke dag meer dat ze veel meer op zichzelf word alle meisjes zijn dat hier. Alexandra terroriseert nog steeds de boel.

Prins Adam heb ik na gisteren niet meer gezien, mijn been doet nog wel pijn dus lopen gaat nog niet heel snel.

Ik merk ook steeds meer dat mensen je haten of je mogen. En volgens mij mogen ze me wel. Natuurlijk kreeg elk meisje haat. Maar dat krijgt iedereen!

Ondertussen zit ik samen met Shelly te schaken. En is Eliza een nieuwe jurk aan het maken in het atelier. Vandaag had elk meisje een keer vrij je kon doen wat je wilde maar ik wist niks en omdat Kerry niet veel meer met me deed bleef ik hier.

Ondanks dat Kerry niks meer met me deed heeft ze daar een goede rede voor gegeven. 'Ik denk dat we verder komen als we meer los van elkaar zijn we moeten ons focussen en je bent en blijft mijn beste vriendin.' Waren haar worden en natuurlijk vond ik het jammer maar ik snapte haar, ik wist hoe graag ze dit wilde!

Een klein klopje op de deur, deed me uit mijn gedachte opschrikken, Shelly deed snel de deur open en keer verbaasd naar me. Prins Adam stond daar. 'Zou je met me mee willen gaan.' Ik knik en sta rustig op, omdat ik een vrije dag heb had ik vandaag een zwarte skinny en een simpel t-shirt aan.

Samen loop ik met de prins over de gang, in stilte geen vervelende maar een prettige stilte. 'Wat wilt u doen?' Vraag ik benieuwd. 'Dat ziet u vanzelf wel.' Ik knik en merk weer op dat hij me u noemt maar ik laat het maar zitten en volg de prins netjes.

We lopen nu al een kwartier en we hebben veel met elkaar gepraat, natuurlijk durf ik niet te zeggen dat ik met elke stap die ik zet pijn heb. Zo lopen we nog een tijdje tot de prins stopt. Hij komt uit bij een prachtig meer en samen lopen we er heen.

Ergens voel ik me bijzonder omdat hij en naar zulke mooie plekken brengt maar ergens weet ik ook dat er nog zoveel andere meisjes zijn. Dus ergens ben ik kansloos.

Samen hebben we uren bij het meer gelegen mijn voeten deden nog steeds pijn. Maar regel nummer 5 niet vies doen bij de prins bestond ook nog, dus ik kon moeilijk mijn schoenen uitrekken.

'Dus over gisteren.' Zegt hij. 'Vertel.' Zeg ik terwijl ik naar hem toe draai. 'Zullen we het afmaken?' zegt hij met een grijns. Ik durf niet veel te zeggen ik kijk naar de camera crew. Adam kijkt er ook naar en wuift ze weg. 'Dat was het voor vandaag jongens.' Mompelt hij. 'Ik wil niet dat heel Elvevia weet wat ik doe met de prins.' Lach ik. 'Kom vanavond maar naar m'n kamer.' Grinnik ik. Hij zucht en leunt naar me toe. 'Waarom pest je me?' Mompelt hij en kust mijn nek.

Ongeveer een kwartier later zijn we weer vertrokken naar het kasteel/paleis hoe je het wil noemen. Na een tijdje krijg ik zoveel pijn dat ik bijna niet meer kan lopen. 'Ik kan bijna niet meer lopen.' Lach ik, ik zie dat prins Adam grinnikt. Hij loopt rustig naar me toe tilt me op in bruidstyle en brengt me zo terug naar het paleis. Ik zit hier nu al 3 maanden en ik vind de prins een stuk leuker dan eerder.

Hij tilt me zelfs door het paleis naar mijn kamer. 'Zie ik je vanavond dan?' Fluistert hij in mijn oor. 'Misschien.' Fluister ik terug en plaats en kusje in zijn nek. Al zou dit maar een gekke friends with benefits worden dan was ik al blij.

Tijdens het eten werd veel gekletst, ik en Kerry praten wat weg over hoe haar vrije dag gegaan was, ze heeft heel de dag geslapen. Ik durf Adam niet aan te kijken bang dat ik iets verraad voor de andere meisjes.

Het moest laat gebeuren zodat de filmcrew weg was en niemand me meer zou zien. Waarom klink ik als en verliefde puber? Shelly en Elise zijn nu weg en ik heb tijd om me klaar te maken. Ik doe mijn haren in een losse vlecht op mijn schouder, ik heb al wel mijn badjas aan met daaronder een nette set lingerie.

Ik check een keer de tijd en zie dat het 10 uur is wat moet betekenen dat het wel kan. Snel glip ik mijn kamer uit. Ik trek mijn huissokken wat hoger als ik naar de linkervleugel tippel. Als ik bijna bij Adam ben trek ik mijn badjas strakker en klop aan.

Adam doet open met alweer alleen een joggingsbroek. 'hello beautifull' zegt hij en trekt me snel naar binnen. Ik hou er van hoe sneaky dit gaat. 'dus je bent wel gekomen.' Zegt hij met een grijns terwijl hij mij nog steeds in zijn armen heeft. Het enige wat ik kan is grinniken.

'Als mensen ons ontdekke-' 'Wat willen ze doen?' Zegt hij met een grijns als hij met mijn haar speelt. 'Die vlecht staat me niet aan.' Mompelt hij. Ik pak mijn haar en trek het elastiek er uit, waardoor mijn haar uit de vlecht glipt.

'Veel beter.' Mompelt hij terwijl zijn gezicht dichter bij dat van mij komt. Ik druk mijn lippen op die van hem en zo spelen onze tongen een vurige gevecht, zijn handen dwalen af naar mijn badjas. Hij trekt een keer aan het touwtje en zo valt de badjas af.

Hij trekt me mee naar het grote bed en duwt me zachtjes naar beneden. Hij kijkt me een keer goed aan en duikt dan boven op me. Zijn handen verkennen mijn lichaam en die van mij zijn lichaam. Ik laat mijn vingers over de band van de joggingbroek aan en trek hem rustig naar beneden.

Door een getik op de deur van Adam schrikken we alle twee op uit ons ''spel''. 'Adam.' Hoor ik een diepe stem zeggen. 'Moment.' Roept hij terug. Ik spring van het bed af en ren zo snel mogelijk naar de badkamer.

'Kom maar!' Mompelt hij. 'Zoon.' Hoor ik de koning zeggen. 'Ik wilde zeggen dat we er een beetje vaart achter moeten zetten, hoe sneller ze afvallen hoe beter.' Vertelt de koning. 'Nog iets anders.' Hoor ik Adam vragen. 'Deel het morgen mee.' Zegt de koning.

Ik hoor een deur sluiten maar durf niet uit de badkamer te komen. 'Het is veilig.' Zegt Adam. Ik open de deur van de badkamer en zie Adam op bed liggen. 'Ik denk dat ik maar ga.' Mompel ik terwijl ik mijn badjas normaal aan trek. 'Het zal niet meer gebeuren.' Zucht Adam terwijl hij naar me toe loopt om mijn polsen te pakken. 'Nee omdat het laat is.' Lach ik naar hem en gooi mijn haar naar achter. Zijn hand rust op mijn middel en hij kijkt me nog een keer aan. 'Waarom ben je me aan het hypnotiseren?' Zucht ik terwijl ik naar zijn mooie roze lippen kijk. 'Ik zie je morgen.' Zeg ik met een grijns. En zo verlaat ik zijn kamer.