My New family

Echt een familie

Het was 7 uur 's morgens en Raya lag naast mij te slapen. Ik kan het niet geloven dat ze weggaat. Ze mag dan wel een wolf zijn, maar ze hoort erbij. Raya werd langzaam wakker. Ze ziet er zo verdrietig uit.
'Goedemorgen, gaat het een beetje?'

'Gaat wel. Ik ben het al gewoon...' Ik vind dit zo erg. Ik laat haar niet in de steek. Ik sprong recht en nam mijn spullen klaar.
'Wat doe je?'

'Ik ga met je mee.'

'Dat is lief maar dat moet niet.'

'Dat moet wel. Ik hou van je en je bent familie en je laat je familie nooit in de steek. Als ze mij terug willen moet ze jou laten blijven.'

'Ross ik meen het. Dit moet niet. Echt... Als je meegaat laat je de band in de steek en dat wil je toch ook niet?'

'Je hebt gelijk, maar jij...'

'Ik zal je missen Ross...' zei ze terwijl er een paar tranen over haar wangen liepen.

'Ik jou ook Raya...' Ik trok haar in een knuffel en hield haar stevig tegen me aan. Ik zal nooit stoppen met van haar te houden.

Bij Rydel
Raya is blijkbaar een weerwolf en daarom moet ze weg. Ross heeft het er heel moeilijk mee. Eerlijk gezegd wil ik ook niet dat ze weggaat. Ze is niet gevaarlijk ofzo. Dat met Riker was per ongeluk. Ik weet dat zeker. Iedereen zat bij mij op de kamer te praten ivm Raya.
'Moet Raya echt weg?' vroeg ik. 'Ze mag dan wel een wolf zijn, ze hoort er toch bij.' zei ik.

'Ik wil ook niet dat ze weggaat. Kunnen we mam en pap niet overhalen?' zei Riker.

'Ze moet blijven!' zeiden Rocky en Ryland in koor.

'Maar wat moeten we doen? Pap is zeker van zijn beslissing en je weet hoe pap is...'

'We zijn met 5 tegen 2, denk ik. Wilt mam ook dat ze weggaat? zei Rocky.

'Ik denk het niet.' zei ik.

'Kom, als we het nu niet zeggen gaat ze weg.' zei Riker. We gingen met z'n allen naar beneden. Mam en pap zaten met elkaar te praten.
'Jongens wacht. Ze praten over Raya.' fluisterde ik. We stonden aan het einde van de trap mam en pap af te luisteren.

'Mark dit moet toch echt niet?'

'Jawel, ze gaat weg.'

'Ze heeft toch niks misdaan? Het ging per ongeluk. En denk aan Ross. Hij houdt echt van haar. Ze kan toch blijven. Ik denk dat de andere ook willen dat ze blijft. Denk je niet?'

'Je hebt gelijk, ze mag blijven.' hoorde ik ze zeggen. Ik gaf de jongens een teken dat we naar boven moeten. We gingen naar mijn kamer en schreeuwde het uit van blijdschap en gaven elkaar een knuffel.
'Waarom zijn jullie zo blij?' zei Ross die mij kamer binnenkwam. Hij heeft een beetje gehuild.

'Raya mag blijven!' zei Ryland.

'Echt? Zeker?'

'We hebben mam en pap horen praten.' zei Riker.

'Wacht, jullie wouden ook niet dat ze wegging?'

'Ze mag dan wel een wolf zijn, ze is familie en je laat je familie nooit in de steek.' zei Rocky.

'Menen jullie dat?' Raya is ook de kamer binnengekomen.

'Ja.' zei ik. Raya begon te huilen.

'Jullie ... Zijn de ... Beste!'

Bij Raya
'Groepsknuffel!!!!!!!' riep Riker en we omhelsde elkaar.
'Sssssst! Mam en pap zeggen iets.' zei ik en deed mijn haar achter mijn oor zodat ik kon verstaan wat ze zeiden.
'Ze kwamen vertellen dat ik mag blijven maar jullie weten het al dus...'

'Ik heb niks gehoord.' zei Riker.

'Al haar zintuigen zijn 10 keer beter dan die van ons.' zei Ross.

'Ja en sorry Riker. Ik was boos dat je mijn boek had.'

'Het is al goed. Je hebt nu wel veel uit te leggen.' Iedereen zette zich neer en ik begon mijn verhaal. Ik vertelde hen alles.

'Waarom wolfblood? Waarom niet gewoon weerwolf?'

'Weet ik niet. Nooit over nagedacht.'

'Echt cool!!! Nooit gedacht dat ze echt waren.' zei Rocky.

'Hoe weet je wanneer het volle maan is?' vroeg Ryland.

'Ik voel dat en het is om de maand dus vanavond zou het zijn.'

'Dat wil ik zien!!!' riepen Ryland, Riker en Rocky in koor waardoor ik in de lach schoot.

'Je moet wel oppassen. Ze kan wild worden.' zei Ross.

'Het is oké, ik zal rustig zijn.'

'Hoe zit dat nu met Rossya?' zei Rydel. Ik begon te blozen en Ross nam mijn hand vast.

'We zijn al een maand samen.' zei Ross.

'Hij wordt toch geen wolfblood?' zei Rydel.

'Je kan dat niet worden, je wordt zo geboren.' zei ik. Ik moet me eindelijk niet meer verstoppen. Ik kan eindelijk mezelf zijn en ik heb eindelijk een familie. Het werd al snel avond. Ik kon elk moment transformeren en iedereen stond rond mij.
'Eerst begint heel je lijf te tintelen, dan kleuren je aderen super hard blauw en worden je ogen geel en dan...' zei ik alsof ik een spookverhaal aan het vertellen was. Nu ben ik wolf. Ik begon te huilen en iedereen deed mee. Ross hurkte zich neer en ik liep naar hem toe.
'Schattig! Liefde tussen wolf en mens!' zei Rydel.

'Heel grappig hoor Rydel.' zei Ross.

'Het is net alsof we een huisdier hebben.' zei Rocky.

'Groepsknuffel!!!' riep Riker en iedereen knuffelde me. Ik wou dat ik nu iets kon zeggen. 'Jullie zijn geweldig.' dacht ik.