My New family

Afscheid

Vandaag is het zover, ik ga mee met mijn familie. Het was nog heel vroeg en ik nam de rest van mijn spullen klaar. De trui van Rydel had ik aan. Ik kon tegen haar alles zeggen. Ze is zeg maar mijn BFF. Ik nam mijn wolvenknuffel, knuffelde er eventjes mee en stak het dan in mijn rugzak. Rocky en Ryland maakten me altijd aan het lachen, met hen was het echt super om grapjes uit te halen bij de anderen. Mijn fotoalbum stak ik er ook in. Ik dacht na of ik alles meehad. Ik zag mijn armband en ketting nog op het nachtkastje liggen. Ik deed ze aan en prutste eventjes aan de hangertjes. Oh Riker en zijn selfies... Zo staan er veel te veel ik mijn fotoalbum en zijn "groepsknuffels"... En Ross... Die gek is van wolven...
'Raya ben je klaar?!' riep Kaat.

'Ik kom zo!' Voordat ik naar beneden ging, legde ik eerst mijn tekenboek op Ross' bureau. Ik wou graag dat hij hem had. Ik liep naar beneden en iedereen stond klaar om mee te gaan naar het bos, behalve mam, pap en Ellington. Ik heb Ellington gisteren verteld dat ik een wolfblood ben. Hij kon het eerst niet geloven, maar vond het wel cool. Ik ging naar mam en pap en gaf ze een knuffel.
'Dank je, voor alles.'

'Is graag gedaan. Je bent altijd welkom Raya.' zei pap. Mam begon te huilen waardoor er bij mijn ook een paar tranen liepen.
'Ik moet gaan.'

'Oke, veel geluk bij je familie.' zei mam. Ik gaf mam, pap en Ellington nog een stevige knuffel en ging dan met de andere naar het bos.
Toen we aankwamen zag ik mijn echte moeder al staan. Niet te geloven dat ik nu afscheid moet nemen van deze geweldige mensen.
'Kom je Raya?' zei mama.

'Wacht nog eventjes. Eerst nog afscheid nemen.'

'Ik ga je super hard missen.' zei Rydel huilend en omhelsde me.
'Ik jou ook Delly. Ik ga jullie allemaal missen.'

'Veel geluk bij je familie.' zei Riker en gaf me een knuffel. Je kon goed zien dat hij probeerde niet te huilen. Maar stiekem liep er toch een traantje.
'Veel plezier Raya.' zei Ryland.
'Ik zal onze grapjes missen.'

'Ik ook Ry.' zei ik en gaf hem ook een knuffel.
'Raya, kom zeker een langs als je kunt.' zei Rocky.

'Zal ik doen.' zei ik en omhelsde hem. Rocky ging naar Kaat. Ik vind het erg voor hen. Ze waren zo een goed koppel. Dit wordt nu het moeilijkste, afscheid nemen van Ross. Ik kon me niet meer inhouden, de tranen begonnen te lopen.
'Ik ga je missen Raya. Ik zal altijd aan je denken. En ik zal altijd van je houden waar je ook bent. Ik hou van je en ik hoop echt dat je het goed gaat hebben.'

'Ik ga je ook missen en ik hou ook van jou Ross.' zei ik huilend terwijl ik hem omhelsde.
'Ik zal je nooit vergeten.' fluisterde Ross.

'Ik jou ook niet.' We keken elkaar aan. Hij streelde zachtjes over mijn wang.
'Ik hou van je wolfje.' fluisterde hij.

'Ik ook van jou Rossy.' zei ik nogal stil.
'Beloof je me als er iets is dat je terugkomt?' zei Ross. Ik knikte en Ross kuste me dan.

'Ik moet gaan.' zei ik snikkend.

'Wacht. Groepsknuffel!!!' riep Riker. Iedereen kwam rond mij een Kaat staan en ze knuffelde ons stevig. Ik en Kaat lieten ons transformeren naar wolf en gingen naar mijn mama.
'AOEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!'
Iedereen huilde mee met ons. Ik keek nog een keer naar hen en ging dan mee met Kaat en mama het bos in.

Bij Ross
Raya is nu bij haar echte familie. Ze is nog maar juist vertrokken en ik mis haar nu al super erg. Ik hoop dat ik haar nog eens zie. We waren terug thuis.
'Is ze goed vertrokken?' vroeg mam. Ik knikte allen en ging naar mijn kamer. Het eerste wat me opviel was dat Raya's tekenboek op mijn bureau lag. Is ze het vergeten? Ik nam haar boek. Zou ik erin kijken? Ze had dag niet zo graag. Toen zag ik nog een brief op mijn bureau liggen. Het was van Raya.

Lieve Ross
Als je dit leest zal ik waarschijnlijk al bij mijn echte familie zijn en zal je zien dat ik mijn tekenboek niet meeheb. Waarom? Omdat het nu jouw boek is. Ik wou graag dat jij hem had. Zoals je weet zijn er heel veel tekeningen privé, bij die tekeningen staat je naam (alleen jij mag die zien), bij de rest mag je doen wat je wilt.
Ross, ik ga je super hard missen en ik wil dat je weet dat ik je altijd zal zien. Kaat heeft me iets geleerd. Iolas, is een wolfblood kracht, zo kunnen we op een afstand zien wat er gebeurd. Misschien zie ik nu wel dat je dit aan het lezen bent. Ik hoop echt dat ik jullie nog eens kan bezoeken.
Ross, ik zal je nooit vergeten. Toen ik bij jullie kwam dacht ik direct van hier wil ik nooit meer weg (maar toen dacht ik dat mijn echte familie dood was). Jij was echt een toffe broer (de anderen ook hoor en Rydel de beste zus) en een goede vriend. Jij kwam achter mijn geheim en jij was de eerste die niet bang was van mij. Ik weet nog dat je zei "hé het komt goed, ik zorg ervoor dat je blijft. Niemand komt te weten dat je een wolf ben" maar ze kwamen erachter, ik dacht direct dat ik weer weg moest. Het was eerst zo en jij was er toen direct om mij te troosten. Jij wou zelfs met me mee...
Ross, waar ik ook ben, ik zal je nooit vergeten.
Ik hou van je.
Liefs Raya xxx❤️

Er liepen een paar tranen over mijn wangen. 'Ik zal jou ook nooit vergeten Raya.' zei ik zacht. Ik naam haar boek en begon erin te bladeren. Het was precies een levend dagboek. Ik stopte bij een tekening van ons allemaal. Bovenaan stond "MY NEW FAMILY". Op de achterkant stond er niks, ik scheurde het eruit en hing het aan mijn prikbord boven mijn bureau. Na een tijdje hingen de mooiste tekeningen op. 
'Hey, gaat het?' Rydel stond naast me.

'Het gaat wel.' loog ik. 'Ik heb dit gekregen. Ze heeft ook nog een brief geschreven. Ik mis haar nu al zo erg.'

'Ik ook. Ze was echt een toffe zus. Ik hoop dat ze eens langskomt.'

'Ik ook.' zei ik alleen en prutste aan mijn ketting. Ik twijfel wel of ze nog terugkomt. Ik hoop van wel...