double life ft muke Clemmings <3

chapter 36

Michaels point of view
Luke was weggaan nadat hij dat in mijn oor had gefluisterd. Zijn jas en piercing liggen hier nog. Ashton had gelijk toen luke weg was gevraagd wat hij had gezegd. Toen ik dat aan hem vertelde balde hij zijn vuisten en mompelde iets. Uiteindelijk is ashton best lang gebleven en is nu net een uur ofzo weg. Ik denk dat het rond 17 uur nu is. De deur van de ziekenhuiskamer gaat weer open. Ik wad er inmiddels achter gekomen dat ik in het ziekenhuis ligt, maar ashton wou niet vertellen waarom.

Luke komt binnen gelopen met nog steeds zijn schooltas bij zich.
"Hey" mompelt hij.
"Hoi" begroet ik hem.
"Vindt je het goed als ik je gezelschap hou?" Vraagt hij.
"Ja hoor" glimlach ik. Luke komt op de stoel naast me zitten en kijkt me bedenkelijk aan. Om eerlijk te zijn vind ik het fijn dat hij er is. Misschien kan hij me vertellen wat er gebeurd is. De dokters zeiden dat ik ingestort was en dat de klap op mijn hoofd ervoor heeft gezorgd dat er een deel van mijn korte termijn geheugen weg is.
"Micheal, weet je waarom je hier ligt?" Vraagt luke zacht.
"Ik weet alleen dat ik ben ingestort, geen idee waarom en dat mijn korte termijn geheugen is aangetast" antwoord ik naar alle eerlijkheid. In Lukes ogen verdwijnt even de twinkeling.
"Ohh. Dus je weet niet waarom je bent ingestort?"
"Nee, weet jij dat wel dan?"
"Ja. Maar ik weet niet ofdat het echt wil weten" zegt luke. "Je zal me dan haten" zegt hij er zacht achteraan.
"Waarom zal ik jou haten? Ik hou van je" zeg ik. De twinkeling in zijn ogen komt weer terug. "Wil je het me wel vertellen?" Vraag ik.
"Vooruit dan. Ik weet alleen niet waar ik moet beginnen. Vanaf waar weet je nog?" Vraagt luke.
"Uhm... ik weet nog dat we gingen zwemmen en van allerlei glijbanen afgingen in Nederland. Vanaf daar is het een grote zwarte waas" zeg ik bedenkelijk.

"Oh oke. Nou we zijn weer terug in Australië. School is drie dagen weer begonnen en daar begon het eigenlijk al" begint luke. Ik sein naar hem dat hij veder moet gaan. Hij slikt duidelijk.
"Ik ging me als een badboy gedragen en ik heb alles verkloot. Zelfs ons" het laatste fluistert hij.
"Hoezo?" Vraag ik niet begrijpend.

"Ik was mezelf niet meer en je hebt veel van me getolereerd, maar ik ben over je grens gegaan. Dat had ik niet moeten doen. Je zei wat van mijn gedrag en ik kon dat niet hebben. Ik werd boos en maakte het met je uit" na het laatste lopen er tranen over zijn wangen. Tranen omdat hij het uit heeft gemaakt met mij.

"Het was een hele domme fout. Toen ik weg liep keek ik nog een keer achterom. Je verloor je evenwicht en was aan het huilen, dankzij mij. Ik had je gebroken. Mijn moeder zei al vanaf het begin van onze relatie dat ik je zal breken... en ze had gelijk, zoals iedereen dat altijd heeft behalve ik. Ik ben maar een nietsnut die blijkbaar niet eens een relatie, die perfect was, tot stand kan houden. Ik keek nog een keer naar je. Je viel in elkaar en was lijkbleek. Ik voelde me meteen schuldig en rende naar je toe. Ik dacht dat je dood was, dat je nooit meer zou wakker worden. Ashton was er gelukkig om je te steunen, ook al kon je dat niet merken. Hij was woedend op me en hij had gelijk. Ik had het aangericht. Zoals mijn moeder altijd zegt: hij heeft maar een tikje nodig en dat kan hem al breken. Ik snapte niet wat ze bedoelde, maar nu wel. Ik had je gebroken; precies toen het beter met je ging en ik heb dat verpest. Muke is dood en ik hoop dat Muke weer tot leven komt, want we waren perfect voor elkaar. Michael ik hou zielsveel van je en ik hoop dat je me nu niet gaat haten" sluit hij zijn verhaal af. "Ik heb zelfs een liedje voor je geschreven" zegt hij en veegt een traan van zijn wang af.

Ik weet echt niet wat ik ervan moet denken. Het heeft gewoon tijd nodig. Ook al hou ik van hem, hij heeft me blijkbaar gebroken en daarom lig ik hier in het ziekenhuis. "Laat eens horen" zeg ik. Misschien  dat het dan duidelijker voor me wordt.
Luke knikt en begint te zingen.

" I drove by all the places we used to hang out getting wasted
I thought about our last kiss
How if felt the way you tasted
And even though your friends
Tell me you're doing fine
Are you somewhere feeling lonely even though he's right beside you
When he says those words that hurt you do you read the ones I wrote you
Sometimes I start to wonder, was it just a lie?
If what we had was real, how could you be fine?
'Cause I'm not fine at all

I remember the day you told me you were leaving
I remember the make up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape
'Cause I'm not fine at all

The pictures that you sent me
They're still living in my phone
I admit I like to see them
I'll admit I feel alone
And all my friends keep asking why I'm not around
It hurts to know you're happy
Yeah, it hurts that you've moved on
It's hard to hear your name when I haven't seen you in so long
It's like we never happened, was it just a lie?
If what we had was real, how could you be fine?
'Cause I'm not fine at all

I remember the day you told me you were leaving
I remember the make up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape

If today I woke up with you right beside me
Like all of this was just some twisted dream
I'd hold you closer than I ever did before
And you'd never slip away
And you'd never hear me say

I remember the day you told me you were leaving
I remember the make up running down your face
And the dreams you left behind you didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape
'Cause I'm not fine at all

No, I'm really not fine at all
Tell me this is just a dream
'Cause I'm really not fine at all

Luke kan echt goed zingen en schrijven en dan noemt hij zichzelf een nietsnut. Dat snap ik niet. Dan herinner ik me wat...

Heey pinguïns nieuw hoofdstuk hier. Hij is wat langer dan gedacht, but who cares? Van mijn nicht is het vandaag precies 4 jaar geleden en ik wou gewoon een nieuw deel plaatsen.
Hope you like it
comment vote
Love you all
xx dagmar