A jortini story

de waarheid komt aan het licht

Stephie: "dus ze weten je verleden nog niet."

Ze kwam dichter bij me staan maar Jorge duwde haar op tijd achteruit.

Ik (fluisterend tegen Jorge): "jorge ik wil het niet vertellen. Niet tegen iedereen. Ik wil nu naar huis..."

Jorge zei niets tilde me op en zette me in de auto.

Jorge: "Tini heeft rust nodig. Daarna zal ze het misschien aan ons uitleggen maar nu is ze te vermoeid..."

Ik zag vanuit het raampje iedereen rustig knikken. Nu stapte ook Stephie in de auto, want Jorge moest haar naar huis brengen.

Jorge: "Stephie ik heb nu al geen zin meer om met jou zelfs nog auto te rijden! Wat jij hebt gedaan is verschrikkelijk!"

Ze keek op haar GSM en had geen intresse. Ze keek zelfs niet even op toen haar naam werdt genoemd.

We waren bij haar appartement aangekomen en ze stapte uit, nog altijd met haar GSM in haar hand. Vervolgens deed ze de deur dicht en zei niets tegen Jorge noch tegen mij. Ze liep binnen in haar appartement en knalde daarna de deur dicht. We waren aangekomen aan mijn huis.

Ik deed allereerst andere kleren aan (zie foto). Dat zat veel comfortabeler en daarna liet ik me vallen op de zetel.
Jorge zat me alleen maar aan te staren.

Jorge: "je hebt zeker een goede nachtrust nodig, dus dan ga ik maar naar huis."

Ik knikte en hij gaf me een zoen, ten slotte trok hij zijn jas terug aan en vertrok. Als hij weg was sloot ik mijn ogen en viel in een diepe slaap...