Zoraki Evlilik | PCY

Zoraki Evlilik// 4

"Naber şekerim, sen şu Chanyeol'un evlendiği kız olmalısın."

İlk başta sadece baktım. Olayın şokuyla yüzünr bakarken beni iterek içeriye girdi. Çok kibarsınız hanımefendi...

"Chanyeol'um kendini bu kadar düşüreceğini bilmezdim." Beni süzdü ve "Bula bula bu paçozu mu buldun evlenecek." Kahkaha atıp üstündeki paltosunu ve çantasını bana attı. Buraya beni rencide etmek için geldiği çok belliydi.

Chanyeol boş boş bakarken Sehun sinirli bir şekilde konuştu. 

"Ne işin var burada senin Ashley?"

"A-A bizim yakışıklılar da mı buradayımış?"

"Söylesene burada ne işin var? Nasıl buldun burayı?" JongIn'e dönerek sorusunu cevapladı.

"Chanyeol'umun benim yerime seçtiği paçozu görmek istedim o kadar sadece." Chanyeol hele şükür durumu anlayabilmişti ki yerinden kalkıp eli ile kapıyı işaret etti.

"Ashley çık evimizden." Ashley denen yelloz Chanyeol'a yaklaşıp arayı kapatmıştı.

"Chanyeol sen ne ara bu kadar söz dinler oldun? Daha gece yeni başlıyor değil mi?"

"Ashley gece bizim için devam edecek. Sen gidersen tabii." Ashley koltuğa yayıldı.

"Benim gitmeye niyetim yok." Bana baktı "Sende git bize beş tane içki getir. Pardon dört tane sen nasıl olsa içemiyordun değil mi?" Evet içemiyordum. Şu ana kadar hiç ağzıma sürmemiş ve olduğu yerlerden de uzak durmuştum. Annen ve babam benim bu olan uzaklığımdan dolayı evde içki içmezler ve bulundurmazlardı. Ashley koltuktan kalktı ve bana yaklaştı.

"Chanyeol senin gibi birini nasıl aldı nasıl evlendi, hayret ediyorum." Kulağıma eğildi ve cümlesine devam etti. "Sen anda onun zevkleri  için varsındır. Ama ben her işindeyim hayatının bir parcasıyım. Sen ise onun zavvalı yedek tekerleğisindir." Dediği an sabrım taşımıştı. Onunla zoraki evlendik. Geçmişi beni ilgilendirmiyordu. Ama bana dediği laflar çok ağırdı. Bana bildiğiniz sürtük muamelesi yapmıştı.

Dayanamayarak ona tokat attım.

"Bana kendini anlatmayı kes." Kafası sağa doğru düşerken salona bir göz attım. Chanyeol'la göz göze geldiğimizde ona acınası bir bakış attım. Direk yukarı koştum. Arkamdan bağırıyorlardı.

"AE CHA!"

"YENGE NEREYE!"

"NE DEDİN KIZA ASHLEY?" Gibi bağrışmalar kulağımı doldurdu. Odama girip direk kapıyı kilitledim. Üstümdekileri çıkarıp attım. Direk banyoya girdim. Chanyeol kapıyı kırarcasına çaldı.

"Ae Cha, aç kapıyı... Ae cha aç şu lanet kapıyı!"O orada bağırırken ben küveti soğuk suyla doldurmuş titreye titreye suda duruyordum.

Bir süre sonra sudan çıktım. Vücudum kıpkırmızı olmuştu. Bacaklarını hissetmiyordum. Yanıma havlu almayı unuttuğum için dolaplara bakmaya başladım. En sonunda bir tane bulduğumda üstüme sardım. Kapıyı açıp dolabıma yöneldim. İç çamasşrlarımı alıp tekrar banyoya girdim. Kilitlemiş olmama rağmen korkuyordum. Kapıyı kırabilecek güçte vuruyordu çünkü. İç çamaşırlarını giyip dolaptan rastgele bir tişört ve şort aldım. Tişortün uzun olmasına özen gösterdim.

Giyinerek kapıyı açtım. Sağına ve soluma bakıp merdivenlerden aşağıya indim. Işıklar yanmıyordu. Chanyeol'da ve diğer üç silahsör yoktu. Demek ki 'Ashley denen yellozun peşinden gittiler' diye geçirdim içimden. Tam ama fazla abartıyor olabilirdim ama dediği şeyler herkesi gücendirebilirdi. Mutfağa yöneldim. O kadar şey kendi başına yıkanacak toplanacak değildi. Bu evde ben de iki kişi yaşıyordu ve Chanyeol'da umut görünmüyordu. 

×××

Saat 03:15'i gösteriyordu. Ve ben yorgunluktan ölmek üzereydim. Masayı toplamış, tabakların kuruyan lekelerini çıkarmış, makinaya dizmiş ve tüm mutfağı baştan sona silmiştim. Acıktığımı hissettiğimde dolaptan bir elma aldım. Elmayı tam ağzıma götürmüştür ki Chanyeol'un sesiyle durdum.

"Ae cha bu gün neden öyle gittin? Arkandan o kadar seslenmeme rağmen."

"Herhangi bir sebebi yok, gitmek istedim." Chanyeol aramızdaki mesafeyi kapatarak elimdeki elmayı aldı.

"Bi sebebi yok demek." Beni tezgahla arasına aldı. 'Çocuk ben orayı daha yeni çamaşır suyuyla yıkadım' demek istesem de sadece sustum.

"Ne kadar meraklandım haberin var mı peki?"

"C-Chanyeol belim ağrıyor bırak." Gözlerini devirdi ve geri çekilerek bağırdı.

"Ne kadar endişelendim, meraklandım, korktum haberin var mı senin? O kadar bağırmama rağmen bir ses bile vermedin?" Diye kükrediğinde irkildim.

"Beni umursamayan biri neden endişelensin ki?" Chanyeol ellerini saçlarından geçirerek bana baktı ve sakin bir tonda;

"Çünkü seni..."
 

*Düzenlendi.*

-yodachanyeol