double life ft muke Clemmings <3

chapter 2

Als ik op mijn vaste plek zit pak ik mijn boeken erbij en sla deze open. Net wanneer ik de juiste bladzijde heb gevonden, vang ik een deel van een gesprek op. 

"En hoe gaat het tot nu toe bij jou?" Vraagt een jongensstem. De stem komt me bekend voor. 
"Geweldig" Antwoordt Michael. Volgens mij heeft hij het tegen Ashton, zijn beste vriend. Ik heb hem een keer gezien op een feestje van Calum, maar volgens mij zag hij mij niet. 
"Hoezo?" vraagt Ashton. 
"Luke is niet zo heel spraakzaam en we weten nog geen onderwerp" zucht Michael duidelijk. Nou ja zeg! zo lang hadden we niet te tijd.
"Komt vast wel goed als je iets verder bent, praat hij misschien meer" zegt Ashton om Michael gerust te stellen.
"Dankje Ash" bedankt Michael hem wanneer het geluid van hen gedempt wordt. Ik denk dat ze de aula in zijn gelopen, maar ik weet het niet zeker. 

De bel gaat. Wiskunde. Ik houd van wiskunde, omdat ik het totaal niet moeilijk vind. Michael loopt het lokaal binnen en gaat aan een tafeltje zitten bij de muur. Hij pakt zijn spullen en begint met schrijven in zijn schrift. Dan besef ik me dat ik aan het staren ben. Waarom staar ik in vredesnaam naar Michael? Ik zou vandaag gewoon niet zo helder zijn. Ja dat is het. 

"Clifford? Let je even op?" vraagt de leraar ongeveer in het midden van het lesuur. ik draai me om om hem aan te kijken. Hij schrikt duidelijk op. en knikt. hij kijkt naar het bord. Dat is voor mij een teken om mij weer om te draaien. 

Wanneer de bel weer gaat is Michael de eerste die het lokaal verlaat. Zou er wat zijn? Ik besluit mijn spullen ook in te pakken en verlaat het lokaal. Ik heb nu een tussenuur, dus kan ik nog wat huiswerk maken. Ik ga onder de grote trap in de hal zitten en ga aan het werk. 

Na een kleine tien minuten komt er ineens iemand naast me zitten. Ik schrik. Wie zou het zijn? Wil diegene mij pijn doen? 

"Rustig maar, ik bijt niet" lacht Michael. Ik kijk hem aan in zijn groene ogen. Ik laat mezelf iets ontspannen.

"Waarom zit je zo alleen?" Vraagt Michael.

"Kan ik me beter concentreren op mijn huiswerk en trouwens ik heb hier geen vrienden" zeg Ik.  Michael kijkt me vol medeleven aan. 
"Kan ik je vergezellen?" Biedt hij aan.
"Mag" glimlach ik.
"Oke wil je dan misschien je boeken wegleggen dat praat wat makkelijker" Vraagt hij. Ik knik en stop mijn boeken weer terug in mijn tas. Huiswerk maken gaat hem nu niet meer worden. 
Heey pinguïns nieuw hoofdstuk hier ik hoop dat jullie het fijn vinden dat ik steeds luke, Michael, luke, micheal, luke enzovoort doe war dat is voor mij wel handiger
Hope you like it
comment vote
Love you all
xx dagmar